Πριν αρκετές μέρες, στην ένταση των τελευταίων εξελίξεων και των ανακοινώσεων και των υστερικών τοποθετήσεων και της εμμονικά τελευταίας τάσης απαξίωσης κάθε επιστημονικού δεδομένου μα και κάθε επιστήμονα που γνωρίζει κάτι περισσότερο από μας, ειλικρινά εντελώς τυχαία έπεσα πάνω σε ένα βίντεο μιας συζήτησης που είχε θέμα την οργή και με καθήλωσε. Το άκουσα με μεγάλη προσοχή, ξανά και ξανά. Νομίζω, με βοήθησε να λύσω τις απορίες μου, να μάθω και να κατανοήσω.
Ο καθένας βέβαια θα πάρει ή θα πετάξει κάτι από τα τόσα πολλά που εμφανίζονται στις οθόνες μας, ανάλογα τη βάση του, τις αρχές του και τις αξίες του. Άλλοι αναπαύονται με αυτό, άλλοι με κάτι άλλο. Το σημαντικό είναι πάντως, να κρατήσει ο καθένας μας το καλό κι αυτό να έχει σκοπό στη ζωή του, να αγαπά το καλό και να κάνει το καλό. Ακόμα και αν χρειαστεί να υποχωρήσει, αν το κάνει με συνείδηση ότι θα ωφεληθεί και θα ωφελήσει, είναι μια σπουδαία πράξη.
Ζούμε μέσα στη συνεχή βοή, την ασταμάτητη φασαρία, τις κραυγές και τις υστερικές φωνές, τα άσχημα λόγια, το μίσος. Αλλά εγώ έστω για μια στιγμή κράτησα τα λόγια μιας υπέροχης κουβέντας που μού έδωσε εκτός από τροφή για σκέψη και μελέτη, ελπίδα ξανά ότι μπορούμε όλοι μαζί με προσπάθεια και καλή πίστη να αλληλοβοηθηθούμε!
Με τόσο θυμό, με τόση οργή που υπάρχει, μακάρι να μπορούσαμε να μπούμε σε διαδικασία αυτογνωσίας, ώστε να βρούμε τρόπο να πατήσουμε στο σήμερα με χαρά.
Όπως τόσο γλυκά επισημαίνει ο πατέρας Χριστόδουλος Μπίθας στο βίντεο της Ενορίας εν δράσει με τίτλο “Οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε” οι άνθρωποι έχασαν τη χαρά και την ευχαριστία της σημερινής ημέρας.. κι όταν δεν είσαι χαρούμενος για τη σημερινή ημέρα θα θυμώσεις.. Η έλλειψη επίγνωσης της πραγματικότητας κάνει τον άνθρωπο να θυμώνει, γιατί δεν ξέρει την αλήθεια κι όταν δεν ξέρεις την αλήθεια, πιστεύεις μονίμως ότι έχεις δίκιο κι όταν πιστεύεις ότι πάντα έχεις δίκιο γίνεσαι επικίνδυνος…
Νομίζω, άλλο τρόπο για να κρατήσουμε τις ισορροπίες και να βελτιωθούμε ως άνθρωποι εκτός από τη μελέτη και την ψυχική γαλήνη δεν έχουμε, ο τρόπος και το μέσο που θα ακολουθήσει ο καθένας είναι καθαρά προσωπική του υπόθεση και σεβαστή. Ένα όμως να είναι το ζητούμενο, πάντα η εργασία για το κοινό καλό, την ηρεμία, την αποδοχή, την ενίσχυση του αγαθού και της διάθεσης για χαρούμενη, ευχαριστιακή ζωή, ακόμα και μέσα στην παράνοια όσων ζούμε!
Εύχομαι να είμαστε όλοι καλά, να προσέχουμε και κυρίως να προσπαθούμε να ησυχάζουμε ακόμα και διαφωνώντας…
Και η σημερινή μέρα, ας είναι μια νέα αρχή! Ας είναι η αρχή της εξέλιξης, της μάθησης, της γνώσης, της φροντίδας, της ομορφιάς σε κάθε έκφανση της ζωής! Ας δείξουμε στα παιδιά ότι αξίζει να προσπαθούν κι αυτά μαζί με όλους για το κοινό καλό, για τη βελτίωση της καθημερινότητας, για την ειρήνη της ψυχής τους αρχικά και μετά του μικρού τους κόσμου, χωρίς να τα αναγκάζουμε να καταπίνουν τις δικές μας κραυγές, τα δικά μας άλυτα θέματα, τη δική μας οργή!
Αξίζει η προσπάθεια, τί λέτε;
Ευχαριστώ πολύ για την υπέροχη μουσική τον Πέτρο Χατζάκη…
