Σκέψεις

Στις απογοητεύσεις του κόσμου να ανοίγουμε μονοπάτι προς το Φως...Στις απογοητεύσεις του κόσμου που πόλεμος και καταστροφή και πείνα και βάσανα και τώρα πια...

Θέλει κόπο να φτιάξεις την ψεύτικη χαρά και χρόνο πολύτιμο! Στο τέλος, αντιγράφοντας τη δήθεν χαρά των άλλων, θα ξεχάσουμε πώς είναι η πραγματική! Η λαιμαργία να ζήσουμε κάτι που ακόμα δεν ήρθε, η αγωνία να το βιώσουμε όπως κάποιοι άγνωστοι σε μας το σκηνοθετούν στα βίντεο των μέσων δικτύωσης, το άγχος που προηγείται του βιώματος, ήρθε η ώρα να τελειώνει. Κούρασε πια η εποχή της μανίας, η εποχή που αν δεν κάνουμε αυτό που βλέπουμε θα χαθεί και το νόημα της ζωής μας. Αρκετά είδαμε από την κλειδαρότρυπα. Καιρός ν’ ανοίξουμε τη δική μας πόρτα σε όσα η ζωή φέρνει.

Χαρά είναι πολλά, η χαρά υπάρχει παντού, τη χαρά την αντλείς, τη δημιουργείς ο ίδιος, μα αν στη δώσουν κι έτοιμη καθόλου δεν πειράζει! Χαρά από τα μικρά, χαρά από τα σημαντικά και τ’ ασήμαντα που για τον καθένα είναι ξεχωριστά, χαρά από ανθρώπους, πίστη, λόγια, χαμόγελα, κουβέντες, υλικά και πράγματα, πληθώρα από κρυψώνες χαράς και γέλιου στην ψυχή υπάρχουν… Είναι ίδια η έννοια της χαράς για τους ανθρώπους όλου του κόσμου; Είναι ίδια η πηγή της; Μπορούμε να μιλήσουμε για χαρά σε έναν κόσμο που φλέγεται και που μωρά παιδιά σκοτώνονται; Το ίδιο θα χαρεί με ένα κομμάτι ο πεινασμένος με τον καλοζωισμένο που του λείπει, ας πούμε ένα ακριβό ρολόι; Όλα είναι σχετικά!