ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ στο ονειρο!
Κάποτε έτρεφα τη ρομαντική ιδέα, ότι όλοι οι άνθρωποι θα έπρεπε να μπορούν να ζουν με ανοχή ο ένας με τον άλλο, να είναι ικανοί να συνεννοηθούν, να συναναστρέφονται με ευγένεια, με αποδοχή και ότι έτσι θα έπρεπε όλος...
Λες κι ο χρόνος που φεύγει, αντί να δίνει σοφία και σκέψη ξεκάθαρη και καθώς πρέπει, μου αφήνει μικρά κενά, σ’ αυτά που συνδέουν το τώρα με το πριν, σε όσα έρχεται να ξυπνήσει μια μπόρα, θρύψαλα να τα...
Χαμηλώνει αλλού πια ο ήλιος ο απογευματινός. Εκατοστά πιο κει, μετά τον καναπέ, μεταξύ του ρολογιού και ενός πίνακα γεμάτου λουλούδια. Όλο το καλοκαίρι έπεφτε πάνω μου στις τέσσερις, στις πέντε, καίγοντας τη γάμπα μου, κλείνοντας τα μάτια από...
Αν δεν υπήρχαν οι ανισότητες δε θα χρειαζόταν να μιλάμε για όσα θέματα συζητάμε κρυφά ή φανερά, αφού ακόμα μερικά είναι ταμπού. Αν δεν υπήρχαν οι άνθρωποι να δείχνουν με απόλυτη ακρίβεια και ειλικρίνεια τα κακώς κείμενα, πολύ πιθανό...
Μιας και μεγάλη συζήτηση άνοιξε για το diversity, έχω να κάνω ένα statement, πως σάμπως και να μην χρησιμοποιείται στην πράξη σωστά, ούτε αυτό, μήτε και το inclusion! Γιατί, καλά να ψάχνουμε στα λεξικά και να κρατάμε τη μετάφραση...
Δεν είναι λίγες οι φορές που ένα μόνο βιβλίο μπορεί να φέρει τον κόσμο μας τούμπα, να γίνει αφορμή για αλλαγή στον τρόπο σκέψης, να δώσει άλλη κατεύθυνση σε αποφάσεις και επιλογές μας. Κι όταν οι εικόνες και η...
Κάποτε, δεν ήθελα να ταξιδέψω σε τόπους όπου δεν έχουν σεβασμό στον άνθρωπο. Μου ήταν αδιανόητο ότι θα πάω κάπου και κάτω από το τζάμι του πολυτελούς δωματίου μου θα υπάρχουν εκατομμύρια συνανθρώπων πεινασμένοι, διψασμένοι, που ζουν σε χαρτόκουτες...
Ησυχία. Χωρίς να καταλάβουν πως και γιατί, τους μπουντρούμιασαν, πάτησαν ο ένας πάνω στον άλλο και στοιβάχτηκαν σαν κονσερβοκούτια. Άδεια. Σάπια. Σκουριασμένα. Σαν και τα καράβια που τους έφεραν και τους πέταξαν στη θάλασσα γέρους, νέους, μωρά. Μερικοί έζησαν....
Είχα μερικές γλάστρες με όμορφα λουλούδια που εδώ και αρκετό διάστημα είχαν παραδώσει εαυτό. Δεν είχαν όρεξη, δεν άνθιζαν, το νερό δεν ήταν ποτέ αρκετό ούτε και λίγο, μάλλον δεν ήξεραν τι τους έφταιγε, αλλά τελικά δεν ήταν τίποτε...
Αν σε κάτι θα μπορούσε να ελπίζει ο κόσμος, αυτό είναι η ύπαρξη ανθρώπων που με λιγοστά μέσα ξεκινούν για το άγνωστο, κάνοντας πράξη τα λόγια του Χριστού «να αγαπάτε με όλη σας τη δύναμη ο ένας τον άλλο»....
