Κοίτα να δεις τι γίνεται… ξεκίνησε με μιαν ανάρτηση στο facebook και συνεχίζει σε μηνύματα προσωπικά στο messenger… δεν θα μου ξαναμιλήσουν λένε κάποιοι που νομίζουν ότι τους «έδειξα» με το σχόλιό μου και τσατίστηκαν, θύμωσαν πολύ.
Γιατί έγραψα...
Μα τι γρήγορα περνά ο καιρός! Ήταν 2, πήγε 11 Ιούνη και σε δέκα μέρες που λέει ο λόγος βγαίνει ο μήνας! Νέα άσχημα ακούμε καθημερινά, νέα ευχάριστα ως εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, όλα κάθε μέρα για όλους...
Με την αγωνία να προλάβω να ολοκληρώσω κάποια θέματα που με βασανίζουν τους τελευταίους μήνες, χωρίς πλάνο βασικό και λοιπές λεπτομέρειες, έπεσα σε μια συνέντευξη της αγαπημένης μου Φωτεινής Τσαλίκογλου και μου έκανε κλικ μια φράση της: «δημιουργία είναι...
Δεν τους είχα δει σε δράση.
Δεν ήξερα καν που είναι το κλειστό γήπεδο που έπαιζαν, δεν μπορούσα να προσανατολιστώ, ούτε να φανταστώ αυτό που θα έβλεπα τελικά.Ο πόνος και η χαρά κύκλο κάνουν κατά τον Σοφοκλή... "πήμα και χαρά...
Σου χρωστώ αυτό το γράμμα, το μετά χρονολογικά, το μετά στο σύντομο βίο μας, το μετά στη μικρή ζωή που με βιασύνη ρούφηξες ως το μεδούλι. Σου χρωστώ ένα τηλεφώνημα, μια βόλτα, ένα cd κι ένα βιβλίο. Τη μοιρασιά...
Διανύω την εποχή της άνοιξης όπως κι εσύ και ο ειρμός της σκέψης μου χάνεται πολλές φορές στην πορεία μιας διαδρομής, χαζεύω τα λουλούδια, τον ολάνθιστο τόπο που άφησε ο Απρίλης και ολοκληρώνει ο Μάης, χάνεται το βλέμμα κοιτάζοντας...
Γλυκό σερμπέτι αλλά πιο ελαφρύ από τα άλλα σερμπέτια της χαράς και του καημού που τα τρως και χαίρεσαι ή τα τρως και κλαις! Με τι άλλο πάει κάτω η πίκρα, η κούραση, ο προβληματισμός; Το θέλει το γλυκό...
Χάθηκα. Πέρασαν αρκετές μέρες που δε σας συνάντησα διαδικτυακά και δεν έχω μια σπουδαία δικαιολογία γι αυτό. Ήθελα να σωπάσω λίγο, να ηρεμίσω τον χείμαρρο των λέξεων που έρχονται πολλές φορές ακάλεστα, απροειδοποίητα.
Χάθηκα γιατί προσπαθούσα να θυμηθώ τις μυρωδιές...
Που και που ρίχνω κλεφτές ματιές στο παρελθόν! Υποψιάζομαι πως δεν είναι κακό να μας ακολουθούν οι μνήμες που μας έφτασαν ως το τώρα, που γέμισαν τις αποθήκες μας με γνώσεις και συναισθήματα και αλήθειες, που συντρόφευσαν τα χρόνια...
Να θυμόμουν ήθελα, όσα εγώ θα επέλεγα να θυμάμαι, ευχάριστα, λαμπρά, συγκλονιστικά. Μόνο εξαιρετικά χαρούμενες στιγμές. Να ξεχάσω λέξεις που πρώτη φορά άκουσα και δεν μου άρεσαν, να ξεχάσω τους τριακόσιους να μαλώνουν στα έδρανα αναμασώντας τα ίδια και...
Μου είπαν πως είναι τέχνη να ζει ο ένας για τον άλλο. Πέρα από θεσμούς και μέτρα νομικά και ανθρώπων έργα, το να ζεις με κάποιον είναι ιερό και μοναδικό, είναι δρόμος προς την τελειότητα. Όταν μπορείς να συνυπάρχεις...
Μάθε να επιθυμείς και να θες, μού είπαν, αν προσδοκάς να ξελασπώσεις για τα επόμενα χρονάκια. Δηλαδή αν το κάνω, αυτή η επιθυμία από μόνη της, όσο θολή κι αν είναι, θα με βοηθήσει να πλησιάσω και την ευτυχία;...
Με αφορμή τις παγκόσμιες ημέρες που πέρασαν και έρχονται, τις δημοσιεύσεις για κακοποίηση ζώων, ανθρώπων, γυναικών, μικρών παιδιών που δουλεύουν σκλάβοι για λογαριασμό μεγάλων εταιρειών, βίντεο και τραγικές εικόνες από την ζωή προσφύγων και την παγκόσμια ανακατανομή πληθυσμού, είτε...
Σα να μην είμαι εγώ. Όλα γύρω ξένα και θολά κι όσα μου λες δεν τα καταλαβαίνω. Σχεδόν άγνωστα. Δεν ακούω, βουίζουν τ' αυτιά μου. Ο χρόνος χάνεται και η αξία χάνεται και ο λογισμός κακός. Κινήσεις μηχανικές χωρίς λόγο,...
