Αυτό μάλιστα!
Τώρα, μιλάμε για λογοτεχνία! Επιτέλους, ρε φίλε!
Από περιέργεια πήρα το συγκεκριμένο βιβλίο με τον τίτλο «ΟΜΗΡΙΑ», χωρίς να ξέρω την συγγραφέα και έχοντας διαβάσει τις πρώτες του σελίδες στα υπό έκδοση του εκδοτικού οίκου «ΕΞΗ». Λόγος άρτιος με γλώσσα που με πήγε πίσω στις βλάχικες και μικρασιάτικες καταβολές μου (μια πανσπερμία η φύτρα μου αλλά και ποιανού δεν είναι), με μια υπόθεση που αναδεικνύει τον άνθρωπο και τις αντοχές του και διεγείρει το συναίσθημα μέσα από την πλοκή και τις εικόνες του, που με αμεσότητα μας περνά η συγγραφέας, φορές και με τρόπο σκληρό και ωμό, αλλά με ένα λυρισμό που υφέρπει συνεχώς ανάμεσα στις αράδες του.
Η τότε περιοχή της Τζουμαγιάς στην σημερινή Βόρεια Ελλάδα και η χώρα σε εποχή αναβρασμού την περίοδο των Ελληνοβαλκανικών πολέμων –πριν, μετά και κατά τη διάρκεια. Απάνθρωπες μετακινήσεις πληθυσμών και ξεριζωμός από την πατρίδα, που ο καθένας –Τούρκος, Έλληνας, Βλάχος ονομάζει, γιατί είναι το χώμα που τον γέννησε και τον ανάθρεψε και αυτό δεν έχει σύνορο, δεν έχει εθνικότητα· έχει μόνο οικογένεια και δέσιμο με τον τόπο!
Η ιστορία της Αννούς της οικογένειάς της και των φίλων που την περιβάλλουν, με συνεπήρε.
Λάτρεψα ετούτη την γραφή, λάτρεψα αυτήν την ιστορία. Ένα βιβλίο που με έμαθε να μιλάω καλύτερα, να ψάξω αλλά και να ερευνήσω ακόμη περισσότερο για να μάθω την ιστορία εκείνης της εποχής. Δεν θα μπορούσα να κάνω και διαφορετικά, οι ήρωες του βιβλίου με τράβηξαν τόσο μέσα στην ζωή και στην ψυχή τους, που δεν γινόταν να παρακούσω ετούτο το κάλεσμα!
Ένα βιβλίο που μ’ έφερε κοντά στον πανανθρώπινο πόνο και τη λαχτάρα για το σπίτι, την οικογένεια και την πατρίδα. Τόσο επίκαιρο, αυτές τις ημέρες!
Φανή Κεχαγιά συγχαρητήρια! Δεν θα υπερβάλω αν σου πω, ότι στιγμές έκλεινα το βιβλίο, σταμάταγα το διάβασμα, γιατί οι σκηνές του ήταν τόσο δυνατές και έντονες που δεν το άντεχα και έπρεπε λίγο να με ηρεμήσω… (αυτό έχω να το πάθω από όταν διάβαζα Ηλία Βενέζη και το «Νούμερο31328»).
Φανή Κεχαγιά συγχαρητήρια γιατί και εσύ –όπως και εγώ, τόλμησες και χρησιμοποίησες το βόρειο ιδίωμα της γλώσσας μας στη γραφή σου, δίνοντας άλλη μουσικότητα, που χτυπά με παλμούς εσωτερικούς βαθείς στην ψυχή του Έλληνα, και μάλιστα όταν βρισκόμαστε σε περιόδους, που το εκδοτικό πλάνο κάτι τέτοιο το απορρίπτει εκ προοιμίου. Για τον ίδιο λόγο συγχαρητήρια και στις εκδόσεις «ΕΞΗ»!
Επιτέλους ρε φίλε, λίγη λογοτεχνία πρόβαλε στο στερέωμα των εκδόσεων και των βιβλιοπωλείων!
Το προτείνω επειδή αγαπώ τα καλά βιβλία, το προτείνω επειδή εδώ πια μιλάμε για ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ!
