Ελπίδα Πατεράκη
Παρατηρώ τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές τους, ακούω με προσοχή τις ιστορίες τους. Συγκρατώ τις λεπτομέρειες και τις μικρές στιγμές. Δημιουργώ όπως μπορώ, συχνά ξεχνώ όσα μαθαίνω και ξεκινώ από την αρχή. Αγαπώ το ραδιόφωνο, τις μουσικές, τα σύννεφα, τα λόγια που ενώνουν τους ανθρώπους. Προσδοκώ την αλλαγή. Κρατώ την ουσία.
Η ευτυχία είναι αυτό…
Ευτυχία για τον καθένα είναι κάτι άλλο. Ένα κομμάτι ψωμί με τυρί, ένα σπίτι, μια φιλία, η ειρήνη, μια σταθερή εργασία, ένα ψυγείο με τα βασικά, υγεία, ένα τσιγάρο, γυμναστική, το καλό φαγητό, δυο λουλούδια, ένα κρασί, οικογένεια, ταξίδια, ένα ωραίο ρούχο, καινούριο αυτοκίνητο, μια βόλτα στη θάλασσα, η κορυφή του Έβερεστ, καθαρό νερό, η βροχή, μια λιακάδα, η δροσιά, μια πασχαλίτσα, ένα κομμάτι ουρανός, ένα καλό βιβλίο, δημιουργία, μια καλή πράξη, ένα φιλί, ένα ωραίο χτένισμα, ένας καφές, ένα πτυχίο, ο καλός γάμος, το καλό διαζύγιο, το αγαπημένο γλυκό, ένας καλός ύπνος, ένα δωράκι, μια αγκαλιά…
Ποιά πρόοδος;
Με αφορμή τις παγκόσμιες ημέρες που πέρασαν και έρχονται, τις δημοσιεύσεις για κακοποίηση ζώων, ανθρώπων, γυναικών, μικρών παιδιών που δουλεύουν σκλάβοι για λογαριασμό μεγάλων...
Τι να σου λέω…
Σα να μην είμαι εγώ. Όλα γύρω ξένα και θολά κι όσα μου λες δεν τα καταλαβαίνω. Σχεδόν άγνωστα. Δεν ακούω, βουίζουν τ' αυτιά μου....
Οι προσπάθειες, οι απώλειες και το περιγεννητικό πένθος
Οι προσπάθειες, οι απώλειες και το περιγεννητικό πένθοςΟι προσπάθειες, οι απώλειες και το περιγεννητικό πένθος... Κάποια χρόνια μετά, βρίσκομαι να περιμένω στο χώρο αναμονής μαιευτικής κλινικής....
Όταν ανθίζει ο κόσμος…
Όταν ανθίζει ο κόσμοςΌταν ανθίζει ο κόσμος... Οι μέρες που πέρασαν ήταν λίγο δύσκολες, λίγο πιεσμένες, λίγο στενάχωρες. Αλλά η ζωή είναι ακόμα ζωή,...
Κοντά εκατό…
Όση ψυχραιμία και να μας διακρίνει, ο θάνατος θα είναι πάντα κάτι αφύσικο, παράξενο, δύσκολο να κατανοηθεί και να δεχτεί ο ανθρώπινος νους.
Το ραδιόφωνο που αγάπησα…
Το ραδιόφωνο που αγάπησα...Το ραδιόφωνο που αγάπησα... Αν κάτι αγάπησα πολύ στη ζωή μου, αυτό ήταν και είναι το ραδιόφωνο. Μ’ αυτό κοιμόμουν, μ’...
Ω, εαυτέ μου! Ω, ζωή!…
Ω, εαυτέ μου! Ω, ζωή!...Θέλω να ξεχνώ πως σε κουβαλώ παντού, θέλεις να ξεχνάς πως με κουβαλάς και συ. Κλείνω για λίγο τα μάτια...
Social Media
Πρόσφατα
Σκέψεις
Πάντα είχα τη ρομαντική ιδέα της αλλαγής του κόσμου…
Πάντα είχα τη ρομαντική ιδέα της αλλαγής του κόσμου....
Το έχουν γράψει ποιητές
Κεφάλας Ηλίας, Λόγος για την αβεβαιότητα
Γυρίζωκαι είμαι σαν ένα ρούχο παλιόφαγωμένο από μέσα.Κρύες ανάσες...
Σκέψεις
Η ευθανασία του Γορίλα και η βιοηθική…
Η ευθανασία του Γορίλα και η βιοηθική...Γεννήθηκε στο χαλάκι...
Καρτ Ποστάλ
Πιάσε την αστραπή στο δρόμο σου, άνθρωπε…
Πιάσε την αστραπή στο δρόμο σου, άνθρωπεΣταματά ο χρόνος;...
Newsletter
Δημοφιλή
Καρτ Ποστάλ
Τα σύννεφα τ’ ουρανού μας…
Τα σύννεφα τ' ουρανού μας, πολυαγαπημένα, μοναδικά, διαφορετικά κάθε φορά. Λόγια και φωτογραφίες από στιγμές έκρηξης ομορφιάς!