Σκέψεις

Χαμηλώνει πια αλλού ο ήλιοςο απογευματινός. Εκατοστά πιο κει, μετά τον καναπέ, μεταξύ του ρολογιού και ενός πίνακα γεμάτου λουλούδια. Όλο το καλοκαίρι έπεφτε...

Ζω εδώΜιας και μεγάλη συζήτηση άνοιξε για το diversity, έχω να κάνω ένα statement, πως σάμπως και να μην χρησιμοποιείται στην πράξη σωστά, ούτε...

Και το πουλί στο κλουβί κελαηδάειΚάποτε, δεν ήθελα να ταξιδέψω σε τόπους όπου δεν έχουν σεβασμό στον άνθρωπο. Μου ήταν αδιανόητο ότι θα πάω...

Ησυχία. Χωρίς να καταλάβουν πως και γιατί, τους μπουντρούμιασαν, πάτησαν ο ένας πάνω στον άλλο και στοιβάχτηκαν σαν κονσερβοκούτια. Άδεια. Σάπια. Σκουριασμένα. Σαν και...

Είχα μερικές γλάστρες με όμορφα λουλούδια που εδώ και αρκετό διάστημα είχαν παραδώσει εαυτό. Δεν είχαν όρεξη, δεν άνθιζαν, το νερό δεν ήταν ποτέ...

Κάποια απογεύματα που κάθομαι να κάνω τις χειροτεχνίες μου, θέλω να ακούω κάτι ή να βλέπω ταινία... Πώς γίνεται αυτό μη με ρωτήσετε, δεν...

Κάπου υπάρχει ένας τόποςΚι ας μην έρχεται η ξεγνοιασιά και οι μέρες ενός ήπιου, μαλακού, χωρίς σκοτούρες καλοκαιριού...Μα όσο και να μην είναι κατάλληλες...

Θεσσαλονίκη. Ιούνης. Σαράντα μέρες πόνος.Άγιος Αντώνιος. Μεγαλώνω. Γελάω.Αρχάνες. Ιούνης. Αυλή. Παιχνίδια. Άμμος και νερό, φαγητό στ απονήρευτα στόματα.Σητεία. Ιούνης. Ρακέτες. Μήλα. Ποδήλατο. Μετράμε μπάνια....