Η Βασιλόπιτα των ευχών!
Η Βασιλόπιτα των ευχών! “Του Χριστού και των Εικόνων, Του Σπιτιού -Κινητής και Ακίνητης έλεγε ο μπαμπάς μου-, του Νοικοκύρη, της Κυράς, του πρωτότοκου, του δευτερότοκου, της τριτότοκης, των λοιπών παρισταμένων και γιατί όχι του διορισμού. Βρε λες; Κάνε μια ευχή! Μπορεί και να βγει!”… Αυτά έλεγα στην αρχή της χρονιάς του 2023 και συνέχιζα…
Θα κάνω μια ευχή για μένα: Μέσα τα καλά, έξω τα κακά. Μέσα από την πόρτα μου κάθε καλό, έξω από αυτήν κάθε κακό! Μια ευχή για τους δικούς μας: Να τους φέρει περισσότερα από όσα ονειρεύονται και λιγότερα απ’ όσα αντέχουν! Μια ευχή για τους άλλους: Να εκλείψει το ψέμα κι η προσποίηση, να ανθίσει η ειλικρίνεια, η δικαιοσύνη και η καλοσύνη. Μια ευχή για τα παιδιά μας: Να μας χαίρονται που μας έχουν, να προοδεύουν και να διατηρούν την παιδική τους ανεμελιά! Μια ευχή για εσάς: Να ζείτε! Όχι έτσι απλά να περνά η ζωή, να κυλά, να χάνεται. Να την ζείτε! Με όλες τις αισθήσεις σας παρούσες! Δική σας είναι. Μην την ξοδεύετε! Μια ευχή για την ανθρωπότητα: Ίδωμεν το φως το αληθινό! Να βρίσκει φως στο απέραντο σκοτάδι. Να πάψει να δημιουργεί σκοτάδια, να αγκαλιάζει και να σέβεται αλλήλους.
Την προηγούμενη χρονιά άφησα αρκετούς ψυχαναγκασμούς μου πίσω. Έμαθα, με έμαθαν και έχω ακόμα να μάθω, να αφήνω πίσω ό,τι παράλογα τριβελίζει το μυαλό μου. Κάθε χρόνο απελευθερώνομαι ακόμα περισσότερο. Ήταν η χρονιά που έβγαζα τα περιττά βάρη από πάνω μου. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Έναν μονάχα ψυχαναγκασμό δε θα αφήσω ποτέ!
Η Βασιλόπιτα στο σπίτι μας έχει γεύση μοναδική. Δεν φτιάχνεται όλο το χρόνο, παρά μόνο για Πρωτοχρονιά και το Γενάρη σε κοπές πίτας. Δεν μοιάζει στη γεύση με κανένα άλλο κέικ και δεν ξέρω πως το καταφέρνω αυτό, ούτε στην υφή. Είναι αφρός, συννεφένια, αρωματική και ιδιαίτερη. Και ΔΕΝ έχει σοκολάτα. Δε θα βάλω ποτέ σοκολάτα σε βασιλόπιτα. Το θεωρώ ιεροσυλία. Μόνο στο στόλισμα βάζω μερικές φορές -όπως φέτος- αλλά δεν την τρώω. Δεν αφήνω τίποτα να χαλάσει αυτή τη γεύση της. Η σοκολάτα πλέον μπαίνει παντού. Έλεος κυρά μου. Είσαι πρωταγωνίστρια το ξέρουμε. Σε αγαπάμε. Αλλά δε θα κλέψεις το ρόλο από τη μυρωδάτη, λευκή, αφράτη Βασιλόπιτα! Όχι στο δικό μας σπίτι.
«Καλή χρονιά! Αυθεντική και Ξέγνοιαστη! Καλοτάξιδο το 2023!» ευχόμουν στις αρχές του. Σημασία δεν έχει ο προορισμός. Σημασία έχει να ανεβείς στο τρένο. Και ενώ το να βλέπεις σε κάνει να πιστεύεις, μερικές φορές τα πιο αληθινά πράγματα στη ζωή, είναι αυτά που πιστεύεις, ενώ δεν τα βλέπεις. Γιατί η πίστη είναι να γνωρίζεις και να εμπιστεύεσαι. Δεν είναι ν’ αμφιβάλλεις και ν’ αναρωτιέσαι. Γιατί αν αμφιβάλλεις και αναρωτιέσαι είναι το μυαλό σου που το κάνει. Η καρδιά κάνει ακριβώς το αντίθετο από το να αναρωτιέται και να αμφιβάλλει. Η καρδιά ξέρει. Πάντα ξέρει. Την ακούω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Όχι ότι μερικές φορές δεν ακούω και το μυαλό. Έχει κι αυτό ισχυρή προσωπικότητα. Δύσκολο να το παραβλέψεις. Αλλά η καρδιά βάζει το συναίσθημα απέναντι στη ψυχρή λογική. Και το ζεστό πάντα κερδίζει το ψυχρό. Σε μένα τουλάχιστον δουλεύει. Και αυτές τις δύσκολες χρονιές, δούλεψε καλύτερα από ποτέ.
Η καρδιά μου μού λέει προχώρα, όταν όλα γύρω μοιάζουν μουντά, σκυθρωπά, τρομαγμένα, παράλογα, ψυχρά. Και αυτό που δεν βλέπω, αλλά γνωρίζω και εμπιστεύομαι, το βάζω μπροστά. Να με οδηγεί. Αν είναι δικός μου ο δρόμος, θα τον διασχίσω. Αν όχι, κάτι θα με εμποδίσει. Κάτι άλλο θα βρεθεί, κάποια άλλη στιγμή πιο κατάλληλη για να συνεχίσω. Εκείνη η χρονιά είχε ως σύνθημα: Γίνε εσύ αυτό που εννοείς ομορφιά. Φτιάξε την δική σου όμορφη χρονιά και ζωή. Βρες εσύ αυτό που ομορφαίνει τις μέρες σου. Δες την ομορφιά γύρω σου. Διάλεξε όμορφους ανθρώπους να σε συντροφεύουν. Κάνε τις δικές σου επιλογές κόντρα σε οτιδήποτε χαλά την ομορφιά σου. Την αισθητική σου. Αυτό που εσύ ονομάζεις όμορφο. Σε όλους τους τομείς.
Τα δυο τελευταία χρόνια, στα κοινωνικά δίκτυα δήλωσα έντονα τα θέλω μου. Τα πιστεύω μου. Τις αντιδράσεις μου. Όσοι με γνωρίζουν προσωπικά, το ίδιο κάνω και εκτός διαδικτύου. Το ευχαριστήθηκα. Ευχαριστιέμαι να μοιράζομαι, να προβληματίζομαι, να ταράζομαι και να ταράζω τα στάσιμα νερά να μη βαλτώνουμε. Στην αρχή του έτους ενιώθα άπειρα ευγνώμων να ξυπνώ το πρωί και να λέω “Θεέ μου, τί έκανα να αξίζω τόση ευτυχία και πληρότητα” και συγχρόνως να αγωνίζομαι για το δικό μου είδος ομορφιάς…”
Ξημερώνει νέον έτος και Περιτομή Χριστού, Βασιλείου του Μεγάλου, Ιεράρχου του Σοφού. Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο ίνα σώσει τον Αδάμ, ίνα σώσει και τον κόσμον από Δύση ως Βορράν. Εις αυτό το Νέο Έτος, Βασιλείου εορτή, ήρθα να σας χαιρετίσω με την πρέπουσα ευχή.
Εύχομαι λοιπόν να ζείτε πολλούς χρόνους κι ευτυχείς, τον Βασίλειον τον Μέγαν να ‘χετε συνδρομητήν. Κι όσους έχετε στα ξένα να δεχθείτε με καλό, να σας δίνει ευτυχία τον Θεό παρακαλώ!
Καλή χρονιά! Χρόνια καλά κι ευλογημένα!”
Εις αυτό το νέον έτος, εις την πρώτη του μηνός ήρθα να σας χαιρετήσω, δούλος σας ο ταπεινός. Ο Βασίλειος ο Μέγας είναι πάντα θαυμαστός και στην οικογένειά σας, να ‘ναι πάντα βοηθός. Τα παιδιά σας στο σχολείο να τα στέλνετε συχνά, να μαθαίνουν ιστορίες, της Ελλάδος τα καλά.
Έχω κι άλλα να σας πω, μα δεν έχω πια καιρό, σας αφήνω καλημέρα κι αύριο με το καλό!
Καλή χρονιά να έχουμε, πάντοτε την υγειά μας, κι ό,τι ποθούμε στη ζωή, να ‘ρθει στην αγκαλιά μας!
Η μοσχομυριστή μου βασιλόπιτα κι εγώ σας ευχόμαστε καλορίζικο το νέο έτος! Τα προηγούμενα χρόνια, μου πήραν το σημαντικότερο ως τότε πρόσωπο της ζωής μου. Μου έφεραν τέσσερις ανθρώπους όμως στην πορεία, για να μου γλυκάνουν την απώλεια.
Να είμαστε γεροί, να χαιρόμαστε τους αγαπημένους μας, να έχουμε ειρήνη και γαλήνη μέσα μας και με τους γύρω μας, να σκορπάμε αγάπη και φροντίδα σε όσους μπορούμε και στα τραπέζια μας να ακούγονται πάντα γέλια και τραγούδια!
Η κλασική βασιλόπιτα έχει αρώματα ανατολής. Εσπεριδοειδή, μαστίχα, μαχλέπι, κάρδαμο, κανέλα και μοσχοκάρυδο. Την στόλισα με σοκολατένια δεντράκια – έλιωσα κουβερτούρα και τα σχημάτισα σε λαδόκολλα- και τα μπισκότα χιονονιφάδες. Δεν φτιάχνω καμιά άλλη μέρα αυτό το κέικ. Θέλω να το γεύομαι πάντα την Πρώτη του Γενάρη!
Αν την δοκιμάσεις, πιστεύω θα κολλήσεις όπως κόλλησα κι εγώ μαζί της. Δες τα υλικά στη συνέχεια και όταν την φτιάξεις, πες μου αν έχω δίκιο…
Από το 2016 που άνοιξα τον λογαριασμό μου στα κοινωνικά δίκτυα και μοιράζομαι μαζί σας την καθημερινότητά μου, η βασιλόπιτα είναι σταθερή αξία. Αλλάζει μόνο το στόλισμα της. Η γεύση είναι αυτή που δύσκολα θα καταφέρει να την ανταγωνιστεί άλλη και είναι αποτέλεσμα της αγάπης μου στα μπαχαρικά και των αναμνήσεων μου, που πάντα τρώγαμε βασιλόπιτα κέικ βανίλιας και εσπεριδοειδών.
Όσα μοιράζομαι κάθε χρόνο από το 2017 έως τώρα με τη βασιλόπιτά μου, είναι όσα με ωριμάζουν, με κάνουν να νιώθω καλύτερα με τον εαυτό και τους γύρω μου. Και παρόλο που οι απώλειες των δικών μας ανθρώπων, έγιναν η συνήθειά μας, κάθε χρόνο η μόνη μου ευχή είναι να είμαι στη ζωή των δικών μου ανθρώπων γερή και γεμάτη με όσα έχω να δώσω και να πάρω. Να είναι και οι δικοί μου γεροί, να με αγαπούν, να ανέχονται την ασυμβίβαστη αιώνια έφηβη που πατά την τέταρτη δεκαετία στη ζωή και να είναι ευγνώμονες για την τύχη τους να μεγαλώνουν δίπλα μου! Τί; Όχι;
Ας είμαστε όλοι ευγνώμονες για κάθε νέα χαραυγή χρονιάς και ημέρας που μας βρίσκει! Καλώς να ορίσει το 2024! Ζυγή χρονιά! Αγαπώ ζυγούς αριθμούς! Ας είναι μια καλή χρονιά για τον καθένα ξεχωριστά και για όλη την ανθρωπότητα!
Η Βασιλόπιτα των ευχών
Equipment
- 1 μπολ
- μίξερ
- κόσκινο
- λαδόκολλα
- ταψί
Ingredients
- 250 γρ βούτυρο αγελαδινό
- 250 γρ χυμό πορτοκάλι, μανταρίνι και το ξύσμα
- 400 γρ ζάχαρη κρυσταλλική
- 480 γρ αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
- 4 αυγά
- μισό κ.γλ αλάτι
- μισό κ.γλ μαστίχα σκόνη
- 1 κ.γλ μαχλέπι σκόνη
- 1 κ.γλ μοσχοκάρυδο
- 1 κ.γλ κάρδαμο
- Κανέλα για στόλισμα προαιρετική
Instructions
- Όλα τα υλικά σε θερμοκρασία δωματίου
- Προθερμαίνουμε το φούρνο (αντιστάσεις) στους 175ºC
- Χτυπάμε το βούτυρο με τη μισή ζάχαρη για 10-12 λεπτά μέχρι ν’ αφρατέψει και ν’ ασπρίσει.
- Χτυπάμε χώρια τα αυγά με την υπόλοιπη ζάχαρη σε υψηλή ταχύτητα για 10 λεπτά.
- Ενσωματώνουμε σιγά σιγά το βούτυρο στα αυγά.
- Κοσκινίζοντας το αλεύρι το προσθέτουμε σταδιακά στο μείγμα μας, εναλλάξ με τον χυμό ανακατεύοντας το με κουτάλα.
- Όταν απορροφήσει όλο το αλεύρι, ρίχνουμε τα μπαχαρικά μας, το αλάτι και το ξύσμα μανταρίνι.
- Στρώνουμε με λαδόκολλα ένα στρογγυλό ταψί και την βουτυρώνουμε.
- Ψήνουμε την πίτα μας χωρίς να ανοίξουμε το φούρνο για 45-55 λεπτά, ανάλογα με τον φούρνο.
- Αφού ψηθεί την αφήνουμε για 10 λεπτά στο ταψί να κρυώσει και μετά σε σχάρα να κρυώσει τελείως.
- Την μεταφέρουμε στην πιατέλα που θέλουμε να σερβίρουμε και την πασπαλίζουμε με άχνη ζάχαρη.
- Στολίζουμε όπως επιθυμούμε: σχέδια με κανέλα, χιονονιφάδες με αυγογλάσσο, δεντράκια από σοκολάτα, μπισκότα, δεντρολίβανο γυρισμένο ανάποδα σαν δεντράκι, ζαχαρωμένα φρούτα και ξηρούς καρπούς.
