Ο χρόνος δεν αλλάζει, αν δεν αλλάξεις εσύ, λένε. Αλλάζει ο άνθρωπος; Βιβλία έχουν γραφτεί, μελέτες έχουν γίνει, συμπέρασμα δεν έχω βγάλει. Προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν αλλάζει, βελτιώνεται ίσως όταν συνειδητοποιεί κάποια πράγματα, όταν η ζωή με καλό ή άσχημο τρόπο του δείξει το δρόμο της αναγκαστικής αλλαγής, όταν οι συγκυρίες ίσως φέρνουν στη ζωή το αναγκαστικό της αλλαγής, μετάλλαξης, βελτίωσης, όπως θες πες το.
Να ευχηθώ καλή χρονιά; Θα ευχηθώ με όλη μου την ψυχή να είναι καλή, μα κάπου μέσα μου, λέω πως τα μικρά και ελάχιστα για άλλους μα σημαντικά για μας, αν αλλάξουν προς το καλό όπως ο καθένας το εννοεί, τότε μπορεί και να γίνει καλή η χρονιά. Από ποιους ανθρώπους να περιμένουμε πως θα αλλάξουν τη δική μας ζωή προς το καλό; Προσωπικά δεν πιστεύω πως υπάρχει ούτε ο άνθρωπος, ούτε η δυνατότητα. Η ιστορία το έχει δείξει άλλωστε, και το έχει αποδείξει, άρα, ό,τι κάνει ο καθένας για τον εαυτό του και τον μικρό του κύκλο.
Να ευχηθώ καλή χρονιά με υγεία. Με αγάπη. Με φροντίδα. Με συντροφικότητα. Με πίστη και ελπίδα. Με όραμα. Με όνειρα. Με αισιοδοξία. Με καλοσύνη. Με ηρεμία μέσα μας. Με χαρά!
Με ειρήνη στον κόσμο. Με ισότητα. Με ψωμί για όλους. Με βελτιωμένες συνθήκες ζωής για όλους. Με δικαιοσύνη. Με τιμιότητα.
Κάπου μέσα μου γελώ ειρωνικά γιατί ξέρω, όπως και σεις το ξέρετε άλλωστε, πως κάποια πράγματα μένουν στις ευχές. Αλλά εγώ πιστεύω στη δύναμη του κόσμου. Στη δύναμη του καθενός που αν ενωθεί με τη δύναμη του άλλου, μπορούν να αλλάξουν τα πάντα. Κι ο χειμώνας να γίνει άνοιξη σε χρόνο μηδέν, γιατί απλά λαός ενωμένος ποτέ νικημένος, σωστά; Σωστά, εμείς το ξέρουμε αυτό αλλά μας έχουν αναγκάσει σε μια ομαδική κατάθλιψη. Δεν είναι δική μας αυτή η μιζέρια. Δεν μπορεί να είναι. Ο άνθρωπος είναι ευλογημένος να ελπίζει, να ονειρεύεται, να αγαπά, να προσπαθεί για το καλό. Τα υπόλοιπα δεν είναι δικά του. Δεν τον αφορούν. Μα πέφτει στη δίνη της καθημερινότητας που τον έχουν ρίξει οι ανάγκες, οι ανάγκες που αντί να λιγοστεύουν, αυξάνουν.
Ας βάλουμε ένα στόχο για το χρόνο που ήρθε λοιπόν. Να μη δημιουργούμε περισσότερες ανάγκες από αυτές που αντέχουμε και χρειαζόμαστε, να μην συμμετέχουμε στα παιχνίδια τους που είναι ικανά να μας διαλύσουν, να μας εξουθενώσουν, να μας καταστρέψουν. Να στηριχτούμε σε όσα ψυχικά αποθέματα έχουμε και να τα ενισχύουμε όπως μπορούμε και όπως θέλουμε. Να μας ακούμε. Να μας κάνουμε τα χατίρια. Να ξεκουραζόμαστε. Να παίρνουμε τις ανάσες μας. Να αυτοελεγχόμαστε. Να αυτορυθμιζόμαστε. Να μας αγαπάμε και να μας προσέχουμε.
