Η αγάπη όλα τα νικά…
Ο ιός του τρόμου, ο ιός που περισσότερο από κάθε άλλον μας έχει κάνει να χάσουμε κάθε ίχνος ελέγχου σε όσα ως χθες νομίζαμε ότι ελέγχαμε, είναι ακόμα εδώ και θα είναι για πολύ ακόμα. Ήρθε για να μείνει και ο πόνος που προκαλεί, οι σκέψεις, οι αγωνίες, η ανασφάλεια, οι τεράστιες οικονομικές και όχι μόνο επιπτώσεις που τον συνοδεύουν είναι ικανές να στραγγίσουν κάθε διάθεση να επιστρέψουμε σε όσα κάναμε, να προσπαθήσουμε ξανά για οτιδήποτε.
Ο φόβος τον συνοδεύει, η αγωνία και το μήπως, οι προστριβές με όσους επιμένουν να μην καταλαβαίνουν τι γίνεται ή με την άρνησή τους να καταλάβουν τι συμβαίνει αδικούν το κοινό καλό. Κάθε μέρα και μια ακόμα δυσκολία. Κάθε στιγμή και μια καινούρια έννοια. Κάθε νέο λεπτό και ένα δυσάρεστο νέο.
Κοίτα όμως πως γίνεται πάλι η αγάπη να νικά! Η ανάγκη να απλώσεις το χέρι και να βοηθήσεις είναι πιο δυνατή και γίνεται πράξη από εθελοντές που ήδη έχουν νοσήσει από τον ιό και η ομάδα τους προσφέρει ανακουφιστική φροντίδα στους νοσηλευόμενους με κορωνοϊό.
Είναι τόσο σπουδαία αυτή η μικρή επαφή μαζί τους με μια απλή κουβέντα, μια ερώτηση, ένα βλέμμα συμπαράστασης, κράτημα των χεριών, κοινή προσευχή ή και τίποτα, απλά παρουσία δίπλα στο κρεβάτι του πόνου και του φόβου. Ναι, είναι όλα αυτά τόσο ικανά, ώστε να τους βοηθήσουν να επιταχύνουν την ανάρρωσή τους και να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό τους.
Τι μεγάλη δύναμη! Με πόσο μεγάλη δύναμη αλήθεια μάς έχει ευλογήσει ο Θεός που είναι ικανή να βελτιώσει, να ανακουφίσει, να ηρεμεί, να δίνει δύναμη και θάρρος, να βοηθά όταν τίποτε άλλο δεν μπορεί να βοηθήσει! Μεγάλη ευλογία! Κι ακόμα πιο ευλογημένοι οι άνθρωποι αυτοί που εθελοντικά προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε ένα νοσοκομείο του Ισραήλ.
Ο ιός μπορεί να υποχωρήσει, να παραμείνει, να μεταλλαχθεί, να αλλοιωθεί, να αποδυναμωθεί. Αυτό όμως που ως εντολή ρητή δεν πρέπει να χαθεί ποτέ και για κανένα λόγο, είναι η αγάπη στον συνάνθρωπο σα να είναι ο εαυτός μας. “Να αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου μ’ όλη την καρδιά σου, μ’ όλη την ψυχή σου, μ’ όλο το νου σου και μ’ όλη τη δύναμή σου. Αυτή είναι η πρώτη εντολή. Δεύτερη όμοια είναι η εξής: να αγαπάς τον πλησίον σου, όπως τον εαυτό σου”… “Αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν.. μείζων τούτων άλλη εντολή ούκ έστι”… και η ζωή ίσως αρχίσει ξανά να μυρίζει λουλούδια και άνθη του καλού παρά φάρμακα και αντισηπτικά.
Να προσέχετε συνάνθρωποι όπου κι αν είστε! https://www.facebook.com/watch/?v=928756054312060&extid=uh5A7CDC6ccZJPvu
