Η super woman ή αλλιώς, η γυναίκα λάστιχο!
Ξεκίνησα να γράφω για ένα άλλο θέμα, αλλά τελικά αποφάσισα να καταλήξω σε αυτό, γιατί πονώ πολύ τις γυναίκες που ξεπατώνονται τέτοιες μέρες προς ευχαρίστηση όλων.
Ποτέ δε με έπεισε το “όταν είναι οι άλλοι ευχαριστημένοι είμαι κι εγώ”. Ή το άλλο που με κάνει έξαλλη, “αυτά είναι δουλειά της μαμάς”. Μπορεί και να είναι βέβαια, αυτό έχουμε μάθει, όλα τα του νοικοκυριού, της μαγειρικής και της ζαχαροπλαστικής είναι της μαμάς δουλειά. Αλίμονο! Πώς να μην είναι; Τακτοποιημένο κι αυτό το θέμα, για χίλιους λόγους, οπότε, αφού έτσι μάθαμε, έτσι κάνουμε.
Ποιάς μάνας όμως; Ποιάς γυναίκας; Της ξεθεωμένης γυναίκας. Η ευχαριστημένη πού είναι;
Η σύγχρονη γυναίκα μεγάλωσε με το πρότυπο της παλιάς κοπής γυναίκας και με μια εξακολουθητικά επίμονη προτροπή γιαγιάς, μάνας, θείας, που έκανε τα πάντα ώστε το νέο κορίτσι της οικογένειας να μη γίνει σαν αυτές τις ευχαριστημένες, να γίνει κάτι άλλο… Ανεξάρτητη ας πούμε, χωρίς κανέναν πάνω στο κεφάλι της, χωρίς υποχρεώσεις, χωρίς δουλειές! Ευχή και κατάρα της έδιναν να φύγει μιαν ώρα αρχύτερα από το σπίτι το πατρικό, να σπουδάσει και να βρει δουλειά, γιατί αν έχει λεφτά στην τσέπη όλα θα είναι αλλιώς, δε θα σηκώνει και πολλά πολλά ως ανεξάρτητη, θα μπορεί να πάρει το καπελάκι της όποτε στριμώξουν τα πράγματα. Ναι ή όχι; Τα θυμάστε και σεις αυτά ή κάνω λάθος;
Εκείνες λοιπόν οι μανάδες που ανάθρεψαν μια σημερινή γενιά της μέσης ηλικίας, οι περισσότερες ήταν εκτός εργασιακού περιβάλλοντος, και είχαν όλο το νοικοκυριό και τα παιδιά στην αποκλειστική τους ευθύνη. Ζούσαν για τις δουλειές του σπιτιού, του χωραφιού, των παιδιών, των εγγονιών. Είχαν τις ετοιμασίες της προίκας, φρόντιζαν για την οικιακή οικονομία, κάλυπταν υποχρεώσεις και λοιπά καθήκοντα. Όλες ήταν ευχαριστημένες, αλλά όλες στα κρυφά έδιναν συμβουλές στις κόρες και τις εγγονές να κάνουν τη διαφορά, να κάνουν την αλλαγή, να σπάσουν την αλυσίδα, να μην είναι πια κορόιδα και δούλες!
Και έγινε η αλλαγή. Οι περισσότερες σπούδασαν, εργάστηκαν, αφοσιώθηκαν σε κάτι πολύ ή προσπάθησαν διπλά και τριπλά για να είναι ακούραστες, άριστες σε όλα, πάντα παρούσες με χαμόγελο και αντοχές, πολλές αντοχές! Στην πορεία έπρεπε να αντιμετωπίσουν και τις επόμενες μικρότερες γενιές που οι ίδιες ανάθρεψαν και κακόμαθαν, καθώς δεν είχαν χρόνο να δείξουν στα παιδιά τους πώς γίνεται το κάθε τι κι εκείνα τα δόλια κατάλαβαν, πως όλα γίνονται αυτόματα, όπως στις διαφημίσεις!
Κι έτσι βρεθήκαμε ανάμεσα. Ανάμεσα στην πάλη της σύγχρονης γυναίκας με τις άπειρες εκτός σπιτιού υποχρεώσεις, με τα βιώματα του παρελθόντος και της γυναίκας που κάποτε ήταν κυρά κι αρχόντισσα, πρώτη στις γιορτές και τα τραπεζώματα, μα και τη φωνή της γιαγιάς στο κεφάλι να λέει βρες δουλειά, βγάλε λεφτά, μην είσαι κορόιδο, μην ανέχεσαι, ζήσε πριν σε ρουφήξει ο νεροχύτης!
Η super woman ή αλλιώς, η γυναίκα λάστιχο, σήμερα έχει τεντώσει πολύ! Τόσο, που έχασε το σχήμα της και όσα την κάνουν γυναίκα δυνατή και ξεχωριστή. Μπορεί να τα κάνει όλα τελικά; Σαφώς και μπορεί. Πρέπει να τα κάνει όλα; Σαφέστατα και όχι!
Έχει τραβήξει από τα μαλλιά ό,τι έχει και δεν έχει, ζητούν όλοι από αυτήν όσα μπορεί κι όσα δεν μπορεί. Η γυναίκα αυτή δεν ξέρω αν είναι ευτυχισμένη, αλλά σίγουρα είναι ξεθεωμένη. Είναι μια γυναίκα κουρασμένη που θέλησε να δώσει όσα δεν της περίσσευαν. Αλλά είναι ντροπή να πει ότι δεν μπορεί, ότι κουράστηκε, ότι δεν αντέχει, ότι πρέπει να αρχίζει πρώτη και να σταματά τελευταία για ν’ αποδείξει πως μπορεί να τα κάνει όλα και όχι μόνο μπορεί, αλλά και θέλει. Γιατί είναι λάθος να μην μπορεί ή να μη θέλει, το σωστό είναι να σέρνεται για να τα προλάβει. Προτιμά να λέει ότι οι γυναίκες αντέχουν περισσότερο, γιατί έτσι είναι η φύση τους, γιατί έτσι πρέπει, γιατί αυτό είναι το σωστό. Δουλειά μετά τη δουλειά και ξανά δουλειά, γιατί μια γυναίκα αντέχει και μπορεί. Αυτή είναι η μοίρα της άλλωστε, όπως μου τόνισε ένας φίλος και κόψαμε την καλημέρα!
Όταν γυρνά κατάκοπη από την εργασία της στο σπίτι, αντέχει να σταθεί κάποιες ώρες ακόμα στην κουζίνα να ετοιμάσει το φαγητό της επόμενης, ν’ απλώσει ρούχα, να πεταχτεί ως το σούπερ μάρκετ, να πάρει τηλέφωνα, να διαβάσει και να παίξει με τα παιδιά, να κοιτάξει γονείς πεθερικά, να ετοιμαστεί για τη δουλειά της, να διαβάσει, ν’ αθληθεί, ν’ ανανεώσει λίστες, να τακτοποιήσει λογαριασμούς, να κάνει ένα ντους στα γρήγορα και να έχει διάθεση απεριόριστη, γιατί απλά μπορεί κι ας της λείπει ύπνος κι ας της αρέσει το χουχούλιασμα και ας βαριέται το καθημερινό πρόγραμμα.
Οπότε, αγαπημένοι μου, αυτά τα Χριστούγεννα ας βάλει ο καθένας όποιο χέρι μπορεί σε δουλειές και υποχρεώσεις. Ας αφήσουμε τα πολλά πολλά και να περιοριστούμε στα απαραίτητα για πολλούς πια λόγους. Δεν πειράζει αν δεν προλάβεις να κάνεις τα πάντα, ούτε αν δεν τα κάνεις όλα με χαμόγελο λέγοντας μπορώ, μπορώ, μπορώ… δεν πιάνει το μαγικό, αλήθεια!
Κουρασμένε σύζυγε, φίλε, σύντροφε, αγαπητά μου παιδιά, φέτος μην απαιτήσετε τα πάντα. Φέτος να περιοριστείτε στα λίγα και καλά, σε όσα θα κάνουν τον άνθρωπό σας ν’ απολαύσει με όσα λιγότερα ωχ, αχ και βαχ τις γιορτές και να μην τρέχει ξεμαλλιασμένη με μωρά στην αγκαλιά και προθεσμίες από τη δουλειά και ταπεράκια από δω κι από κει, γιατί απλά δε γίνεται.
Κουρασμένε άντρα, ξέρω ότι ούτε εσύ είσαι στα καλά σου και πως προσπαθείς πολύ, λείποντας όλη μέρα από το σπίτι. Eίσαι κουρασμένος, το ξέρω, και δεν έχεις μάθει από τη μαμά σου να κάνεις δουλειές και να μαγειρεύεις, γιατί – μέσα στις πολλές δουλειές της κι αυτή – ξέχασε να σε μάθει πώς είναι να συν-υπάρχεις. Αυτό που μπορείς όμως να κάνεις φέτος για αλλαγή, είναι να πεις έναν καλό λόγο στη γυναίκα που συμβιώνεις και να της φτιάξεις ένα καφεδάκι, έτσι, για το καλό, αν μάζευες στο τέλος το τραπέζι κι έβαζες τα πιάτα στο πλυντήριο, ε, αυτό πια θα ήταν μεγάλη βοήθεια!
Ξεθεωμένες κυρίες μου, πείτε ότι είστε ξεθεωμένες! Το ξέρω ότι θα συνεχίσετε, γιατί είστε ασταμάτητες και δεν σας κάνει καρδιά αλλιώς, αλλά δεν πειράζει να σταθείτε μια στιγμή και να ξαποστάσετε.
Φτάνει όσα κάνατε σήμερα.
Του χρόνου πάλι!
