ΜΗΝΙΑΙΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ:

Ρόδα η ζωή…

Δεν τους είχα δει σε δράση. Δεν ήξερα καν...

Σύννεφα…

Τα σύννεφα τ' ουρανού μας, πολυαγαπημένα, μοναδικά, διαφορετικά κάθε φορά. Λόγια και φωτογραφίες από στιγμές έκρηξης ομορφιάς!

Εγώ είμαι εσύ…

Εγώ είμαι εσύ, μού είπεςΚαι συ εγώΚι όταν μιλήσουν...

Κι όμως υπήρξαν…

Κι όμως υπήρξαν. Υπήρξαν και τα 141,27 εκατομμύρια ανθρώπων που χάθηκαν στους δύο παγκόσμιους πολέμους. Υπήρξαν κι όσοι χάθηκαν μετά από αυτούς από αρρώστιες των όπλων, της πείνας και της κακουχίας.

Κι όμως υπήρξαν. Υπήρξαν τα εκατομμύρια των ανθρώπων που χάθηκαν από ανόητες αποφάσεις, εγωισμό και ματαιοδοξία. Υπήρξαν όλοι. Μικροί μεγάλοι, μωρά και νέοι, όλοι πέρασαν για λίγο από αυτή τη γη και χάθηκαν, έσβησαν στα χρόνια του παραλογισμού. Και τώρα υπάρχουν άνθρωποι με ίδια μοίρα, ταμένοι λες να χάνονται στης μάχης τα πεδία, λες και τρόπος άλλος δεν υπάρχει, λες και μάνα δε θα μείνει πίσω να τα κλάψει, χαμένα πάνε για σκοπό κανένα, για εντολή που δεν μπορούν να παρακούσουν.

Κι όμως υπήρξαν. Οι καλοντυμένοι στις φωτογραφίες κύριοι και κυρίες, αυτοί και οι δικοί τους, τα σκυλιά και τα γατιά τους, τα καναρίνια και οι παπαγάλοι, όλοι πέρασαν από τον κόσμο αυτό και άφησαν για λίγο ένα σημάδι, με έργα ημερών και λόγων, μέχρι που χάθηκαν και αυτά. Και τα διψασμένα παιδιά στις φωτογραφίες κρατώντας μπουκάλια γεμάτα λασπόνερο. Και τα πεινασμένα παιδιά με τις πρησμένες κοιλιές. Όλοι υπήρξαν.

Όλοι έχουμε υπάρξει ταυτόχρονα.

Και λες, ναι, ξεκάθαρα πια φαίνεται πως η ζωή μας κύκλους κάνει και κύκλους φέρνει γύρω από το σύμπαν ή τα παράλληλα σύμπαντα, αυτά που ξέρουμε κι όσα δεν ξέρουμε, αυτά που βλέπουμε κι όσα δε βλέπουμε. Όλα επιστρέφουν, σαν τα πατήματά μας στους δρόμους και στα σοκάκια που περπατήσαμε, σαν το πέρασμά μας από στενά και αγορές που είδαμε στα ταξίδια μας, όλοι περάσαμε από εδώ και ίσως βρεθήκαμε κι αλλού που τώρα δεν πάει ο νους μας.

Κι όμως υπήρξαμε. Κουκίδα γίναμε στο χαρτί τυπωμένοι, έγχρωμες έμειναν οι στιγμές και τα χαμόγελα μέχρι να ξεθωριάσουν. Και είδαμε και αγγίξαμε, κοιτάξαμε τον άλλο στα μάτια, αφήσαμε λίγο άρωμα στο πέρασμά μας, νιώσαμε μια παρουσία δίπλα μας. Χέρια κρατήσαμε, αγγίξαμε μορφές, καφέ κεράσαμε και λίγο δροσερό νερό, βλέμματα ζωγραφίσαμε, κουβέντες ανταλλάξαμε.

Μα κι αν κοιτάξαμε δεν είδαμε, κι αν ακούσαμε δεν καταλάβαμε, κι αν διαβήκαμε δεν περπατήσαμε. Στην επιφάνεια έμειναν όλα λες και χρόνος θα υπήρχε, λες και μείς θα κάναμε κουμάντο καθορίζοντας  το άπειρο, λες κι οι ώρες θα σταματούσαν όταν θα το ζητούσαμε.

Μα δεν μπορέσαμε. Κι ας υπήρξαμε όπως και τόσοι άλλοι.

Πόσα καλά προλάβαμε να κάνουμε; Πόση αγάπη αγνή να δώσουμε; Με πόση λαχτάρα αγκαλιάσαμε; Φίλο καρδιάς ποιον κάναμε κι αν κάναμε ποιος έμεινε να δώσει ένα χαμόγελο και κράτημα στο χέρι στα δύσκολα και στα εύκολα χαρά να μοιραστεί;

Κι όμως υπήρξαμε. Υπήρξαμε κάποτε όλοι. Υπάρχουμε ακόμα κάποιοι.

Θα μπορούσαμε και να έχουμε ΣΥΝυπάρξει.

Πρόσφατα

Ο χρόνος δεν αλλάζει…

Ο χρόνος δεν αλλάζει, αν δεν αλλάξεις εσύ, λένε....

Τα Τακτοποιημένα…

Τα Τακτοποιημένα, είναι ένα είδος που ξεκουράζεται στην τοποθεσία...

Πάντα είχα τη ρομαντική ιδέα της αλλαγής του κόσμου…

Πάντα είχα τη ρομαντική ιδέα της αλλαγής του κόσμου....

Κεφάλας Ηλίας, Λόγος για την αβεβαιότητα

Γυρίζωκαι είμαι σαν ένα ρούχο παλιόφαγωμένο από μέσα.Κρύες ανάσες...

Social Media

Newsletter

Δημοφιλή

Γράμμα στον Άγιο Βασίλη…

Γράμμα στον Άγιο Βασίλη...Άγιε Βασίλη μου,σου γράφω νωρίς,...

Ελεύθερο κάμπινγκ κάπου στη νότια Κρήτη…

Δεν ακούω τίποτα. Μόνο κοιτώ και μόνο το κύμα...

Κυριακής καλημέρες…

Κυριακής καλημέρες ............................................................... στις μειονότητες του κόσμου, στους ανυπεράσπιστους, στους...

Της μαύρης Παρασκευής η αλήθεια…

Της μαύρης Παρασκευής η αλήθεια...Είναι μια μαύρη Παρασκευή η...

Στο φυλλομέτρημα της δικής μου ζωής…

Μεταξύ δύο τραγουδιών με βρήκε το ηλιοβασίλεμα των γενεθλίων...
Ελπίδα Πατεράκη
Ελπίδα Πατεράκηhttps://elpiscalling.com
Παρατηρώ τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές τους, ακούω με προσοχή τις ιστορίες τους. Συγκρατώ τις λεπτομέρειες και τις μικρές στιγμές. Δημιουργώ όπως μπορώ, συχνά ξεχνώ όσα μαθαίνω και ξεκινώ από την αρχή. Αγαπώ το ραδιόφωνο, τις μουσικές, τα σύννεφα, τα λόγια που ενώνουν τους ανθρώπους. Προσδοκώ την αλλαγή. Κρατώ την ουσία.

Ο χρόνος δεν αλλάζει…

Ο χρόνος δεν αλλάζει, αν δεν αλλάξεις εσύ, λένε. Αλλάζει ο άνθρωπος; Βιβλία έχουν γραφτεί, μελέτες έχουν γίνει, συμπέρασμα δεν έχω βγάλει. Προσωπική μου...

Τα Τακτοποιημένα…

Τα Τακτοποιημένα, είναι ένα είδος που ξεκουράζεται στην τοποθεσία «Ατάραχο». Στον τόπο του Ατάραχου υπάρχουν όλα τα καλά. Υπάρχει ηρεμία, ασφάλεια, άνεση και άπλα....

Πάντα είχα τη ρομαντική ιδέα της αλλαγής του κόσμου…

Πάντα είχα τη ρομαντική ιδέα της αλλαγής του κόσμου. Πάντα ήθελα να δω τη ρομαντική πλευρά των ανδρών στα πράγματα τα καθημερινά, στο χειρισμό...

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Discover more from Elpis Calling

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading