ΜΗΝΙΑΙΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ:

Ρόδα η ζωή…

Δεν τους είχα δει σε δράση. Δεν ήξερα καν...

Τα σύννεφα τ’ ουρανού μας…

Τα σύννεφα τ' ουρανού μας, πολυαγαπημένα, μοναδικά, διαφορετικά κάθε φορά. Λόγια και φωτογραφίες από στιγμές έκρηξης ομορφιάς!

Εγώ είμαι εσύ…

Εγώ είμαι εσύ, μού είπεςΚαι συ εγώΚι όταν μιλήσουν...

“Ποτέ πια” Σοφία Μαυροειδή Παπαδάκη

“Ποτέ πια” Σοφία Μαυροειδή Παπαδάκη

Το διαλαλούν σ’ όλες τις γλώσσες
στόματα άφωνα, ανοιχτά
σ’ απίθανες γκριμάτσες,
πρόσωπα αλλοσούσουμα απ’ τη φρίκη,
κορμιά κουλουριασμένα
στο στερνό σπασμό τους.

– Αυθεντικές φωτογραφίες,
από ευλάβεια, για την Ιστορία, κρατημένες,
απτά, καυτά στοιχεία,
για την τεκμηρίωση του Μουσείου!
Τον λεν, μέσα από πλαίσια μεγαλόπρεπα,
Πολύγλωσσες επιγραφές στους τοίχους.
Πυρό μελάνι: Ninmer mehr!
Never again!
Jamais plus!
Να γίνει μάθημα τρανό στην οικουμένη.
“Never again!” ποτέ πια, μην αξιωθεί
Χαμένου ζώου να πάρει ο άνθρωπος μορφή,
ο «κατ’ εικόνα του Θεού» πλασμένος,
στα τέσσερα να σέρνεται στη γη,
σκυλί, σκουλήκι, πίθηκος δαρμένος,
σ’ ανέλπιδη ικεσία, χωρίς φωνή.
Ανθρώπου γλώσσα –Nimmer mehr! μην ακουστεί,
να μουκανιέται
να βρυχιέται
να γρυλλίζει, «φωνή βοώντος» σε μια κόλαση εφτασφράγιστη,
την ώρα που ανοιγόκλειναν οι θόλοι,
των αερίων το κύμα να δεχτεί.
Τα στόματα των κλίβανων που χάσκουν,
βιαστείτε, άνθρωποι, φράξτε τα με λούλουδα,
βιαστείτε, άνθρωποι, πνίξτε τις κραυγές τους,
μην παν, μακάβριες μαρτυρίες, στ’ άλλα τα’ άστρα,
μην παν στους γαλαξίες και στους ήλιους,
και τη ρότα τους αλλάξουν!
Βιαστείτε, άνθρωποι,
τούτο τον προθάλαμο της κόλασης,
που ζώνει ακόμα, αγκαθερό, το τέλι,
ετούτο το λειβάδι τα’ αυχμηρό,
που μήτε ένας ασφόδελος δεν το γλυκαίνει,
οργώστε το με τα γυνιά,
τα φτυάρια, τις σκαπάνες,
τα σπλάχνα του ανασκάψτε με τα τρακτέρ,
φυτέψετε τριαντάφυλλα και δέντρα,
να κελαηδούν πουλιά στις φυλλωσιές τους,
να το λαλάν τ’ αηδόνια
και να διώχνουν τα φαντάσματα,
που στοίχειωσαν, σ’ ασάλευτη αγωνία,
μέσα σ’ αυτά τα Τάρταρα, που ξέφυγαν
ακόμα και τη φαντασία του Δάντη!
Ποιος να το πεί
και πώς να τον πιστέψουν
πώς σβήστηκεν η Γέννα του Πυρός,
να πάνε πιά στον τάφο τους
να ξαποστάσουν!
Πώς να το δουν
και πώς να το πιστέψουν,
πως έγιναν Μουσεία τα κρεματόρια
κι οι θάλαμοι των αερίων
Πινακοθήκες!
Και πως οι τοίχοι
είναι σοφά διακοσμημένοι:
με τα στερνά τους γράμματα,
τα λόγια,
τα σκαλισμένα στ’ αγκωνάρια ονόματά τους,
την τελευταία τους πνοή,
που γινε στίχος!
Πυρό μελάνι: Ninmer mehr!
Never again!
Jamais plus!
Στους τοίχους, στις προσθήκες, στις καρδιές μας˙
Έπος χρυσό, σε νέους Δελφούς, να χαραχτεί,
τραγούδι στην ηχώ να μείνει,
να το κρατήσει η Ιστορία η χρησμωδός,
να το πετά, πυρακτωμένο μύδρο,
πάνω στην περηφάνεια των ανθρώπων.
Να γίνει πίδακας ζωής ευφραντικός,
αέναος κρουνός ειρήνης,
να το πιστέψουν κι οι νεκροί κι οι ζωντανοί
πως είναι πια στυγνή προϊστορία
των μαρτύρων οι τόποι και Μουσεία.

[Από τη συλλογή Λουλούδι της τέφρας, στα Ποιητικά Άπαντα, εκδόσεις Δήμος Νεάπολης Κρήτης 2005]

Πρόσφατα

Έφη Φωτεινού, Οδός Σχεδίας

Σύμφωνα με την ιαπωνική παράδοση, υπάρχει ένα αόρατο κόκκινο...

Μαγνητισμένοι από τα social…

Μαγνητισμένοι από τα social...Στις μέρες που δεν συμμετείχα στα...

Ηλίας Κεφάλας – Άνθη του φθινοπώρου

Ηλίας Κεφάλας - Άνθη του φθινοπώρουΜέσα στη νύχτα μου...

Βρεττάκος Νικηφόρος – Ο δρόμος και η αιωνιότητα

Βρεττάκος Νικηφόρος - Ο δρόμος και η αιωνιότηταΜετάξι και...

Social Media

Newsletter

Δημοφιλή

Ρόδα η ζωή…

Δεν τους είχα δει σε δράση. Δεν ήξερα καν...

Τα σύννεφα τ’ ουρανού μας…

Τα σύννεφα τ' ουρανού μας, πολυαγαπημένα, μοναδικά, διαφορετικά κάθε φορά. Λόγια και φωτογραφίες από στιγμές έκρηξης ομορφιάς!

Εγώ είμαι εσύ…

Εγώ είμαι εσύ, μού είπεςΚαι συ εγώΚι όταν μιλήσουν...

Γόρδιοι δεσμοί η ζωή μας…

Η πλειοψηφία έχει ένα γνήσιο ταλέντο, έχει αυτό που...

Η Αθηνά Χιώτη στο elpis calling…

Η Αθηνά Χιώτη στο elpis callingΔεν είναι μόνο τα...
Ελπίδα Πατεράκη
Ελπίδα Πατεράκηhttps://elpiscalling.com
Παρατηρώ τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές τους, ακούω με προσοχή τις ιστορίες τους. Συγκρατώ τις λεπτομέρειες και τις μικρές στιγμές. Δημιουργώ όπως μπορώ, συχνά ξεχνώ όσα μαθαίνω και ξεκινώ από την αρχή. Αγαπώ το ραδιόφωνο, τις μουσικές, τα σύννεφα, τα λόγια που ενώνουν τους ανθρώπους. Προσδοκώ την αλλαγή. Κρατώ την ουσία.

Έφη Φωτεινού, Οδός Σχεδίας

Σύμφωνα με την ιαπωνική παράδοση, υπάρχει ένα αόρατο κόκκινο νήμα που ξεκινά από την καρδιά, περνά στην άκρη του δακτύλου και συνεχίζει με την...

Μαγνητισμένοι από τα social…

Μαγνητισμένοι από τα social...Στις μέρες που δεν συμμετείχα στα social, σαν μαγνητισμένη κάποιες φορές, σίγουρα αφηρημένη άλλες και πιθανότατα ολίγον εθισμένη, παρακολουθούσα κάποια -κυρίως-...

Ηλίας Κεφάλας – Άνθη του φθινοπώρου

Ηλίας Κεφάλας - Άνθη του φθινοπώρουΜέσα στη νύχτα μου γλιστρούν σιωπέςΜαύρες βροχές με ταξιδεύουν στις μακρινές φαιόχρωμες πεδιάδεςΟι άνεμοι με οδηγούν στις ρίζες των...

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Discover more from Elpis Calling

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading