Ξεκίνησα να γράφω για ένα άλλο θέμα, αλλά τελικά αποφάσισα να καταλήξω σε αυτό γιατί πονώ πολύ τις γυναίκες που ξεπατώνονται τέτοιες μέρες προς ευχαρίστηση όλων. Ποτέ δε με έπεισε το “όταν είναι οι άλλοι ευχαριστημένοι είμαι κι εγώ”. Ή το άλλο που με κάνει έξαλλη, “αυτά είναι δουλειά της μαμάς”. Μπορεί και να είναι βέβαια, αυτό έχουμε μάθει, ότι όλα τα του νοικοκυριού, της μαγειρικής και της ζαχαροπλαστικής είναι της μαμάς δουλειά. Πώς να μην είναι; Τακτοποιημένο και αυτό το θέμα, για χίλιους λόγους, οπότε, αφού έτσι μάθαμε, έτσι κάνουμε.
Ποιας μάνας όμως; Ποιας γυναίκας; Της ξεθεωμένης γυναίκας. Η ευχαριστημένη που είναι;
Η σύγχρονη γυναίκα μεγάλωσε με το πρότυπο της παλιάς κοπής γυναίκας και με μια εξακολουθητικά επίμονη προτροπή γιαγιάς, μάνας, θείας που έδειχνε το δρόμο, έκανε τα πάντα ώστε το νέο κορίτσι της οικογένειας να μη γίνει σαν αυτές τις ευχαριστημένες, να γίνει κάτι άλλο… Ανεξάρτητη ας πούμε, χωρίς κανέναν πάνω στο κεφάλι της, χωρίς υποχρεώσεις, χωρίς δουλειές! Ευχή και κατάρα της έδιναν να φύγει μια ώρα αρχύτερα από το σπίτι το πατρικό, να σπουδάσει και να βρει δουλειά, γιατί αν έχει λεφτά στην τσέπη της όλα θα είναι αλλιώς, όλοι θα της φέρονται διαφορετικά, δε θα σηκώνει και πολλά πολλά ως ανεξάρτητη, θα μπορεί να πάρει το καπελάκι της όποτε στριμώξουν τα πράγματα. Ναι ή όχι; Τα θυμάστε και σεις αυτά ή κάνω λάθος;
Εκείνες λοιπόν οι μανάδες που ανάθρεψαν μια σημερινή γενιά της μέσης ηλικίας, οι περισσότερες ήταν εκτός εργασιακού περιβάλλοντος αλλά ήταν με τα μπούνια μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον. Ήταν μέσα σε όλα που αφορούσαν δουλειές σπιτιού, χωραφιού, παιδιών, εγγονιών. Είχαν τις ετοιμασίες της προίκας και των απαραίτητων του σπιτιού, της οικιακής οικονομίας γενικώς, υποχρεώσεων και λοιπών καθηκόντων. Όλες ήταν ευχαριστημένες, αλλά όλες στα κρυφά έδιναν συμβουλές στις κόρες και τις εγγονές να κάνουν τη διαφορά, να κάνουν την αλλαγή, να μην είναι πια κορόιδα και δούλες!
Και έγινε η αλλαγή. Οι περισσότερες σπούδασαν, εργάστηκαν, αφοσιώθηκαν σε κάτι πολύ ή προσπάθησαν διπλά και τριπλά για να είναι ακούραστες, άριστες σε όλα, πάντα παρούσες με χαμόγελο και αντοχές, πολλές αντοχές. Στην πορεία έπρεπε να αντιμετωπίσουν και τις επόμενες μικρότερες γενεές που οι ίδιες ανέθρεψαν και κακόμαθαν, καθώς δεν είχαν χρόνο να δείξουν στα παιδιά τους πώς γίνεται το κάθε τι κι εκείνα τα δόλια κατάλαβαν πως όλα γίνονται αυτόματα, όπως στις διαφημίσεις! Κι έτσι βρεθήκαμε ανάμεσα. Ανάμεσα στην πάλη της σύγχρονης γυναίκας με τις άπειρες εκτός σπιτιού υποχρεώσεις, με τα βιώματα του παρελθόντος και της γυναίκας που κάποτε ήταν κυρά και αρχόντισσα, πρώτη στις γιορτές και τα τραπεζώματα.
Σήμερα η γυναίκα όμως έχει τεντώσει πολύ!
Έχει τεντώσει ό,τι έχει και δεν έχει, ζητούν όλοι από αυτήν όσα μπορεί και όσα δεν μπορεί να δώσει. Η γυναίκα αυτή δεν ξέρω αν είναι ευτυχισμένη, αλλά σίγουρα είναι ξεθεωμένη. Είναι μια γυναίκα κουρασμένη που θέλησε να δώσει όσα δεν της περίσσευαν. Αλλά είναι ντροπή να πει ότι δεν μπορεί, ότι κουράστηκε, ότι δεν αντέχει άλλο, ότι πρέπει να αρχίζει πρώτη και να σταματά τελευταία για να αποδείξει απλά πως μπορεί να τα κάνει όλα και όχι μόνο μπορεί αλλά και θέλει. Γιατί είναι λάθος να μην μπορεί ή να μη θέλει, το σωστό είναι να σέρνεται για να τα προλάβει. Προτιμά να λέει ότι οι γυναίκες αντέχουν περισσότερο γιατί έτσι είναι η φύση τους, γιατί έτσι πρέπει, γιατί αυτό είναι το σωστό. Δουλειά μετά τη δουλειά και ξανά δουλειά γιατί μια γυναίκα αντέχει και μπορεί. Αυτή είναι η μοίρα της άλλωστε, όπως μου τόνισε ένας φίλος και κόψαμε την καλημέρα!
Όταν γυρνά κατάκοπη από την εργασία της στο σπίτι, αντέχει να σταθεί κάποιες ώρες ακόμα στην κουζίνα να ετοιμάσει το φαγητό της επόμενης, ν’ απλώσει ρούχα, να πεταχτεί ως το σούπερ μάρκετ, να πάρει τηλέφωνα, να διαβάσει και να παίξει με τα παιδιά αφού επιστρέψει από τις δραστηριότητές τους, να κοιτάξει γονείς πεθερικά, να ετοιμαστεί για τη δουλειά της, να διαβάσει, να αθληθεί, να ανανεώσει λίστες, να τακτοποιήσει λογαριασμούς, να κάνει ένα ντους στα γρήγορα και να έχει διάθεση γενικώς, γιατί απλά μπορεί κι ας της λείπει ύπνος κι ας της αρέσει το χουχούλιασμα και ας βαριέται το καθημερινό πρόγραμμα.
Οπότε, αγαπημένοι μου, αυτά τα Χριστούγεννα ας βάλει ο καθένας όποιο χέρι μπορεί σε δουλειές και υποχρεώσεις. Ας αφήσουμε τα πολλά πολλά και να περιοριστούμε στα απαραίτητα για πολλούς λόγους. Δεν πειράζει αν δεν προλάβεις να κάνεις τα πάντα, ούτε αν δεν τα κάνεις όλα με χαμόγελο λέγοντας μπορώ, μπορώ, μπορώ… δεν πιάνει!
Κουρασμένε σύζυγε, φίλε, σύντροφε φέτος μην απαιτήσεις τα πάντα. Φέτος να περιοριστείς στα λίγα και καλά, σε όσα θα κάνουν τον άνθρωπό σου να απολαύσει με όσα λιγότερα ωχ, αχ και βαχ τις γιορτές και να μην τρέχει ξεμαλλιασμένη με μωρά στην αγκαλιά και προθεσμίες από τη δουλειά και ταπεράκια από δω κι από κει, γιατί απλά δε γίνεται. Γίνεται βέβαια, γιατί όλα τα μπορούν τα γενναία κορίτσια, αλλά απλά δεν περνούν καλά. Γίνεται γιατί είμαστε προγραμματισμένες να κάνουμε τα πάντα, αλλά φέτος ας είναι η πρώτη φορά που θα κάνουμε την ανατροπή. Κουρασμένε σύντροφε, ξέρω ότι ούτε εσύ είσαι στα καλά σου και πως προσπαθείς πολύ λείποντας όλη μέρα από το σπίτι. Eίσαι τόσο κουρασμένος, ξέρω, δεν έχεις μάθει από τη μαμά σου να κάνεις δουλειές και να μαγειρεύεις. Αυτό που μπορείς να κάνεις φέτος για αλλαγή, είναι να πεις έναν καλό λόγο στη γυναίκα σου και να της φτιάξεις ένα καφεδάκι, αν μάζευες στο τέλος το τραπέζι και έβαζες τα πιάτα στο πλυντήριο θα ήταν μεγάλη βοήθεια.
Ξεθεωμένες κυρίες μου, πείτε ότι είστε ξεθεωμένες. Παραδεχτείτε το! Το ξέρω ότι θα συνεχίσετε γιατί είστε ασταμάτητες, αλλά δεν πειράζει να σταθείτε μια στιγμή και να ξαποστάσετε.
Φτάνει όσα κάνατε σήμερα.
Του χρόνου πάλι!
Ελπίδα Π.
Photo by Brooke Lark on Unsplash
