Ο δρόμος του σπαραγμού – Στέλλα Καλλέ
Μέσα μας, όλοι έχουμε αυτήν την ευαίσθητη χορδή, που χτυπά με θλίψη και νοσταλγία, όταν κάτι διαβάζουμε, που αφορά στις «χαμένες πατρίδες», στην προσφυγιά και στον διωγμό. Φταίει που είναι ετούτη η ράτσα μας, η ελληνική, πονεμένη και έχει δέσιμο γερό και μακραίωνο με το χώμα που μας γεννά και μας έχει αναθρέψει.
Αυτή η χορδή χτύπησε και μέσα μου σαν διάβασα το βιβλίο της Στέλλας Καλλέ «Ο δρόμος του σπαραγμού» από τις εκδόσεις «ΕΞΗ».
Ακόμα περισσότερο βέβαια μιας και πρόκειται για αληθινή ιστορία!
Τον τελευταίο καιρό, έχει γίνει έντονη τάση εκδοτική να δημοσιεύονται αληθινές ιστορίες και είναι πολύ ψηλά στις προτιμήσεις των αναγνωστών. Σε αρκετά δε, από αυτά τα βιβλία οι προοπτικές και η πορεία προδιαγράφεται τηλεοπτική ή κινηματογραφική. Το ίδιο και με το βιβλίο «ο δρόμος του σπαραγμού», το θέμα του οποίου θα μπορούσε άριστα να γίνει τηλεοπτική μεταφορά!
Ας πούμε όμως πρώτα ελάχιστα λόγια για την υπόθεση του βιβλίου: Πρωταγωνίστρια της ιστορίας είναι μια γυναίκα: η Φανή.
Βλέπεις δεν θα μπορούσε να είναι άντρας –μόνο μια γυναίκα μπορεί να σηκώνει στις πλάτες της το βάρος της αιματοβαμμένης ιστορίας. Η Φανή -γόνος καλής και πλούσιας οικογένειας της Ανδριανούπολης- είναι παντρεμένη με τον Παναγιώτη και έχουν τρία παιδιά, ζώντας ευτυχισμένοι εκεί γύρω στα 1910.
Το 1922 και η βίαιη ανταλλαγή πληθυσμών έρχεται για να αλλάξει τα πάντα! Η Φανή και η οικογένειά της παίρνουν το δύσκολο δρόμο της προσφυγιάς για να καταλήξουν σε ένα χωριό του Έβρου. Ο δύσκολος όμως δρόμος της Φανής και της οικογένειας, δεν σταματά εκεί…
Και περισσότερα δεν θα σας πω, γιατί πρέπει μόνοι σας να τα διαβάσετε στο βιβλίο· βλέπεις στο «ο δρόμος του σπαραγμού» το ένα επεισόδιο είναι τόσο άρρηκτα δεμένο με το άλλο και τόσο σφιχτοπλεγμένα μεταξύ τους, που εντυπωσιάστηκα! Κι αν προσπαθούσα τώρα να σας αποδώσω όλη την πλοκή του βιβλίου, θα ήταν ένα άσχημο «spoiler» για τον αναγνώστη!
Η Στέλλα Καλλέ αγγίζει με αγάπη την πένα της στο χαρτί!
Σκύβει το ζεστό της βλέμμα πάνω στην ιστορία της Φανής και διηγείται τα δρώμενα της οικογένειας με μία φωνή σχεδόν «μητρική».
Είμαι σίγουρος και χωρίς να το ξέρω, πως εδώ η συγγραφέας έχει δουλέψει διαπροσωπικά με την ίδια τη Φανή ή κάποιον απόγονο συγγενή της, ο οποίος της έχει αφηγηθεί την ιστορία της οικογένειας! Μόνο αυτό το γεγονός θα μπορούσε να τραβήξει τόσο πολύ τον συγγραφέα μέσα στην ψυχή των γεγονότων, ώστε να τα αποδώσει τόσο ζωντανά και ρεαλιστικά, που φορές νομίζεις ότι διαδραματίζονται εκεί μπροστά σου!
Λόγος εύρωστος με δυναμισμό που κρατάει τα νοήματα σταθερά και δεν σε κουράζει. Περιγραφές που δεν είναι μακροσκελείς, αλλά γλαφυρές και φορές οριακά ωμές, που σε ανατριχιάζουν καθώς σου περνούν έντονα το «κλίμα» της σκηνής που περιγράφεται. Λέξεις καλά τοποθετημένες, για να αποδίδεται με σαφήνεια το νόημα. Μικροί και δυνατοί διάλογοι, μέσα από τους οποίους σκιαγραφείται στην εντέλεια ο κάθε ήρωας.
Ο δρόμος του σπαραγμού είναι από τα βιβλία εκείνα που η καλή γνώση της ελληνικής γλώσσας της συγγραφέα είναι εμφανής και βοηθά τον αναγνώστη τραβώντας τον μέσα στους ήρωες και τα γεγονότα του.
Η Στέλλα Καλλέ σε ετούτο το βιβλίο θεωρώ ότι ακροπάτησε και έπαιξε με τον κίνδυνο να χαρακτηριστεί η ηρωίδα της μελό, αλλά αυτό καθόλου δεν συνέβη!
Η Στέλλα Καλλέ κέρδισε το στοίχημα και έβγαλε μέσα από το γυναικείο κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου της τη γυναίκα λέαινα, που μάχεται και αντιστέκεται, που καθορίζει η ίδια όσο μπορεί τον ρου της προσωπικής της ιστορίας και όσων αγαπά· της οικογένειάς της!
Γιατί τελικά αυτό νομίζω πως είναι και το κεντρικό νόημα του βιβλίου: Η αγάπη της γυναίκας, που -αρχετυπικά ως σύζυγος, μάνα, γιαγιά, ως φωτοδότρα μήτρα και αρχή μιας γενεάς- αντιστέκεται και υπερμάχεται πατρίδα και οικογένεια!
Αν λοιπόν, σου αρέσουν οι βιογραφίες και τα βιβλία που βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα, αν σου αρέσουν οι ιστορίες που εκτυλίσσονται στον Ελλαδικό χώρο και στα δύσκολα χρόνια της πατρίδας μας, τότε μην ψάχνεις αλλού, απλώς τρέξε στο κοντινότερο βιβλιοπωλείο!
……………………………………..
Και όπως πάντα λίγα λόγια για την συγγραφέα:
Η Στέλλα Καλλέ έχει σπουδάσει Αρχαιολογία, Παιδαγωγική, είναι διδάκτορας της Διδακτικής της Ιστορίας και εκπαιδευτικός στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Μιλάει πέντε ξένες γλώσσες και ασχολείται με την κεραμική. Δεν της αρέσει να χρησιμοποιεί τροχό, γιατί θεωρεί ότι κάθε δημιουργία πρέπει να ενέχει ατέλειες.
Απολαμβάνει το διάβασμα, τον κινηματογράφο και τα ταξίδια. Σε κάθε ταξίδι της προσπαθεί να μάθει κάτι καινούριο και να ανοίξει ακόμη περισσότερο το παράθυρο που βλέπει και αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω της.
Τα τελευταία χρόνια μέσα από τη συγγραφή νιώθει ότι αφουγκράζεται καλύτερα τους ανθρώπους και ηρεμεί την αεικίνητη ορμή της. Άλλα έργα της ίδιας: «Έρωτας και αλάτι» και «XL: Ιστορίες αγάπης».
