Βάφλες για τα πιο ωραία πρωινά!
Τα ωραία πρωινά πρέπει να μοιράζονται με την οικογένεια, φίλους και γειτόνους αγαπημένους. Αυτό όπως το βλέπετε ήταν ένα πρωινό του Οκτώβρη, δοκιμαστικό για την καταλληλότερη συνταγή βάφλας.
Έψαχνα καιρό την κατάλληλη για μένα βαφλιέρα. Αφού ο φίλος μου ο Bobby o Flay έψηνε χωρίς αιδώ εκεί στο Food Network κάτι πρωινά αξεπέραστα, είχα πλέον καταλήξει. Την ήθελα να βγάζει τετράγωνες βάφλες. Ατομικές των τεσσάρων τεμαχίων και να έχει βαθιά τετραγωνάκια να στρογγυλοκάθεται η επικάλυψη όποια κ αν είναι αυτή. Ή είμαστε πληθωρικοί ή δεν είμαστε. Επειδή είμαστε, ψάξε ψάξε κάτι θα βρεις.
Εύρηκα! Η βαφλιέρα για μια οικογένεια που έχει μικρά πεινασμένα στόματα να θρέψει θεωρώ ότι είναι ένα σκεύος που αξίζει την επένδυση. Ψήνει γρήγορα, υγιεινά και χωρίς κόπο τις βάφλες. Οι βάφλες μπορούν να είναι από πολύ υγιεινές έως πολύ παχυντικές. Εσύ αποφασίζεις.
Η βασική συνταγή είναι για οκτώ περίπου κλασικές βουτυρένιες βαφλίτσες. Θα χρειαστείτε:
200 γρ αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
200 γρ ξινόγαλο
85 γρ βούτυρο λιωμένο
2 αυγά
Μια τσιμπιά αλάτι
και
80 γρ ζάχαρη, αν θες!
Ανακατεύω όλα τα υλικά σε ένα μπολ με το σύρμα και ρίχνω το μίγμα μου σε καλά προθερμασμένη βαφλιέρα. Πριν βάλω το μίγμα έχω περάσει ελαφρώς το σκεύος με ελάχιστο λάδι καρύδας ή ελαιόλαδο καλά σκουπισμένο. Έχω παρατηρήσει ότι το λάδι καρύδας δεν καίγεται και δεν αφήνει υπολείμματα.
Μπορείς να προσθέσεις στη βασική συνταγή όποιο υλικό αλμυρό ή γλυκό θες. Φρούτα, αλεσμένους ξηρούς καρπούς, τυριά, τριμμένα λαχανικά, μπαχαρικά και αρωματικά, μέλι, βούτυρα ξηρών καρπών κτλ
Μια άλλη παραλλαγή που δοκίμασα ήταν με προσθήκη
1 και 1/2 λιωμένης ώριμης μπανάνας
2 κ.σ τριμμένο φουντούκι πούδρα
1 κ.γ. κανέλα
2 κ.σ. μέλι αντί για ζάχαρη
Τρώγονται σκέτες ή με ό,τι διαθέτεις από πάνω τους.
Αντικατέστησα το ξινόγαλο με σκέτο γάλα και δεν έμεινα ευχαριστημένη. Το ξινόγαλο, όταν είναι βασικό υλικό σε ζύμες βάφλας, pancake, κέικ κ.ά. προσδίδει στη ζύμη την κατάλληλη υγρασία να παραμείνει αφράτη μετά το ψήσιμο. Ψήνω σε μέτρια προς δυνατή θερμοκρασία. Τις αποθηκεύω σε αεροστεγές δοχείο ή στην κατάψυξη για να έχουμε απόθεμα για την επόμενη φορά.
Μαζί με τη συνταγή για τις βάφλες όμως λέω να σας δώσω τη συνταγή μου για τις δύσκολες ημέρες που όλες οι μαμάδες περνάμε. Και οι μπαμπάδες, μην τους βγάζουμε απ’ έξω.
Αυτές τις μέρες που είστε άυπνοι με τα παιδιά άρρωστα ή σε ανάρρωση, που έχουν κολλήσει και σένα και δεν έχεις άλλη εναλλακτική από το να μαζέψεις τα κομμάτια σου και να σηκωθείς να τους ετοιμάσεις όλους.
Άυπνοι γιατί ο ένας δεν μπορούσε να αναπνεύσει, ο άλλος δεν μπορούσε να ακούει την αδελφή του να κλαίει, άλλος παρηγορούσε τους μπουκωμένους, άλλος έκοβε κρεμμύδια να κοιμηθεί με αυτά δίπλα στο μαξιλάρι μπας και ανοίξει η αναπνοή. Το ξέρεις αυτό το γιατροσόφι; Μόνο έτσι κοιμόμαστε όσοι έχουμε μπούκωμα. Ωμό ξερό κρεμμύδι κομμένο στη μέση, δίπλα στο προσκεφάλι μας. Την επόμενη μέρα αδειάζω μισό μπουκάλι άρωμα πάνω μου γιατί νομίζω ότι μυρίζω σαν χωριάτικη σαλάτα. Λεπτομέρειες!
Όσα είναι καλά πάνε σχολείο, όσα δεν είναι πάνε θάλασσα. Ακόμα και αν δεν κάνουμε μπάνιο, ο καιρός ακόμα μας το επιτρέπει, η βόλτα και το παιχνίδι δίπλα στο κύμα και τον καθαρό αέρα, μας ξεμπουκώνει! Γενικότερα ο καθαρός αέρας είναι γιατρικό, συνιστάται και από τους γιατρούς η έκθεση σε αυτόν και τον ήλιο μέσα στην ημέρα.
Μαζεύω συγχρόνως και όσες εξωτερικές δουλειές έχω, τις κάνω νωρίς το πρωί, ή μαζί με όσα έχω παρέα μου ή μόνη και ύστερα τους δίνω χρόνο για τρέξιμο, στο υπέροχο προαύλιο της Ευαγγελίστριας, μου δίνω και χρόνο για βαθιές ανάσες. Αυτή είναι η μοναδική μου συνταγή για να βγάλω τη δύσκολη μέρα. Βαθιά ανάσα στη φύση, μερικές φωτογραφίες στον ομορφότοπο μου, ευχαριστία, δοξολογία και βόηθα Παναγιά να αντέξουμε. Και μέχρι ώρας αντέχουμε! Μερικές φορές αρκεί μόνο να τσουλάμε. Άλλες δεν αντέχουμε, δεν τσουλάμε και κάνουμε υπομονή να περάσουν. Δόξα τω Θεώ! Με το καλό να έρθει ο Νοέμβρης!
Οι φωτογραφίες από το προαύλιο της εκκλησίας Ευαγγελίστριας στο Πορτοχέλι και τη γύρω περιοχή, στην περατζάδα ως την Μπάλτιζα. Με τέτοιο θέαμα είναι να μην ξεχνάς τα πάντα;
Μια αστραπή η ζωή μας…
Μα προλαβαίνουμε!
