ΜΗΝΙΑΙΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ:

Ρόδα η ζωή…

Δεν τους είχα δει σε δράση. Δεν ήξερα καν...

Δεν είσαι μόνος! Σού έχω νέα…

Λοιπόν, έχω νέα να σου πω, φτιάξε καφέ! Δε γιορτάζουν...

Κάτι θα γίνει και μη σκας!

Κάτι θα γίνει και μη σκας!...Λεπτό το λεπτό...

Ο Γιάννης Πανταγιάς στο elpis calling…

Τον γνώρισα πριν χρόνια, τότε που οι δρόμοι της επιστροφής στα πάτρια εδάφη, μας έφεραν όλους στην πόλη που διαλέξαμε να ζούμε. Μετά από τόσα χρόνια διατηρεί στο ακέραιο την σπιρτάδα και την όρεξη να δημιουργεί, να αλλάζει, να μεταμορφώνεται, να ζει αληθινά το «μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας», να ανασαίνει μέσα από το όνειρό του για το όνειρό του!

Αποφασισμένος πάντα και επίμονος πολύ, έμεινε κοντά σ’ αυτό που αγαπά, το θέατρο! Είναι από τις περιπτώσεις που του βγήκε σε καλό, που κανένας εξωγενής παράγοντας δεν στάθηκε ικανός να τον τραβήξει μακριά από τον στόχο του. Και τελικά όταν το μεράκι γίνεται εργασία, τότε μόνο καλό μπορεί να είναι το αποτέλεσμα.

Καρδιά τρυφερή, με όρεξη για ζωή, καρδιά δυνατή που δίνει και κερδίζει τις μάχες μία προς μία. Με πίστη στα ιδανικά και το καλό. Αυτός είναι ο Γιάννης Πανταγιάς και είναι ιδιαίτερη χαρά που συζητά μαζί μας στο elpis calling!

Ο “γατοπατέρας” Σβούρα, αρχείο Γ. Πανταγιά

Μνήμες από το παρελθόν, τόπος καταγωγής, χρόνια νεότητας… ποιο δυνατό στοιχείο του χαρακτήρα σας παρέμεινε δυνατό ως σήμερα;

Μεγάλωσα και ολοκλήρωσα τα σχολικά μου χρόνια στις Μοίρες, από εκεί είναι η μαμά, ο πατέρας είναι από το Ρέθυμνο, συγκεκριμένα από ένα όμορφο κάτασπρο χωριουδάκι κοντά στο Αρκάδι, τα Χάρκια! Θυμάμαι τα καλοκαιρινά μεσημέρια να την κοπανάω από τον αναγκαστικό ύπνο στο σπίτι των παππούδων μου, για να φτάσω τρέχοντας στην ακροποταμιά του χωριού όπου τσαλαβουτούσα ξυπόλυτος στα νερά για να κυνηγήσω μικρούς γυρίνους και καβούρια! Από παιδί μα και τώρα υπήρξα μαχητικός και διεκδικητικός στα θέλω μου και τα όνειρα μου.

Ανατροπές στον κύκλο της ζωής υπήρξαν; Τυχαία γεγονότα;

Στα οχτώ μου χρόνια εισέπραξα ένα ηχηρό σκαμπίλι από τον πατέρα μου όταν τον κοίταξα κατάματα και με πολύ θάρρος δήλωσα ότι θα γίνω ηθοποιός όταν μεγαλώσω … μόλις είχα επιστρέψει από μια παιδική παράσταση που είχα δει στην αλάνα της γειτονιάς. Αργότερα στην ζωή μου χώρεσαν ένα σωρό απρόοπτα, ατυχήματα και σπουδές στις εφαρμοσμένες τέχνες στο τμήμα της γραφιστικής. Οι ανατροπές δεν έλειψαν, άνθρωποι και καταστάσεις βοήθησαν να πραγματοποιήσω την πρώτη μου δήλωση… (χαλάλι το σκαμπίλι!)

Εμπειρία και χρόνος… τελικά είναι σύμμαχοι;

Ο χρόνος είναι σύμμαχος όταν χαμογελάς και όταν βρίσκεις το κρυμμένο καλό μέσα από κάθε στραβή που σου έρχεται. Η εμπειρία πάει χέρι χέρι με την ίδια τη ζωή, πάντα κάτι μαθαίνεις και γίνεσαι καλύτερος…

Από την σειρά “Το Νησί”… αρχείο Γ. Πανταγιά

Πως ισορροπεί η καθημερινότητα με τις ανάγκες της προσωπικής ζωής; Υπάρχει χρόνος για όσα αγαπάτε;

Νιώθω τυχερός, κατά ένα τρόπο το χόμπι μου έγινε επάγγελμα ή το ανάποδο. Είμαι γεμάτος όταν η δημιουργικότητά μου αποτυπώνεται γράφοντας ένα κείμενο για ένα παραμύθι ή για μια θεατρική παράσταση. Πάντα υπάρχει χρόνος και χώρος για αγαπημένα πρόσωπα, μια καλή παρέα και δράσεις που με ευχαριστούν.

Τι πυροδοτεί την αγάπη σας για όσα κάνετε; Τι οδηγεί στην έμπνευση της κάθε στιγμής;

Η έμπνευση μπορεί να προκύψει από το κάθε τι… ένα πολύ νόστιμο φαγητό μπορεί να είναι το αποτέλεσμα της αγάπης που νιώθεις για το πρόσωπο που θα το προσφέρεις. Το αποτέλεσμα και ο τελικός αποδέκτης με ωθούν όταν δημιουργώ κάτι. Το χαμόγελο ενός παιδιού στο τέλος μιας παράστασης…!!!

Ζούμε εποχές μεγάλης παγκόσμιας αναστάτωσης. Σε τι βαθμό επηρεάζουν την καθημερινότητα και τις επιλογές σας;

Ναι, συμβαίνουν τρομερά πράγματα εκεί έξω. Πρώτα νομίζω ότι πρέπει να βελτιώνουμε τον εαυτό μας σε σχέση με εμάς τους ίδιους και μετά στο πώς αλληλεπιδρούμε με τους άλλους γύρω μας. Για παράδειγμα, οδηγούμε το αυτοκίνητο μας σαν παρανοϊκοί και μόλις κάνει το παραμικρό λάθος ένας άλλος οδηγός γινόμαστε θηρία, έτοιμοι να τον κατασπαράξουμε. Αυτό είναι ο καθρέφτης μιας γενικευμένης πραγματικότητας. Ας δουλέψουμε αλληλοεπιδρώντας με τους άλλους, βελτιώνοντας τον μικρόκοσμό μας, κι αυτό σιγά σιγά μπορεί να διευρυνθεί μια μέρα.

Από την ταινία του Βούλγαρη “Το τελευταίο σημείωμα”… αρχείο Γ. Πανταγιά

 Κι αν δεν προβλέπεται το μέλλον πάντα υπάρχουν σχέδια… Κάνετε όνειρα; Ελπίζετε ακόμα;

Ονειρεύομαι, οραματίζομαι, σχεδιάζω, ελπίζω! Ανασαίνω μέσα από αυτά… Υπάρχω!

Μια ευχή για τους αναγνώστες του elpis calling…

Κλείστε το μάτι στις δυσκολίες κι αφήστε τον χρόνο να σας προσφέρει τα δώρα του!

……………………………….

Βιογραφικό σημείωμα

Ο Γιάννης Πανταγιάς μεγάλωσε και τελείωσε τα σχολικά του χρόνια στις Μοίρες Ηρακλείου. Κατοικεί και εργάζεται στο Ηράκλειο της Κρήτης.

Έχει σπουδάσει στην Αθήνα εφαρμοσμένες τέχνες στο τμήμα της γραφιστικής.

Παρακολούθησε το τριετές Εργαστήρι υποκριτικής τέχνης του Αντώνη Διαμαντή και πλήθος σεμιναρίων σχετικά με την τέχνη του Θεάτρου.

Έχει συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο Αθηνών, το Απλό Θέατρο Ηρακλείου, την Θεατρική ομάδα των Αλατσατιανών, την πολιτισμική κίνηση Τριήρης, την Θεατρική ομάδα του δήμου  Γαζίου, το θέατρο Μορφές, το Λύκειο Ελληνίδων Σητείας και τον  Όμιλο βρακοφόρων Κρήτης.

Άρχισε την ενασχόληση του ως ηθοποιός στο θέατρο το 1999.  Έκτοτε έχει πάρει μέρος σε θεατρικές παραστάσεις, όπως “Οι γαμπροί της Ευτυχίας”, “Αρκομανείς”, “Η δολοφονία του  Ζαν Πολ Μαρά”, “Η βεγγέρα”, “Ρωμαίος και Ιουλιέτα” του Μποστ, “Βάκχες” του Ευριπίδη, “Μυθομανείς”, “Γιορτινή μέρα”, “Δέκα με φόνο”, “Ο πύργος του Φρανκεσταϊν”.

Στην παράσταση  “Συζήτηση περί ματαιότητος” απέσπασε το βραβείο ανδρικού ρόλου στους Παγκρήτιους θεατρικούς αγώνες.

Συμμετείχε στην παιδική σκηνή του θεάτρου Μορφές στα έργα “Ο Καραγκιόζης και το καταραμένο φίδι”, “Περσέας και Ανδρομέδα”, “Ο μικρός πρίγκιπας” και “Αν εσύ ήμουν εγώ”.

Σκηνοθετικές “προσπάθειες”

Τον Ιούλιο 2013 σκηνοθέτησε την θεατρική παράσταση «Η λυγερή»  και τον Οκτώβριο 2014 «Το καμίνι του Αρκαδίου» το 2015 την «Ηλιογέννητη»  το 2017 «Ο Ντελικανής» για τον Όμιλο βρακοφόρων Κρήτης. Τον Ιούλιο 2015 την θεατρική παράσταση «Ω φως των οφθαλμών μου» και το 2017 “Εύα σημάνει Ζωή”  για λογαριασμό του Λυκείου Ελληνίδων Σητείας.

Το 2010 πήρε μέρος στην τηλεοπτική  σειρά  “Το νησί”,  βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Victoria  Hislop.

Ταινίες μικρού μήκους

“Αδέσποτος καιρός” και “η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει”.

Συμμετέχει στην ταινία “Το τελευταίο σημείωμα” του Παντελή Βούλγαρη.

Το 2016 δημιούργησε την θεατρική ομάδα “σβούρα” θεάτρου τέχνη.

Με τη “σβούρα” παρουσιάζει παιδική σκηνή όπου σκηνοθετεί και παίζει στα παραμύθια “Οι μαργαρίτες του χιονιού” και “Ο γατο-πατέρας”

Συγγραφικά έργα:

“Το αστέρι της Βηθλεέμ” παιδικό διήγημα, “Οι μαργαρίτες του χιονιού” παραμύθι, “Ω! φώς των οφθαλμών μου” θεατρικό έργο και “Συζήτηση περί χυδαιότητας” θεατρικό μονόπρακτο.

Είναι μέλος του σωματείου ελλήνων ηθοποιών (ΣΕΗ).

Τηλέφωνα επικοινωνίας  2811759004 – 6977885733

email: iann.pan@gmail.com

facebook:Iann Pantagias

Πρόσφατα

Η ευθανασία του Γορίλα και η βιοηθική…

Η ευθανασία του Γορίλα και η βιοηθική...Γεννήθηκε στο χαλάκι...

Πιάσε την αστραπή στο δρόμο σου, άνθρωπε…

Πιάσε την αστραπή στο δρόμο σου, άνθρωπεΣταματά ο χρόνος;...

Έφη Φωτεινού, Οδός Σχεδίας

Σύμφωνα με την ιαπωνική παράδοση, υπάρχει ένα αόρατο κόκκινο...

Μαγνητισμένοι από τα social…

Μαγνητισμένοι από τα social...Στις μέρες που δεν συμμετείχα στα...

Social Media

Newsletter

Δημοφιλή

Ρόδα η ζωή…

Δεν τους είχα δει σε δράση. Δεν ήξερα καν...

Δεν είσαι μόνος! Σού έχω νέα…

Λοιπόν, έχω νέα να σου πω, φτιάξε καφέ! Δε γιορτάζουν...

Κάτι θα γίνει και μη σκας!

Κάτι θα γίνει και μη σκας!...Λεπτό το λεπτό...

Η Βαρκελώνη έκλεψε την καρδιά μου…

Η Βαρκελώνη χρωστά πολλά στον Γκαουντί ή Γκαουδί, αυτόν τον σπουδαίο αρχιτέκτονα που του έμελλε να φύγει από την ζωή γιατί τον πάτησε το τραμ, όμως άφησε τόσο σπουδαίο, τεράστιο, ιδιοφυές έργο, ίσως και παρανοϊκό.

Ο Νίκος Ταβερναράκης στο elpis calling…

Από τους "Αξέγνιους Περάτες" ως το σήμερα των "Ινάτιδων"...
Ελπίδα Πατεράκη
Ελπίδα Πατεράκηhttps://elpiscalling.com
Παρατηρώ τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές τους, ακούω με προσοχή τις ιστορίες τους. Συγκρατώ τις λεπτομέρειες και τις μικρές στιγμές. Δημιουργώ όπως μπορώ, συχνά ξεχνώ όσα μαθαίνω και ξεκινώ από την αρχή. Αγαπώ το ραδιόφωνο, τις μουσικές, τα σύννεφα, τα λόγια που ενώνουν τους ανθρώπους. Προσδοκώ την αλλαγή. Κρατώ την ουσία.

Η ευθανασία του Γορίλα και η βιοηθική…

Η ευθανασία του Γορίλα και η βιοηθική...Γεννήθηκε στο χαλάκι της κουζίνας ένα κρύο βράδυ Φεβρουαρίου, το 2011. Είχε εφτά αδέρφια. Ήταν προστατευτικός ως ο...

Πιάσε την αστραπή στο δρόμο σου, άνθρωπε…

Πιάσε την αστραπή στο δρόμο σου, άνθρωπεΣταματά ο χρόνος; Κλονίζεται; Διαστέλλεται; Κινείται σε ευθεία γραμμή; Στέκει και δέχεται τις πορείες μας; Απορροφά στιγμές και...

Έφη Φωτεινού, Οδός Σχεδίας

Σύμφωνα με την ιαπωνική παράδοση, υπάρχει ένα αόρατο κόκκινο νήμα που ξεκινά από την καρδιά, περνά στην άκρη του δακτύλου και συνεχίζει με την...

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Discover more from Elpis Calling

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading