Και στη μέση ποιος;
Πάμε γύρω από ανθρώπους, γύρω από σπίτια, γύρω από καταστάσεις και συνήθειες που μας κρατούν πίσω.
Γύρω γύρω σα να είμαστε δεμένοι σε πάσαλο και κολλάμε και δεν ξεκαθαρίζουμε και δεν μπαίνουν σε σειρά οι στόχοι κι όσα θέλουμε να κάνουμε, όσα αγαπάμε.
Όμως υπάρχει φως, το βλέπω, κι αυτό νομίζω είναι αρκετό για να συνεχίσω να προσπαθώ….
Είναι αρκετό για τις μέρες που με δυσκολεύουν, για τις στιγμές που χάνω χωρίς να ξέρω πως να τις φέρω πίσω, για τις ευκαιρίες που με μεγάλη ευκολία πέταξα, για τα ωραία λόγια που τσιγκουνεύτηκα να πω…
Είναι αρκετό για να μπορεί να με επαναφέρει στο όποιο τώρα, στην κάθε απελπισμένη ή χαρούμενη στιγμή, στην κάθε μισή προσευχή, στην κάθε μισή σκέψη.
Αυτό το φως αναζητώ, αυτή την θέρμη που θα με κάνει να γλυκάνω κάθε γωνιά της ψυχής που ακόμα είναι αιχμηρή και πληγώνει.
Σας χαιρετώ και εύχομαι να έχετε υγεία και χαρά!
