Ετικέτα: ποίηση

Ύστερα είδαμε πως δεν ήτανε πρόσωπαμα οι σιωπηλές χειρονομίες του ηλιοβασιλέματος…σαν ένας θεός που τον ξέχασαν κι από το βάθος του χρόνουκαλούσε βοήθεια.O ουρανός...

Μες στο κλειστό δωμάτιο μπορείς να βρειςό, τι δεν τόλμησες ποτέ να ονειρευτείςκι ό,τι μέσα σου βαθιά αγάπησεςκι όμως ποτέ δεν είδες να βγαίνει...

Θυμάμαι εκείνη τη βεράντα στο χωριόΜε τις τριανταφυλλιές και την κληματαριάπου κρέμονταν σαν θηλιές τα σταφύλια πάνω απ' τα κεφάλια μαςΕκεί κάθε απόγευμα μου...

Νίκος Καββαδίας, ΑγαπάωΑγαπάω τ’ ό,τι θλιμμένο στον κόσμοΤα θολά τα ματάκια, τους άρρωστους ανθρώπουςΤα ξερά, γυμνά δέντρα και τα έρημα πάρκαΤις νεκρές πολιτείες, τους...

Γυρίζωκαι είμαι σαν ένα ρούχο παλιόφαγωμένο από μέσα.Κρύες ανάσες με διαπερνούνκαι με μουσκεύει μια παλιά βροχήΑπό πού αρχίζει και πού τελειώνειο κόσμος;Απέραντα χωράφια υγρά...

Ηλίας Κεφάλας - Άνθη του φθινοπώρουΜέσα στη νύχτα μου γλιστρούν σιωπέςΜαύρες βροχές με ταξιδεύουν στις μακρινές φαιόχρωμες πεδιάδεςΟι άνεμοι με οδηγούν στις ρίζες των...

Βρεττάκος Νικηφόρος - Ο δρόμος και η αιωνιότηταΜετάξι και φωςσα μιαν αλαφριά κορδέλα στον άνεμοτούτος ο δρόμος.Ούτε σκόνη, ούτε βάρος.Κι αν κρίνω απ’ το...

Σκέψου τον κόσμο γύρω σου και κάμεσύγκριση του εαυτού σου.Ποιός τάχατε να είναι μπροστά στο απέραντο σύμπαν;Ποιός το κυβερνά και ποιός τ’ ορίζει;Κι ύστερα...