Ένας χρόνος elpis calling!…

Ένας χρόνος elpis calling!

Μια τέτοια ωραία μέρα σαν κι αυτή στο elpis calling δημοσιεύθηκε η πρώτη ανάρτηση. Απίστευτο! Σαν χθες μού φαίνεται. Πέρασε ένας δημιουργικός χρόνος με τόσες πολλές εμπειρίες, αγωνίες κι άλλες τόσες σκέψεις και ιδέες.

Κάθε ανάρτηση με πήγαινε ένα μικρό βήμα μπροστά, ένα τόσο μικρό μα σημαντικό βήμα. Ένιωσα χαρά, αγωνία, έκανα λάθη, έκανα γνωριμίες με αξιόλογους ανθρώπους που μπήκαν στην καρδιά μου. Ακολούθησα την πιο όμορφη διαδικασία η οποία λειτούργησε και θεραπευτικά!

Τελικά, να που όλα έχουν τον χρόνο τους να συμβούν, χωρίς προκαθορισμένα ραντεβού μα έτσι ξαφνικά, όπως ξαφνικά ένα δύσκολο βράδυ του Νοέμβρη στις 18, άνοιξα τον υπολογιστή και άρχισα να γράφω, για την ακρίβεια να επιλέγω «δημοσίευση» με τρεμάμενο χέρι.

Και κάπως έτσι, με υψηλή πίεση, ταχυκαρδία, υπεραερισμό, μουδιάσματα και διάφορες άλλες επιπλοκές, με επίσημες και επίμονες κρίσεις πανικού, ξεκίνησε η διαδικτυακή παρουσία μου στον κόσμο των ελληνικών blogs, σ’ αυτή την σπουδαία «γειτονιά» ανθρώπων.

Και σ αυτό το ταξίδι σας καλώ, στο ό,που μπορείς να φτάσεις φτάσε, ακόμα κι αν αυτό είναι δίπλα. Αυτό το βήμα που σε πήγε δίπλα, θα σε πάει και σε ένα άλλο και αυτό στο επόμενο. Κι όταν τα βήματα γίνουν πολλά, θα κοιτάξεις πίσω και θα πεις μα, πως ήρθα ως εδώ;…

Μόνο γι αυτό το βήμα το αργό αξίζει όλη η ζωή. Που δεν είναι ροζ, δεν είναι εύκολη, δεν είναι μαύρη. Είναι πολλά, είναι όλα μαζί και οι δυσκολίες και οι χαρές και οι ανατροπές. Κι εμείς έχουμε δώρο τα χρόνια μας, όσα κι αν είναι αυτά και πρέπει, αξίζει να τα ζήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε.

Μικρά βήματα μας πάνε στα μεγαλύτερα κι αυτά κάποια στιγμή θα ορίσουν την τροχιά μας στον κόσμο. Στον μικρό αυτό κόσμο που εντελώς παράξενα και μεταφυσικά κληθήκαμε να ζήσουμε με όσα κουβαλά ο καθένας στο σώμα και στην ψυχή του και για όσο!

Στον χώρο των ελληνικών ιστολογίων βρήκα ανθρώπους ταλαντούχους, με όρεξη για δημιουργία σε διαφορετικούς τομείς, με όραμα και ασταμάτητη προσπάθεια για κάτι καλύτερο, με στόχο την επικοινωνία και την επαφή με τον άλλο άνθρωπο. Βρήκα φωτεινά πνεύματα που αν τους είχε μια επιχείρηση στη διάθεσή του, θα είχε κάνει τεράστια άλματα προόδου.

Κάποιοι από αυτούς στην ανεργία, άλλοι στην ημιαπασχόληση, άλλοι σε φουλ εργασία και ωράρια τρελά, με παιδιά ή χωρίς, με προβλήματα υγείας, οικονομικά, με διαφορετικά ταλέντα όπως και να έχει, δίνουν συχνά το παρόν από το διαδίκτυο και προσφέρουν όσα έχουν, όσα ξέρουν και μπορούν. Το να διοχετεύει κάποιος κάπου την δημιουργικότητά του και την χαρά για εξέλιξη είναι τόσο σημαντικό!

Υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί λόγοι για τον καθένα που αποφασίζει μια μέρα να δείξει όσα κάνει κι όσα έχει μέσα του με κάθε ρίσκο. Διαπίστωσα ότι υπάρχουν τελικά πολλοί καλοί άνθρωποι εκεί έξω, αληθινοί, ευγενικοί, καλλιεργημένοι, μερακλήδες και ολίγον τι τρελοί που σέβονται τον εαυτό τους και αφιερώνουν πολύ προσωπικό χρόνο, μπαίνοντας στην διαδικασία να ψάχνουν και να σκέφτονται και να δημιουργούν, ώστε να φτάνει η κάθε ανάρτηση τους σωστή και όμορφη στα μάτια σας!

Είμαι πολύ χαρούμενη λοιπόν που η δική μου «θεραπεία» φαίνεται να έπιασε τόπο και γι αυτό το κατόρθωμά μου, μαζί με τα γενέθλια του elpis calling σάς καλώ να γιορτάσουμε με όση ελπίδα, πίστη, αγάπη, κουράγιο και θέληση έχουμε, με στόχο πάντα το καλύτερο, το επόμενο βήμα!

Ευχαριστώ θερμά για την παρουσία σας και την συμπάθεια και τα λόγια καλοσύνης που ως τώρα έχω δεχθεί.

Σας στέλνω φιλί, αγκαλιά και ευχές, πολλές ευχές σαν κι αυτές που έδινε η γιαγιά μου. Μία να πιάσει, θα είμαστε όλοι ευτυχισμένοι! Να είστε πάντα καλά και να μην ξεχνάτε τον καλύτερο φίλο και βοηθό… τον εαυτό σας!

Δείτε κι εδώ εκείνη την πρώτη ανάρτηση… Δεν θα περιμένω την κατάλληλη στιγμή, γιατί απλά δεν υπάρχει!

Κατερίνα, ευχαριστώ.