ΜΗΝΙΑΙΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ:

Ρόδα η ζωή…

Δεν τους είχα δει σε δράση. Δεν ήξερα καν...

Σαν άδεια βάρκα στο λιμάνι του κόσμου…

Κατεβαίνω στο λιμανάκι, χαζεύω τη δεκεμβριάτικη ηρεμίατα σύννεφα του...

Εγώ είμαι εσύ…

Εγώ είμαι εσύ, μού είπες Και συ εγώ Κι όταν μιλήσουν...

Κι αν βρεις την άνοιξη, τί θα την κάνεις;

Κι αν βρεις την άνοιξη, τί θα την κάνεις;

Μήπως θα βγεις ν’ ακούσεις τα πουλιά;

Μήπως χέρι θ’ απλώσεις σ’ όμορφα κλαδιά, λουλούδια, άνθη σιωπηλά;

Θ’ ανοίξεις άραγε πατζούρια της καρδιάς και της ψυχής σου το γλυκό απόσταγμα γλυκάνει τη ζωή σου;

Θα τρέξεις σε λιβάδια κρατώντας απ’ το χέρι το παιδί;

Θα δώσεις αγκαλιά σ’ άνθρωπο πονεμένο;

Σε ζωντανό που σε κοιτά στα μάτια μ’ αγάπη αληθινή, θα δώσεις ένα χάδι;

Κι αν έρθει η άνοιξη που αναζητάς, αλήθεια, τί θ’ αλλάξει;

Σάμπως και οι χαμοί δε θα ‘ναι, τα σύννεφα τα μαύρα θα εξαφανιστούν θαρρείς;

Ή των καημών σιγήσουν οι λυγμοί με μιας;

Δρόμοι λες ν’ ανοίξουν στο δίκαιο και τη χαρά, την πίστη και τη γνώση; Του εαυτού εχθροί αυτοί καμιά φορά, μπορεί να μην αντέξουν…

Ή της αυτογνωσίας το ποτήριο έχεις πιει κι όλα φαντάζουν αλλιώς φωτισμένα;

Θα φταίει λες η άνοιξη…

Και αν την έβρεις τελικά θα πάψεις τα παράπονα;

Ή θα αρχίσεις άλλα, γιατί ζέστες πολλές θα έρθουν στη σειρά, τα σώματα θα βγουν στην πασαρέλα πάλι και τα δέρματα πρέπει να στέκονται ίσια και σφριγηλά…

Και πώς να τη χαρείς ετούτη τη στιγμή, όταν δε θα ‘χει μείνει τίποτα στην άκρη όρθιο;

Μια βόλτα θα θες να πας, μα δεν…

Ας έρθει ετούτη η άνοιξη με το καλό

Και κάνε μια προσπάθεια πρώτη, να μη χαρείς πολύ, ούτε να λυπηθείς, ν’ αντέξεις το φως, ν’ αντέξεις τον ήλιο όπως θα λάμπει…

Ν’ αφήσεις τα μελίσσια να τρυγήσουν στην αυλή σου αν έχεις

Κι αν όχι βγες να πας να δεις με τι σοφία ζουν και σου προσφέρουν

Ζωή ξεκάθαρη

Με τούτα και με κείνα

Εσύ αυτό, εγώ εκείνο, μαζί το άλλο

Κι αν πάλι δε σ’ αρέσει, κράτα και φύλαξε χειμώνα για τα μέσα σου τα σκοτεινά δωμάτια

Και μείνε μόνος και σκέψου, σκέψου πολύ

Και διάβασε, μελέτησε και πάρε αποφάσεις

Κι αν δεν μπορείς, ησύχασε που δεν μπορείς και κράτα το κι αυτό μ’ αγάπη

Γιατί δικό σου είναι

Κι όταν το σιχαθείς, δώσε του μια και πέτα το…

Είδες; Δεν ήταν τόσο δικό σου τελικά!

Κράτα την άνοιξη που έχεις μέσα σου, εκείνη την παλιά

Όχι αυτήν που θά ‘ρθει

Σ’ αυτή μη δώσεις νόημα κανένα, αξία και ένα κοίταγμα μη ρίξεις, θα χαθεί

Κράτα εκείνη την παλιά την άνοιξη των έντεκά σου χρόνων

Τη γνήσια, την καθαρή, τη φωτεινή, τη μυρωδάτη εκείνη άνοιξη πιάσε από το χέρι και δώσε της αξία

Ψάξε την, πλησίασέ την, ψάξε την ξανά κι όταν με σιγουριά τη δεις ότι είναι αυτή

Σκύψε και πες της σ’ αγαπώ…

Εγώ ήμουν πάντα εδώ για σένα

Εσύ γιατί με άφησες;…

Ελπίδα Π.

Πρόσφατα

Γιάννης Ρίτσος – Σχήμα της απουσίας

Γιάννης Ρίτσος - Σχήμα της απουσίαςΠοτέ δε φεύγουν τα...

Γαριδομακαρονάδα η αγαπημένη!

Γαριδομακαρονάδα η αγαπημένη!Κάπου ανάμεσα σε δεκάχρονο, οκτάχρονο και προνηπιάκι,...

Οι άντρες περνούν μαμά!

Οι άντρες περνούν μαμά!Τον άκουγε από το δωμάτιο, που...

25η Νοεμβρίου Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών

25η Νοεμβρίου Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας...

Social Media

Newsletter

Δημοφιλή

Ρόδα η ζωή…

Δεν τους είχα δει σε δράση. Δεν ήξερα καν...

Σαν άδεια βάρκα στο λιμάνι του κόσμου…

Κατεβαίνω στο λιμανάκι, χαζεύω τη δεκεμβριάτικη ηρεμίατα σύννεφα του...

Εγώ είμαι εσύ…

Εγώ είμαι εσύ, μού είπες Και συ εγώ Κι όταν μιλήσουν...

Γόρδιοι δεσμοί η ζωή μας…

Η πλειοψηφία έχει ένα γνήσιο ταλέντο, έχει αυτό που...

Η Αθηνά Χιώτη στο elpis calling…

Η Αθηνά Χιώτη στο elpis callingΔεν είναι μόνο τα...
Ελπίδα Πατεράκη
Ελπίδα Πατεράκηhttps://elpiscalling.com
Παρατηρώ τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές τους, ακούω με προσοχή τις ιστορίες τους. Συγκρατώ τις λεπτομέρειες και τις μικρές στιγμές. Δημιουργώ όπως μπορώ, συχνά ξεχνώ όσα μαθαίνω και ξεκινώ από την αρχή. Αγαπώ το ραδιόφωνο, τις μουσικές, τα σύννεφα, τα δειλινά, τα λόγια που ενώνουν τους ανθρώπους. Προσδοκώ την αλλαγή. Κρατώ την ουσία. Είμαι η Ελπίδα και ζητώ ακρόαση!

Γιάννης Ρίτσος – Σχήμα της απουσίας

Γιάννης Ρίτσος - Σχήμα της απουσίαςΠοτέ δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ' τα σπίτια τους,τριγυρίζουν εκεί, μπλέκονται στα φουστάνια της μητέρας τουςτην ώρα που...

Γαριδομακαρονάδα η αγαπημένη!

Γαριδομακαρονάδα η αγαπημένη!Κάπου ανάμεσα σε δεκάχρονο, οκτάχρονο και προνηπιάκι, δουλειές, αναδουλειές και κόντρα δουλειές -γιατί είπαμε τα οικιακά δεν αμείβονται;- θυμάμαι που και που...

Οι άντρες περνούν μαμά!

Οι άντρες περνούν μαμά!Τον άκουγε από το δωμάτιο, που χε μείνει ξαπλωμένη.Ο ήχος μέχρι εδώ έφτανε. Αδιάκριτος και αηδιαστικός στα αφτιά της.Τον άκουγε που...

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ