ΜΗΝΙΑΙΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ:

Πανελλήνιες εξετάσεις για γερά νεύρα…

Πανελλήνιες εξετάσεις για γερά νεύρα και ίσως και για γερά πορτοφόλια! Αγώνας συνεχής για την πολυπόθητη είσοδο σε κάποια σχολή!

Δεν είσαι μόνος! Σού έχω νέα…

Λοιπόν, έχω νέα να σου πω, φτιάξε καφέ! Δε γιορτάζουν...

Κάτι θα γίνει και μη σκας!

Κάτι θα γίνει και μη σκας!...Λεπτό το λεπτό...

Φεύγει και πάει κι ακόμα πάει…

Φεύγει και πάει κι ακόμα πάει…

Σου χρωστώ αυτό το γράμμα, το μετά χρονολογικά, το μετά στο σύντομο βίο μας, το μετά στη μικρή ζωή που με βιασύνη ρούφηξες ως το μεδούλι. Σου χρωστώ ένα τηλεφώνημα, μια βόλτα, ένα cd κι ένα βιβλίο. Τη μοιρασιά από τις κασέτες. Ίσως κι ένα ταξίδι, σαν και αυτό που χρόνια έλεγες θα κάναμε, σου χρωστώ τ’ αεροπλάνα και τα βαπόρια που δεν πήρα…

Σου χρωστώ τις καταλήξεις των λέξεων και τους πληθυντικούς των πόλεων. Την ωραία αλληλογραφία και τις όμορφες κάρτες, τα σχέδια για εκπομπή μεταμεσονύκτια μαζί και τις λίστες με τα βιβλία που όφειλα να διαβάσω, τους μονολόγους που μ’ έβαζες να μαθαίνω απ’ έξω για τα θέατρα, τα τραγούδια όλα.

Σου χρωστώ, γιατί δεν ήρθα. Σου χρωστώ. Αυτά που σου είπα, γι’ αυτούς που σου είπα, για όσα είπα θα κάνω και δεν έκανα. Θα σου χρωστώ. Τα σχέδια που μ’ έβαζες να φτιάχνω, τις αφιερώσεις στα βιβλία, τις βόλτες από το τηλέφωνο. Τα ατέλειωτα διαβάσματα μέχρι τον ύπνο, τα σινεμά με τα πόδια πάνω στο μπροστινό κάθισμα, τις ωραίες ταινίες. Τον Δράκο. Τις βόλτες κάτω απ’ τη Σταυράκου, τα ξημερώματα Ομόνοιες και Συντάγματα για φρέσκια εφημερίδα, ζεστή, μαζί με κουλούρι! Τις συμβουλές. Τις εξομολογήσεις. Τις γνωριμίες. Τα στιχάκια. Τα χασίματα.

epil
Αγάπησες τα ποιήματα του μπαμπά…

Κρατώ τα υπόλοιπα. Τα μιλημένα και τ’ αμίλητα. Και στο κρατώ που χάθηκες. Έφυγες όπως ήθελες να σε θυμούνται. Πάντα νέο κι ωραίο, έλεγες. Τι ειρωνεία ρε συ! Σε διαφορετική περίπτωση θα το συζητούσαμε και θα γελούσες. Εγώ πώς να γελάσω που μετρώ τα χρόνια ταυτόχρονα κι από κοινού;

Εδώ τα ίδια, όπως τα ξέρεις. Με κείνο το ακαθόριστο της αβεβαιότητας, του φόβου, του διλλήματος, του ναι μεν αλλά, του πανικού, λες και η ζωή έμεινε στα 20 κάτι να περιμένει εξέλιξη κοιτώντας από μακριά. Μεγάλη βλακεία το κυνήγι της κανονικότητας. Στο λέω να το ξέρεις. Τι μ’ έβαλες να μάθω απ’ έξω τη μοναξιά που είναι από χώμα, ε; Μού είχες σημειώσει στο βιβλίο, “έτσι άραγε οδηγούμαστε και στη σιωπή που λένε πως είναι ο οίκος του απόλυτου;” Μέσα σου πάντα ήξερες.

Ραλλίτο μου, σου χρωστώ. Τις βόλτες με τα τρολεΐτο στο πουθενά, λίγες ακόμα χαμένες ώρες. Το ταξίδι στο Λίβερπουλ και στα Λονδίνα. Στο παράθυρό σου που έβλεπε εκείνο το μισοφέγγαρο. Στις φωτισμένες ρόδες των λούνα παρκ που άφηνες τις σκέψεις σου. Στον Θερμαϊκό με τα κατάφωτα πλοία. Στη θάλασσα πυξίδα σου. Χρωστώ και σ’ αυτά!

Πώς γίνεται να δημιουργείς αναμνήσεις ακόμα και τώρα;

epil 1

“Έτσι άραγε οδηγούμαστε και στη σιωπή που λένε πως είναι ο οίκος του απόλυτου;” (Μάρω Βαμβουνάκη, Η μοναξιά είναι από χώμα, εκδ. ΦΙΛΙΠΠΟΤΗ)

Φεύγει και πάει κι ακόμα πάει
Και πίσω δε γυρίζει
Δεν αγαπάει μήτε μισεί
Τη μοναξιά του ορίζει

Φεύγει και πάει κι ακόμα πάει.

epil2

Στον αγαπημένο μου Νίκο Ράλλη, μικρές λέξεις μεγάλης απολογίας, του απρόβλεπτου, του ξαφνικού, του πάντα άδικου, του μισοτελειωμένου…

Να έρχεσαι στα όνειρα να τα λέμε καλέ μου…

Πρόσφατα

Δημιουργός Δακρύων – Erin Doom, εκδόσεις Ψυχογιός

Δημιουργός Δακρύων – Erin Doom, εκδόσεις ΨυχογιόςΔημιουργός Δακρύων –...

Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του μυαλού…

Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του μυαλού...Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του...

Ιωάννης Πολέμης, Τί είναι η πατρίδα μας…

Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας; Μὴν εἶν᾿ οἱ κάμποι;Μὴν...

Ψυχή και σώμα, συνδυασμός και αλληλεπίδραση. Ψυχοσωματική ασθένεια. Τί είναι και πού οφείλεται;

Ψυχή και σώμα, συνδυασμός και αλληλεπίδραση. Ψυχοσωματική ασθένεια. Τί...

Social Media

Newsletter

Δημοφιλή

Πανελλήνιες εξετάσεις για γερά νεύρα…

Πανελλήνιες εξετάσεις για γερά νεύρα και ίσως και για γερά πορτοφόλια! Αγώνας συνεχής για την πολυπόθητη είσοδο σε κάποια σχολή!

Δεν είσαι μόνος! Σού έχω νέα…

Λοιπόν, έχω νέα να σου πω, φτιάξε καφέ! Δε γιορτάζουν...

Κάτι θα γίνει και μη σκας!

Κάτι θα γίνει και μη σκας!...Λεπτό το λεπτό...

Η Βαρκελώνη έκλεψε την καρδιά μου…

Η Βαρκελώνη χρωστά πολλά στον Γκαουντί ή Γκαουδί, αυτόν τον σπουδαίο αρχιτέκτονα που του έμελλε να φύγει από την ζωή γιατί τον πάτησε το τραμ, όμως άφησε τόσο σπουδαίο, τεράστιο, ιδιοφυές έργο, ίσως και παρανοϊκό.

Ο Νίκος Ταβερναράκης στο elpis calling…

Από τους "Αξέγνιους Περάτες" ως το σήμερα των "Ινάτιδων"...
Ελπίδα Πατεράκη
Ελπίδα Πατεράκηhttps://elpiscalling.com
Παρατηρώ τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές τους, ακούω με προσοχή τις ιστορίες τους. Συγκρατώ τις λεπτομέρειες και τις μικρές στιγμές. Δημιουργώ όπως μπορώ, συχνά ξεχνώ όσα μαθαίνω και ξεκινώ από την αρχή. Αγαπώ το ραδιόφωνο, τις μουσικές, τα σύννεφα, τα λόγια που ενώνουν τους ανθρώπους. Προσδοκώ την αλλαγή. Κρατώ την ουσία.

Δημιουργός Δακρύων – Erin Doom, εκδόσεις Ψυχογιός

Δημιουργός Δακρύων – Erin Doom, εκδόσεις ΨυχογιόςΔημιουργός Δακρύων – Erin Doom, εκδόσεις Ψυχογιός... Τον τελευταίο καιρό μου είναι αδύνατον σχεδόν, να διαβάσω! Έχω πέσει...

Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του μυαλού…

Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του μυαλού...Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του μυαλού... Τα πατάρια του μυαλού χρειάζονται ξεσκόνισμα και το υπόγειο των συναισθημάτων της ζωής που...

Ιωάννης Πολέμης, Τί είναι η πατρίδα μας…

Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας; Μὴν εἶν᾿ οἱ κάμποι;Μὴν εἶναι τ᾿ ἄσπαρτα ψηλὰ βουνά;Μὴν εἶναι ὁ ἥλιος της, ποὺ χρυσολάμπει;Μὴν εἶναι τ᾿ ἄστρα της...

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Discover more from Elpis Calling

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading