ΜΗΝΙΑΙΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ:

Ρόδα η ζωή…

Δεν τους είχα δει σε δράση. Δεν ήξερα καν...

Δεν είσαι μόνος! Σού έχω νέα…

Λοιπόν, έχω νέα να σου πω, φτιάξε καφέ! Δε γιορτάζουν...

Κάτι θα γίνει και μη σκας!

Κάτι θα γίνει και μη σκας!...Λεπτό το λεπτό...

Στον παφλασμό των κυμάτων…

 

20864670_340223703089377_1171638605_n.jpg
Δίπλα στο κύμα δες πόσο ωραία ανθίζουν και στεριώνουν τα λουλούδια!

Στην καρδιά μου πάντα θα υπάρχουν αγαπημένοι προορισμοί και πάντα θα θέλω να επιστρέφω. Όσο πιο συχνά τόσο πιο καλά. Κι αν ήμουν μόνη στη ζωή αυτό θα έκανα. Θα πήγαινα σε μέρη που νιώθω μια μεγάλη αγκαλιά, θα πήγαινα εκεί που νιώθω φροντίδα κι ας μην είναι κανένας δικός μου κοντά. 

IMG_20170729_185440-01.jpeg
Ντυμένες στολισμένες με τα πλεκτά τους οι πιο όμορφες ομπρέλες του νότιου Κρητικού…

Υπάρχει ο φανταστικός τόπος, ο αγαπημένος, ο ιδανικός, αυτός που ακόμα δεν πήγα και νομίζω πως αν πάω, θα δω τον παράδεισο και θα θέλω να μείνω εκεί για όσο ζω. Υπάρχει και το ταξίδι του μυαλού, που με την φαντασία μου μπορώ να πάω και να δω, όλα τα μέρη του κόσμου στα οποία έτσι κι αλλιώς πηγαίνω «ταξιδεύοντας» κάθε βράδυ στα όνειρα! Σπουδαία ταξίδια είναι αυτά, ειδικά όσο βλέπεις το πορτοφόλι άδειο και την προοπτική αυτή να πετά στα σύννεφα!

20170808_140357-01.jpeg

Όμως το να βλέπουμε καινούριους τόπους, πάντα θα είναι ιδιαίτερο και μοναδικό, πάντα μόνο καλό έχει να δώσει ο νέος προορισμός, όποιος κι αν είναι όσο κοντά ή μακριά, όσα πολλά ή λίγα έξοδα κάνουμε για να τον φτάσουμε.

20170729_195145-01.jpeg
Το μπλε μπροστά όλου του κόσμου και τα Παξιμάδια απέναντι, στα 7,5 μίλια νότια της Αγίας Γαλήνης!

 

Ένα ανοιχτό βιβλίο ζωής είναι τα ταξίδια, γεμίζουν τα μάτια και την ψυχή με τόση γνώση, χορταίνει το βλέμμα εικόνες, προσδιορίζουν αλλιώς το διαφορετικό και την απόσταση. Γίνεσαι ένα με τον κόσμο, ένα με τον κάθε άνθρωπο κάθε τόπου και λίγο πριν φύγεις νιώθεις κομμάτι του, που του χαρίζεις λίγο από το σύντομο βίο σου, του χαρίζεις λίγο από σένα. Το αφήνεις εκεί και ξέρεις πως αν γυρίσεις, όποτε επιστρέψεις ξανά σ αυτό το σημείο του κόσμου, πάλι εκεί θα βρεις αυτό που άφησες, πάλι οι μνήμες θα ξυπνήσουν μέσα σου και θα αφήσουν ξανά κομμάτι του νέου σου εαυτού, του πιο έμπειρου, του πιο συνειδητοποιημένου.

20170729_155822-01.jpeg
Στο λιμανάκι του Αγίου Γεωργίου τα κύματα γαργαλάνε τα άνθη κι αυτά χαρίζουν χρώματα και μυρωδιές στο ευχαριστώ τους…

Ο χρόνος κυλά ωραία με τα ταξίδια. Ο χρόνος που περνά αγαπιέται καλύτερα με τα ταξίδια. Δεν θα έπρεπε να είναι πολυτέλεια μα είναι. Δεν θα έπρεπε να γίνονται αιματηρές αποταμιεύσεις για να πραγματοποιηθούν, αλλά συμβαίνει. Τόσο σπάνια πια ο κόσμος καταφέρνει να ξεκλέψει λίγο από δω λίγο από κει για να κάνει σύντομες αποδράσεις, ακόμα και μερικά χιλιόμετρα από το σπίτι του, ακόμα και μερικές ολοήμερες εκδρομές, που κι αυτές τελικά αξίζουν τόσα πολλά γεμίζοντας ενέργεια και χαρά τον καθένα. Κάνουν τις ώρες να περνούν αργά και νομίζεις τελικά πως λείπεις μέρες, πως είσαι κάπου ταξίδι και όχι σύντομη εκδρομή.

20170729_195132-01.jpeg
Περιμένουν τον ήλιο να ξαποστάσει, καρτερούν το πρωί που θα ξημερώσει…

Δυο μικρά κομμάτια της νότιας πλευράς της Κρήτης ήθελα να σας δείξω, χωρίς πολλές λεπτομέρειες για να μην σας κουράσω, ίσα για να δείτε ομορφιά και αγριάδα μοναδική. Στην περιοχή του Λέντα θα περιπλανηθούμε σε ένα δύσβατο σημείο διαδρομής προς Καλούς Λιμένες ως την παραλία του Χρυσόστομου, στην οποία φτάσαμε αποκαμωμένοι, μέσω ενός κακοτράχαλου χωματόδρομου γεμάτου στροφές και ενώ είναι μόνο λίγα χιλιόμετρα, δεν έχει ακόμα φτιαχτεί, αποτελώντας αρνητικό στοιχείο για όσους επισκέπτονται την περιοχή. 

20170806_122833-01.jpeg
Και πας και βλέπεις και σκόνη τρυπώνει από παντού, μα στο τέλος του δρόμου είναι το θαύμα!… μη γυρίσεις πίσω, μόνο πήγαινε…
20170806_123424-01.jpeg
Αγαύη αιώνια, αθάνατη, στέκει στον καύσωνα σιωπηλά και παρακολουθεί την θάλασσα, τα ζωντανά, τους περαστικούς…
20170806_122547-01.jpeg
Θερμοκήπια σχεδόν παντού, πλαστικά και λάστιχα δεξιά κι αριστερά, ξένα μέσα στο τοπίο, στον κακοτράχαλο δρόμο από Λέντα για Καλούς Λιμένες …

Δυτικά της περιοχής αυτής και με πρόσβαση από διαφορετικό δρόμο, είχε προηγηθεί βόλτα σε ένα άλλο ονειρεμένο σημείο δίπλα από την Αγία Γαλήνη, τον Άγιο Γεώργιο. Υπέροχο τοπίο, μοναδικό, που αποζημιώνει τον κόπο σου να φτάσεις ως εκεί.

20170806_072259-01
Ξημερώνει…

Ξημερώνει και τα καΐκια επιστρέφουν, ξεκινούν, πηγαινοέρχονται. Όπως οι σκέψεις, άλλες βρίσκουν τον δρόμο τους, άλλες ανακατεύονται με μεγάλες δυσκολίες, άλλες τακτοποιούνται όμορφα στο μυαλό.

20170806_211633-01.jpeg
Μικροί άνθρωποι στην μεγάλη θάλασσα… σέβονται, αφουγκράζονται, ησυχάζουν και γίνονται μεγάλοι!…

Κι όλα φαίνεται να μπαίνουν σε τάξη. Όλα λειτουργούν βάσει μιας αιώνιας, μοναδικής ισορροπίας, ρυθμισμένης σε κάθε λεπτομέρεια. Όλα οδηγούνται στη φύση σωστά, όλα υπακούν, μόνο ο άνθρωπος κάνει τόσο σαματά.

20170729_205601-01.jpeg
Και στον παφλασμό του κύματος, η καρδιά ρυθμίζεται ξανά… τικ και τακ, σιγά σιγά, σε κάνει να την ακούσεις θες δε θες…

Η φύσις μηδέν μήτε ατελές ποιεί μήτε μάτην… Ουδέν άτακτον των φύσει. Αριστοτέλης

20170806_130007-01.jpeg
Η παραλία του Χρυσόστομου, δυο βήματα από εκεί που τα καλά βαπόρια βρίσκουν τα καλά λιμάνια για να ξαποστάσουν…

Σε όλη τη διάρκεια της Ιστορίας, ο άνθρωπος έπρεπε να παλεύει με τη Φύση για να επιβιώσει. Σ’ αυτόν τον αιώνα, έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι για να επιβιώσει, πρέπει να την προστατέψει. Ζακ Υβ Κουστώ

20170806_082839-01.jpeg
Χαρούμενα που θα είναι αυτά τα παράθυρα! Κάθε στιγμή ακούν και βλέπουν, μυρίζουν την αρμύρα και χαιρετούν τα ψαράδικα που βγαίνουν από την Λούτρα…

Τί να θέλει άραγε ο άνθρωπος από την ζωή του; Πώς επιθυμεί ο σύγχρονος πολίτης του κόσμου να ζει και πως εννοεί την ζωή; Τα ήσυχα μέρη λιγοστεύουν, οι αξιόλογοι άνθρωποι επισημαίνουν και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, μα κάνουμε πως δεν ακούμε. Και οι ψυχές εξακολουθούν να βασανίζονται και οι μέρες να δυσκολεύουν. Μα πάντα υπάρχει ελπίδα.

Και μόνον οι αποδράσεις στη φύση μπορούν να μάθουν σε μικρούς και μεγάλους τι σημαίνει σεβασμός, τι σημαίνει αξία!

20170729_160144-01.jpeg
Παίζω με τη ζωή παίζει κι αυτή με μένα
Κρατάω μυστικά στον άνεμο κρυμμένα
Κι η άγρια μοναξιά άνοιξε σαν λουλούδι
Και τ’ άρωμά της το ‘κανα τραγούδι…

Ελπίδα Π.

Περισσότερες πληροφορίες για τις παραλίες που αναφέρονται στην πηγή: http://www.cretanbeaches.com

Πρόσφατα

Δημιουργός Δακρύων – Erin Doom, εκδόσεις Ψυχογιός

Δημιουργός Δακρύων – Erin Doom, εκδόσεις ΨυχογιόςΔημιουργός Δακρύων –...

Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του μυαλού…

Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του μυαλού...Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του...

Ιωάννης Πολέμης, Τί είναι η πατρίδα μας…

Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας; Μὴν εἶν᾿ οἱ κάμποι;Μὴν...

Ψυχή και σώμα, συνδυασμός και αλληλεπίδραση. Ψυχοσωματική ασθένεια. Τί είναι και πού οφείλεται;

Ψυχή και σώμα, συνδυασμός και αλληλεπίδραση. Ψυχοσωματική ασθένεια. Τί...

Social Media

Newsletter

Δημοφιλή

Ρόδα η ζωή…

Δεν τους είχα δει σε δράση. Δεν ήξερα καν...

Δεν είσαι μόνος! Σού έχω νέα…

Λοιπόν, έχω νέα να σου πω, φτιάξε καφέ! Δε γιορτάζουν...

Κάτι θα γίνει και μη σκας!

Κάτι θα γίνει και μη σκας!...Λεπτό το λεπτό...

Η Βαρκελώνη έκλεψε την καρδιά μου…

Η Βαρκελώνη χρωστά πολλά στον Γκαουντί ή Γκαουδί, αυτόν τον σπουδαίο αρχιτέκτονα που του έμελλε να φύγει από την ζωή γιατί τον πάτησε το τραμ, όμως άφησε τόσο σπουδαίο, τεράστιο, ιδιοφυές έργο, ίσως και παρανοϊκό.

Ο Νίκος Ταβερναράκης στο elpis calling…

Από τους "Αξέγνιους Περάτες" ως το σήμερα των "Ινάτιδων"...
Ελπίδα Πατεράκη
Ελπίδα Πατεράκηhttps://elpiscalling.com
Παρατηρώ τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές τους, ακούω με προσοχή τις ιστορίες τους. Συγκρατώ τις λεπτομέρειες και τις μικρές στιγμές. Δημιουργώ όπως μπορώ, συχνά ξεχνώ όσα μαθαίνω και ξεκινώ από την αρχή. Αγαπώ το ραδιόφωνο, τις μουσικές, τα σύννεφα, τα λόγια που ενώνουν τους ανθρώπους. Προσδοκώ την αλλαγή. Κρατώ την ουσία.

Δημιουργός Δακρύων – Erin Doom, εκδόσεις Ψυχογιός

Δημιουργός Δακρύων – Erin Doom, εκδόσεις ΨυχογιόςΔημιουργός Δακρύων – Erin Doom, εκδόσεις Ψυχογιός... Τον τελευταίο καιρό μου είναι αδύνατον σχεδόν, να διαβάσω! Έχω πέσει...

Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του μυαλού…

Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του μυαλού...Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του μυαλού... Τα πατάρια του μυαλού χρειάζονται ξεσκόνισμα και το υπόγειο των συναισθημάτων της ζωής που...

Ιωάννης Πολέμης, Τί είναι η πατρίδα μας…

Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας; Μὴν εἶν᾿ οἱ κάμποι;Μὴν εἶναι τ᾿ ἄσπαρτα ψηλὰ βουνά;Μὴν εἶναι ὁ ἥλιος της, ποὺ χρυσολάμπει;Μὴν εἶναι τ᾿ ἄστρα της...

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Discover more from Elpis Calling

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading