ΜΗΝΙΑΙΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ:

Η Φουρνή μου, το χωριό μου…

Η Φουρνή μου, το χωριό μουΧρειάζονται πολλές ώρες και...

Τα ουράνια τόξα μας, σκέτη οφθαλμαπάτη…

Τα ουράνια τόξα μας, σκέτη οφθαλμαπάτηΤο πιο όμορφο θέαμα...

Θέλω τα απλά, τα όμορφα…

Δεν θέλω κόκκινους ουρανούς.Θέλω να είναι γαλανοί, λευκοί, έστω...

Κι όμως υπήρξαν…

Κι όμως υπήρξαν. Υπήρξαν και τα 141,27 εκατομμύρια ανθρώπων που χάθηκαν στους δύο παγκόσμιους πολέμους. Υπήρξαν κι όσοι χάθηκαν μετά από αυτούς από αρρώστιες των όπλων, της πείνας και της κακουχίας.

Κι όμως υπήρξαν. Υπήρξαν τα εκατομμύρια των ανθρώπων που χάθηκαν από ανόητες αποφάσεις, εγωισμό και ματαιοδοξία. Υπήρξαν όλοι. Μικροί μεγάλοι, μωρά και νέοι, όλοι πέρασαν για λίγο από αυτή τη γη και χάθηκαν, έσβησαν στα χρόνια του παραλογισμού. Και τώρα υπάρχουν άνθρωποι με ίδια μοίρα, ταμένοι λες να χάνονται στης μάχης τα πεδία, λες και τρόπος άλλος δεν υπάρχει, λες και μάνα δε θα μείνει πίσω να τα κλάψει, χαμένα πάνε για σκοπό κανένα, για εντολή που δεν μπορούν να παρακούσουν.

Κι όμως υπήρξαν. Οι καλοντυμένοι στις φωτογραφίες κύριοι και κυρίες, αυτοί και οι δικοί τους, τα σκυλιά και τα γατιά τους, τα καναρίνια και οι παπαγάλοι, όλοι πέρασαν από τον κόσμο αυτό και άφησαν για λίγο ένα σημάδι, με έργα ημερών και λόγων, μέχρι που χάθηκαν και αυτά. Και τα διψασμένα παιδιά στις φωτογραφίες κρατώντας μπουκάλια γεμάτα λασπόνερο. Και τα πεινασμένα παιδιά με τις πρησμένες κοιλιές. Όλοι υπήρξαν.

Όλοι έχουμε υπάρξει ταυτόχρονα.

Και λες, ναι, ξεκάθαρα πια φαίνεται πως η ζωή μας κύκλους κάνει και κύκλους φέρνει γύρω από το σύμπαν ή τα παράλληλα σύμπαντα, αυτά που ξέρουμε κι όσα δεν ξέρουμε, αυτά που βλέπουμε κι όσα δε βλέπουμε. Όλα επιστρέφουν, σαν τα πατήματά μας στους δρόμους και στα σοκάκια που περπατήσαμε, σαν το πέρασμά μας από στενά και αγορές που είδαμε στα ταξίδια μας, όλοι περάσαμε από εδώ και ίσως βρεθήκαμε κι αλλού που τώρα δεν πάει ο νους μας.

Κι όμως υπήρξαμε. Κουκίδα γίναμε στο χαρτί τυπωμένοι, έγχρωμες έμειναν οι στιγμές και τα χαμόγελα μέχρι να ξεθωριάσουν. Και είδαμε και αγγίξαμε, κοιτάξαμε τον άλλο στα μάτια, αφήσαμε λίγο άρωμα στο πέρασμά μας, νιώσαμε μια παρουσία δίπλα μας. Χέρια κρατήσαμε, αγγίξαμε μορφές, καφέ κεράσαμε και λίγο δροσερό νερό, βλέμματα ζωγραφίσαμε, κουβέντες ανταλλάξαμε.

Μα κι αν κοιτάξαμε δεν είδαμε, κι αν ακούσαμε δεν καταλάβαμε, κι αν διαβήκαμε δεν περπατήσαμε. Στην επιφάνεια έμειναν όλα λες και χρόνος θα υπήρχε, λες και μείς θα κάναμε κουμάντο καθορίζοντας  το άπειρο, λες κι οι ώρες θα σταματούσαν όταν θα το ζητούσαμε.

Μα δεν μπορέσαμε. Κι ας υπήρξαμε όπως και τόσοι άλλοι.

Πόσα καλά προλάβαμε να κάνουμε; Πόση αγάπη αγνή να δώσουμε; Με πόση λαχτάρα αγκαλιάσαμε; Φίλο καρδιάς ποιον κάναμε κι αν κάναμε ποιος έμεινε να δώσει ένα χαμόγελο και κράτημα στο χέρι στα δύσκολα και στα εύκολα χαρά να μοιραστεί;

Κι όμως υπήρξαμε. Υπήρξαμε κάποτε όλοι. Υπάρχουμε ακόμα κάποιοι.

Θα μπορούσαμε και να έχουμε ΣΥΝυπάρξει.

Πρόσφατα

Κέικ σοκολάτας με επικάλυψη πραλίνας φουντουκιού και μπανάνας

Κέικ σοκολάτας με επικάλυψη πραλίνας φουντουκιού και μπανάναςΒαδίζοντας στην...

“Αληθινή Ιστορία” του Λουκιανού σε διασκευή Κατερίνας Δημόκα

"Αληθινή Ιστορία" του Λουκιανού σε διασκευή Κατερίνας ΔημόκαΑς μην...

Η Jerolyn -Elizabeth- Morrison στο elpis calling…

Η Jerolyn -Elizabeth- Morrison στο elpis calling...Είναι αρκετά χρόνια...

Ήρθαν πάλι αυτές οι παράξενες μέρες…

Ήρθαν πάλι αυτές οι παράξενες μέρες...Ήρθαν πάλι αυτές οι...

Social Media

Newsletter

Δημοφιλή

Η Φουρνή μου, το χωριό μου…

Η Φουρνή μου, το χωριό μουΧρειάζονται πολλές ώρες και...

Τα ουράνια τόξα μας, σκέτη οφθαλμαπάτη…

Τα ουράνια τόξα μας, σκέτη οφθαλμαπάτηΤο πιο όμορφο θέαμα...

Θέλω τα απλά, τα όμορφα…

Δεν θέλω κόκκινους ουρανούς.Θέλω να είναι γαλανοί, λευκοί, έστω...

Το πέταγμα μιας σκέψης…

Κι όλο φεύγω και πετώΊπταμαι σαν χαρταετός που τον κινεί ο...

Να μην περνούν απαρατήρητες οι χαρές…

Λίγη περισσότερη χαρά στη ζωή να προσθέσουμε για το μικρό, το φαινομενικά μικρό που όμως έχει δύναμη τεράστια, για ένα λουλούδι, για μια αγκαλιά αληθινή και όχι διαδικτυακή, για μια κουβέντα με φίλο, για μια βόλτα λίγων λεπτών στο διάλλειμα της μέρας.
Ελπίδα Πατεράκη
Ελπίδα Πατεράκηhttps://elpiscalling.com
Παρατηρώ τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές τους, ακούω με προσοχή τις ιστορίες τους. Συγκρατώ τις λεπτομέρειες και τις μικρές στιγμές. Δημιουργώ όπως μπορώ, συχνά ξεχνώ όσα μαθαίνω και ξεκινώ από την αρχή. Αγαπώ το ραδιόφωνο, τις μουσικές, τα σύννεφα, τα δειλινά, τα λόγια που ενώνουν τους ανθρώπους. Προσδοκώ την αλλαγή. Κρατώ την ουσία. Είμαι η Ελπίδα και ζητώ ακρόαση!

Κέικ σοκολάτας με επικάλυψη πραλίνας φουντουκιού και μπανάνας

Κέικ σοκολάτας με επικάλυψη πραλίνας φουντουκιού και μπανάναςΒαδίζοντας στην τελευταία εβδομάδα του πρώτου φθινοπωρινού μήνα, θέλω να την γιορτάσω με αγαπημένο συνδυασμό γεύσεων σε...

“Αληθινή Ιστορία” του Λουκιανού σε διασκευή Κατερίνας Δημόκα

"Αληθινή Ιστορία" του Λουκιανού σε διασκευή Κατερίνας ΔημόκαΑς μην ξεχνάμε πως και τα παιδιά διαβάζουν!Η «Αληθινή Ιστορία» του Λουκιανού, διασκευασμένη από την εξαίρετη συγγραφέα...

Η Jerolyn -Elizabeth- Morrison στο elpis calling…

Η Jerolyn -Elizabeth- Morrison στο elpis calling...Είναι αρκετά χρόνια που παρακολουθώ την καλεσμένη μας να εργάζεται στην Κρήτη, να κάνει μαθήματα και να δημιουργεί...

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ