Αν για κάποιους η Κρήτη αποτελεί τον απόλυτο προορισμό, φαντάζομαι ότι τα παράλια του μεγάλου νησιού μας είναι ο ιδανικός προορισμός και ακόμα περισσότερο τα νότια παράλια, που για μένα αποτελούν κάτι μοναδικό και σε ομορφιά και σε ποιότητα θάλασσας! Το νότιο Κρητικό έχει άλλη χάρη!
Είναι πολλά τα χρόνια που για την αναζήτηση του «ιδανικού» τόπου για ένα καλό μπάνιο, έτσι όπως το θέλουμε και αγαπάμε και θυμόμαστε από τα παιδικά μας χρόνια, πρέπει να καλύψουμε πάρα πολλά χιλιόμετρα, προκειμένου να τον βρούμε.
Ζώντας σ’ έναν τόπο που το να βγεις από το σπίτι σου και να μπεις στη θάλασσα δεν υπάρχει ως επιλογή και που οι κοντινές παραλίες πια δεν μας καλύπτουν, δρόμο παίρνουμε και δρόμο αφήνουμε προκειμένου να φτάσουμε εκεί που θα αξίζουν και τα χιλιόμετρα και τα έξοδα και ο κόπος!
Ο τόπος πρέπει να έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και αυτά είναι τα ήσυχα, καθαρά και ελεύθερα σημεία θάλασσας, που αν συνοδεύονται από κάποιο χωριό έχει καλώς, αλλιώς κρατάμε μόνο τη θάλασσα και το περιβάλλον γύρω από αυτήν. Θέλουμε ελευθερία και στο τέλος του ορίζοντα να χάνεται το μάτι!
Κι όταν λέω ήσυχα εννοώ χωρίς πολυκοσμία με τον έναν πάνω στον άλλο, όταν λέω καθαρά εννοώ ακριβώς αυτό, να είναι δηλαδή καθαρά μέσα κι έξω από τη θάλασσα κι όταν λέω ελεύθερα, εννοώ αυτό που σημαίνει η λέξη ακριβώς! Ελεύθερη πρόσβαση στην καταπατημένη ακτογραμμή μας!
Ευτυχώς, ακόμα, στο νότο κυρίως και μακριά από οικισμούς, υπάρχουν τέτοια σημεία, αλλά πόση κούραση να πάρει κανείς για να ψάχνει με το κιάλι την ηρεμία του και πόσα πια χιλιόμετρα να διανύσει για μια μονοήμερη εκδρομή και με τέτοιο οδικό δίκτυο;
Έτσι λοιπόν κι αυτή τη φορά πήγαμε στο νότο του νομού Λασιθίου, εκεί που όλα είναι ζεστά και ιδιαίτερα και αντί να πάμε αριστερά στη διασταύρωση της Ιεράπετρας, στρίψαμε δεξιά και φτάσαμε στο χωριό Μύρτος.
Κάτι που είναι ωραίο για μένα, μπορεί να μην είναι για κάποιον άλλο και το αντίστροφο… συνήθως εγώ είμαι αυτή που βλέπω λίγο πιο αυστηρά τους τόπους και στέκομαι στις λεπτομέρειες εκείνες, που μπορούν να καταστρέψουν τη γενικότερη εικόνα τους. Αλλά δυστυχώς, είναι πολύ σημαντικές αυτές οι λεπτομέρειες και πολύ βασικές για τη συνολική εικόνα.
Ό,τι περνά από το χέρι μας και μπορούμε να το διορθώσουμε, νομίζω, είναι αυτό που θα μας κάνει να ξεχωρίσουμε, μέσα σ’ έναν κόσμο που η ασχήμια περισσεύει!
Το μικρό χωριουδάκι του Μύρτου, έχει λουλουδιασμένες γειτονιές και μουριές που χαρίζουν δροσιά, δεν είναι όμως το κλασικό παραδοσιακό χωριό της Κρήτης, οπότε αν περιμένετε να δείτε κάτι τέτοιο, μάλλον, δεν θα το δείτε. Θα απολαύσετε όμως ένα παραθαλάσσιο χωριό που οι κάτοικοί του φροντίζουν να υποδέχονται τους επισκέπτες τους φιλόξενα, απλά και όμορφα.
Τα σπιτάκια, το ένα δίπλα στο άλλο και τα στενά δρομάκια χαρακτηρίζουν το χωριό και ειδικά τώρα το καλοκαίρι δεν υπάρχει δρόμος ή στενό που να μην είναι κατειλημμένο από αυτοκίνητα. Άλλο ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα χωριά μας γενικά, άλλωστε όταν χτίστηκαν δεν υπήρχαν αυτοκίνητα!
Καλύτερα λοιπόν να αφήσετε το αυτοκίνητό σας μακριά, παρά να κάνετε κόπο μπαίνοντας στα στενά και στ’ αδιέξοδα για να βρείτε τόπο να παρκάρετε ή ακόμα και για να βγείτε από το χωριό προς τον κεντρικό δρόμο, μην μπείτε καθόλου με αυτοκίνητο, αφήστε το στην είσοδο του χωριού και περπατήστε το, αν δεν θέλετε να τσιτώσουν τα νεύρα σας.
Στην παραλία, μπροστά από τον οικισμό του Μύρτου, θα βρείτε ταβέρνες και καφετέριες και «οργανωμένη» πλαζ με όλα τα σχετικά, δηλαδή ομπρέλες τη μια κοντά στην άλλη, κάποιες ντουζιέρες και ναυαγοσώστη. Η θάλασσα είναι σχετικά βαθιά, γι αυτό χρειάζεται προσοχή με τα παιδιά.
Εμείς, εξυπακούεται, προτιμήσαμε την περιοχή της πλαζ αριστερά της οργανωμένης, αφού δεν καταφέραμε να πάμε στη δυτική πλεύρα που είναι εξίσου όμορφη και ήσυχη. Καθώς μπήκαμε, όχι από την κύρια οδό στο χωριό αλλά από τη μεριά που εκβάλει ο ποταμός Κρύος, εκεί κοντά στη γλίστρα, με το μικρό απάνεμο λιμανάκι, είχαμε την ευκαιρία να δούμε το χωριό από άλλο σημείο και με άλλα μάτια.
Κάναμε μπάνιο στη ΜΗ ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΗ ΠΑΡΑΛΙΑ, ελπίζω και στη ΜΗ ΜΟΛΥΣΜΕΝΗ, δεν έχω πληροφόρηση για τούτο το παράδοξο, ούτε μίλησα με τοπικό παράγοντα για να μάθω τι συμβαίνει και η θάλασσα χωρίστηκε στα δύο. Λες και χωρίζεται η παραλία, λες και μπαίνουν διαχωριστικά καλής κακής ποιότητας στα ύδατα, τέλος πάντων, το είδαμε και αυτό το εντυπωσιακό και δεν μας άρεσε καθόλου! Και φυσικά το αντιληφθήκαμε αφού κάναμε μπάνιο, καθώς δεν είχαμε προσέξει τη θλιβερή πινακίδα που έβαζε τέλος στα βραβεία!
Ας είναι! Και μπάνιο κάναμε και φάγαμε και όλα καλά… το χωριό είναι ήσυχο, διαθέτει πολλά μαγαζάκια, έχει μουσείο και βιβλιοθήκη, έχει ιστορία που κρατά από τη μινωική εποχή αλλά, δε γίνεται να μη σταθώ στις λεπτομέρειες που χτυπούν άσχημα στο μάτι και μου κάνει εντύπωση που στον Αύγουστο πια, δεν έχουν διορθωθεί και στέκουν μέσα στην ασχήμια τους να καταστρέφουν και το υπόλοιπο περιβάλλον μερικές μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά, ειδικά από την είσοδο της μεριάς του ποταμού που δείχνει πλήρη εγκατάλειψη.
Θα έλεγα όμως, πως θα αποτελούσε ευχάριστη έκπληξη να δίνουμε σημασία και στα σημεία που δεν βρίσκονται μπροστά από τα μαγαζιά και τα σπίτια μας! Δυο σανίδες ξύλου για να διευκολύνουν το περπάτημα στην άμμο, μια ντουζιέρα κι ένα παγκάκι της προκοπής, μπορούν να κάνουν τη διαφορά και οι επισκέπτες να φεύγουν ευχαριστημένοι!
Φεύγοντας από το Μύρτος, επιστρέψαμε στο Ηράκλειο οδηγώντας δυτικά, από τη μεριά της Βιάννου. Στο δρόμο άλλαζε το τοπίο συνεχώς, συναντήσαμε δάσος με πεύκα, στρέμματα με ελιές, όμορφα ορεινά χωριά και μνημεία με σπουδαία ιστορία.
Η συγκίνηση σε κάποια σημεία είναι πολύ μεγάλη. Όπως εδώ, στη θέση Μελιανά στον Αμιρά Βιάννου, στο ιστορικό μνημείο με τα ονόματα στις πλάκες των δολοφονημένων από τους στρατιώτες του Χίτλερ και το φυσικό κάλλος της περιοχής από την άλλη…
Ο νότιος οδικός άξονας του νομού Ηρακλείου, κρύβει πολλές εκπλήξεις! Αφήσαμε πίσω μας την Ιεράπετρα με τις δικές της ιδιαιτερότητες και συνεχίσαμε βλέποντας τις πινακίδες των περιοχών που προσπερνούσαμε…
Μουρνιές, Καλάμι, Κεφαλοβρύσιον, Μουρί, Αμιράς, Βιάννος, Μάρθα, Αρκαλοχώρι, Άγιος Βασίλειος, Καλλονή, Πεζά, Σκαλάνι, κι από εδώ πια μια ανάσα το Ηράκλειο. Καλλιθέα, Βιομηχανική περιοχή και μετά από 78 χιλιόμετρα επιστροφής, χωρίς τα 109 που κάναμε για να έρθουμε από τη μεριά του Αγίου Νικολάου, ολοκληρώνεται η μονοήμερη εκδρομή μας.
Κοντά 200 χιλιόμετρα λοιπόν για να βρούμε μια παραλία που δε θα είναι κανείς πάνω μας, δίπλα μας, πίσω μας, μπροστά μας, που δεν θα ακούμε τίποτα πέρα από το κύμα…
Άπειρα τα χιλιόμετρα όλα τα χρόνια της ζωής μας, για να συναντήσουμε παραλίες ελεύθερες! Άπειρες και οι γλυκές στιγμές!
………………………..
Καλημερα Ελπιδα!!! υπέροχο το κείμενο σου!! Με βρήκε σύμφωνη σε όλα όσα τοποθετήθηκε!!! Παραλίες με κρυστάλλινα νερά με λιγοστό κόσμο χωρίς θόρυβο και φωνές παιδιών,ας μη ψάχνουμε σήμερα.
οι λόγοι πολλοί που θέλουν χρόνο για να αναλυθούν!!! Ας το αντιμετωπίσει ο καθένας μας με το δικό του πιστεύω και θέλω.
όλο το κείμενο ήταν ρομαντικό αληθινό ταξίδι σε σκέψεις λόγο και εικόνες.!! Με ….ταξίδεψες…αναπολωντας παραλίες που το 80 ήταν παρθένες!!! κΙ σήμερα όπως σωστά αναφέρεις οι ξαπλώστρες σε 4 σειρές και στη θάλασσα.. λόγοι???? ευκολία και άνεση μας μας δηγουν εκεί,αντί με τη ψάθα η την πετσέτα να καθόμασταν στα βότσαλα που εκτός από την άμεση επαφή μας με τη Μάννα γη,που θα μας έδινε ενέργεια!!ευεργετική για τον οργανισμό μας,το εύκολο κέρδος?? και χίλιοι μερικοί λόγοι.Ας τα αφήσουμε τελειωμό δεν έχει και ας μείνουμε στο ταξίδι με αγαπη
Ευχαριστώ πολύ!
Εγώ Ευχαριστώ που μου δόθηκε η ευκαιρία να εκφράσω τις απόψεις μου και να τοποθετηθω,σε ένα θέμα που μας απασχολεί όλους.Οπως είπα οι λογοι πολλοί που δεν μπορούν να αναλυθούν τόσο εύκολα σε λίγες γραμμές.. οι επιλογές πια ανήκουν στο καθένα από εμάς για το τι και πως το θελουμε να απολαύσουμε τομπανιο. Για όλα υπάρχουν λύσεις!!! το πιστεύω απόλυτα. για το μόνο που είμαι κάθετη είναι να στερήσουμε στα παιδιά μας και εγγόνια μας τη χαρά της θάλασσας,του υδάτινου αυτού θησαυρού,που δρα αγχολυτικα. όχι μόνο σε αυτά αλλά και στους μεγάλους!! γιατι το άγχος και το στρες όπως αναφέρεται σε μια ανάρτηση σου έχει ενσωματωθει και ένα πρώτο γιατρικό είναι το νερό!!!για τους λόγους που προαναφερω.Ας απολαύσουμε λοιπόν τη θάλασσα χωρίς γκρίνιες και άγχος.! μας περιμένει δύσκολος Χειμώνας!! Ευχαριστώ!!