Είπα να μην πω. Μετά άλλαξα γνώμη.
Είπα αναρχία στην πρωτοχρονιά, μετά σκέφτηκα άσε για το καλό αγάπα την. Του χρόνου βλέπεις.
Είπα έξω το κατεστημένο, το στερεότυπο, το χαζοχαρούμενο, οι χρυσόσκονες, μετά λέω δεν πειράζει μωρέ, χρονιάρες μέρες ζήσε τις, του χρόνου ποιος ζει και ποιος πεθαίνει!
Ανατρέπω λοιπόν και ως είθισται, για το καλό του χρόνου και θα φτιάξω την ανάποδη λίστα «αποχής» για το καλό!
Αποχή από βαρύγδουπες λέξεις, επισημάνσεις, προτροπές, συμβουλές, διαταγές.
Αποχή από τα τόσα όχι αυτό, όχι το άλλο, μη το ένα και μη το άλλο.
Αποχή από σύνδρομα και ανθρώπους που τα κουβαλούν και τα περιφέρουν.
Αποχή από δεδομένα βεβαιότητας και σιγουριάς.
Αποχή από όσα δεν με εκφράζουν, χωρίς να προσπαθώ να δείξω ότι με εκφράζουν και χωρίς να θέλω να πείσω και σένα να σε εκφράζουν.
Αποχή από το ψέμα, κυρίως στον εαυτό.
Αποχή από όσους μου δείχνουν με το δάκτυλο το σωστό. Να, έτσι!
Αποχή από ό,τι δεν είναι ταιριαστό.
Αποχή από το σκέτο ότι. Η αναφορική αντωνυμία θέλει κόμμα στο ο, πώς να το κάνουμε τώρα;
Αποχή από όσα δείχνουν κάτι που δεν είναι αληθινό.
Αποχή από τον καθένα που θέλει να περάσει το δικό του ως σωστό.
Αποχή απ’ όσους θέλουν να μου στερήσουν το όνειρο.
Μην επιτρέψεις ποτέ να σου στερήσουν, το δικαίωμα να ονειρεύεσαι!
Αποχή από την αντιγραφή. Άλλο ταύτιση, άλλο σύγκλιση, άλλο αντιγραφή.
Αποχή από συστάσεις γενικώς, άσε μας κουκλίτσα μου πρωί πρωί!
Αποχή από ψεύτικες σχέσεις, ψεύτικους ανθρώπους, ψεύτικα λόγια και κυρίως υποσχέσεις, φτάνει πήξαμε!
Αποχή από το δήθεν.
Αποχή από την εμμονή της ευτυχίας.
Αποχή από το μοναδικό “εγώ”.
Αποχή από όσα είναι ή θέλουν να γίνουν ινσταγκραμικά χιτς. Γελούν και οι κότες!
Αποχή από την αποχή!
Αποχή από τη μη ζωή, μην κρύβεις την κατάθλιψή σου με ένα σκασμό φίλτρα…
Αποχή από τις νέες μόδες κάθε είδους, τύπου, συνθήκης και λοιπών καταστάσεων.
Η λίστα είναι ατελείωτη. Απλά σταματώ γιατί μεγάλωσε το κείμενο!
Στη σημερινή εποχή της τρέλας λοιπόν, αποφασίζω και επιλέγω σε τι να βάλω Χ. Κόκκινο. Δυνατό. Παχύ παχύ!
Το αμέρικαν ντριμ κατέρρευσε. Ξεφούσκωσε μαζί με την κατάρρευση της κοινωνίας. Έμειναν μερικά στολίδια στα προάστια. Αρκετά φώτα. Χιονισμένες βιτρίνες. Και κάτι σενάρια παλιάς κοπής με μπουρμπουλήθρες που μόλις πέσουν οι τίτλοι σηκώνεσαι και πας να συνεχίσεις τα κανονικά σου.
Όλο το υπόλοιπο είναι η ζωή κι αυτή εύχομαι να είμαι καλά να τη ζήσω όπως μπορώ!
Για να χαρώ με όσα φέρνει και να λυπηθώ και να θυμώσω και να φωνάξω και να αγριέψω και να καταλαγιάσω και να πονέσω και να απογοητευτώ και να αγαπήσω και να ερωτευτώ και να καταρρεύσω και να κουραστώ και να κλάψω και να απελπιστώ και να αρρωστήσω και να φροντίσω και να με φροντίσουν και να νιώσω, γιατί έτσι είναι η ζωή!
Έχει απ’ όλα και ο χρόνος τρέχει, όπως και το 2020 που ήδη μετρά την πρώτη του μέρα!
Να είστε καλά φίλοι του παντός, του εδώ και του εκεί.
Τα φιλιά μου και μια μεγάλη αγκαλιά σε όλους!
Σας ευχαριστώ για το 2019, σας θέλω μαζί μου και το 20!
