Ήρθαν οι φράουλες για τη χαρά! Τις πλησίασα στο μανάβικο με μια συστολή, αλλά το χρώμα τους δε μ’ άφηνε να τραβήξω το βλέμμα μου από πάνω τους. Τις πήρα, τις έφερα σπίτι, τις άδειασα στο λευκό πήλινο πιάτο που είχα αγοράσει παλιά από μια έκθεση προϊόντων των φυλακισμένων.
Κοιταζόμαστε ώρα, συζητάμε, είμαστε σε διαδικασία συμφωνίας. Συνήθως δεν αγοράζω ακόμα, αλλά αυτές μού έκλεισαν το μάτι! Δεν ξέρω αν το πλύσιμο με νερό και ξύδι μπορεί να σώσει την κατάσταση. Τις βλέπω να γίνονται τελικά μαρμελάδα..
Εδώ ψύχρα μετά από μέρες βροχής με μια σχετική ηλιοφάνεια και διάθεση σχετικά πεσμένη. Βγήκα που λες η αποστειρωμένη χθες για ψώνια μετά από 20 ολόκληρες μέρες και τώρα θα χω το νου μου για τις επόμενες 7 και μετά για τις 14… (γιατί δυστυχώς ακόμα δε μάθαμε να βήχουμε στον αγκώνα και να φερόμαστε σωστά, μα μπορείς να μαλώνεις όλη την ώρα; Τζάμπα πάνε τα λόγια!).
Κι άκου τι έμαθα από άνθρωπο της πιάτσας, όχι παίξε γέλασε, που έχει βγάλει πολλές σχολές της ζωής… ότι δεν υπάρχει ιός σού λέει και είμαστε όλοι ηλίθιοι, έτσι είπε ο τύπος στο μανάβικο.
Όχι, δεν του ‘φερα τις τσάντες στο κεφάλι, κρατήθηκα, δε μίλησα για δικό μου καλό, έχω και μια πίεση που ανεβοκατεβαίνει τελευταία, πλήρωσα κι έφυγα!
Στο τέλος, όπως οδηγούσα για το σπίτι παρανόμησα, είδα φυτώριο ανοιχτό και φρέναρε το αμάξι αυτόματα. Μπήκα. Δεν υπήρχε στο κουτάκι να τσεκάρω επιλογή. Κανείς δεν ήξερε που είμαι.
Στάθηκα στην είσοδο και θαύμασα! Ετοιμαζόμουν να μπω σε έναν υπέροχο κόσμο! Σε έναν κόσμο μαγικό, έναν υπέροχο, ευωδιαστό, χρωματιστό κόσμο ο οποίος ανοίχτηκε μπροστά μου, σα να μην υπήρχε όντως ο ιός, σα να μην υπήρχαν οι χιλιάδες άτυχοι, σα να μην υπήρχε πουθενά μάσκα και γάντι, μυρωδιά από οινόπνευμα και χλωρίνη.
Μπήκα, θαύμασα, κόντεψα να βάλω τα κλάματα και χαμογελούσα σε όσους ήταν εκεί σα να συναντιόμασταν μετά από χρόνια, ως άλλοι τυχεροί, ευτυχείς, ζωντανοί ακόμα!
Έφυγα με λαχανικά για το μποστάνι, ντάλιες, ζέρμπερες και βιολέτες, βασιλικούς, σκυλάκια και διμορφοθήκες, πετούνιες, πανσέδες και άλλες ομορφιές…
Αγαπητή πολιτική προστασία παρακαλώ, αφήστε μας που και που να πηγαίνουμε σε φυτώριο! Εγώ εκεί μέσα έκανα την πιο θερμή μου προσευχή!
Καλημέρα αγαπημένοι! Κάθε καλό!
