ΜΗΝΙΑΙΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ:

Ρόδα η ζωή…

Δεν τους είχα δει σε δράση. Δεν ήξερα καν...

Σύννεφα…

Τα σύννεφα τ' ουρανού μας, πολυαγαπημένα, μοναδικά, διαφορετικά κάθε φορά. Λόγια και φωτογραφίες από στιγμές έκρηξης ομορφιάς!

Εγώ είμαι εσύ…

Εγώ είμαι εσύ, μού είπεςΚαι συ εγώΚι όταν μιλήσουν...

Στη Λιβαδειά με τον Σπύρο Γουργιώτη, η εκπομπή “Με τα δικά μου μάτια” του Βασίλη Κασσάρα

Η εκπομπή – ντοκιμαντέρ με τίτλο «Με τα δικά μου μάτια» του Βασίλη Κασσάρα, συνεχίζει την πορεία της καταγραφής στην περιοχής της Λιβαδειάς, και αυτή τη φορά συναντά έναν δημιουργό, που έχει συνδέσει άρρηκτα το όνομά του με την πόλη της Λειβαδιάς και την Τέχνη του· κυρίως με τη γλυπτική, αλλά και την σκιτσογραφία.

Τα έργα του πολυφωτογραφημένα, ο ίδιος όμως όχι. Το ντοκιμαντέρ φωτογραφίζει και καταγράφει, προκειμένου να μάθουν οι περισσότεροι και να μείνει το υλικό στους κατοπινούς, τον ίδιο και τα έργα του, όπως αυτός με στοργή αφήνει χρόνια τώρα τα υπέροχα αγάλματά του, δώρο στην πόλη για να στολίζουν το ποτάμι της Έρκυνας, αλλά και να είναι η σφραγίδα του δικού του περάσματος απ’ αυτόν τον τόπο.

Ο Λειβαδίτης γλύπτης Σπύρος Γουργιώτης εξιστορεί όσα έζησε σε μια όμορφη συζήτηση με τον Βασίλη Κασσάρα.

Ο Σπύρος Γουργιώτης, αρτοποιός και εραστής της τέχνης, με ιδιαίτερη αγάπη στο σχέδιο, τη γελοιογραφία και τη γλυπτική, δημιουργεί ασταμάτητα. Τα έργα του είναι από μάρμαρο, χαλκό, ξύλο, πέτρα και έμπνευσή του η ελληνική μυθολογία και η φύση.

Το γνωστό του έργο «Έρκυνα» η Νύμφη της ομώνυμης πηγής της Λιβαδειάς, κόρη του Τροφωνίου και κόρη της Θεάς Δήμητρας, βρίσκεται στις πηγές του ποταμού της Λιβαδειάς και είναι φτιαγμένη από πέτρα του ποταμού, αλλά και το έργο «Δανάη» καθώς και η προτομή του Λειβαδίτη ζωγράφου Λαζαρή, κοσμούν την Κρύα.

Πολλά όμως είναι τα έργα και οι εμπειρίες της ζωής του, τα βλέπουμε όλα στο ντοκιμαντέρ «Με τα δικά μου μάτια» του Βασίλη Κασσάρα εδώ https://youtu.be/zfSJLHBmJ00?si=jr29FljWyEcrjHjR

Σκηνοθεσία: Σταμάτης Μανής

Έρευνα/Παραγωγή: Βασίλης Κασσάρας

Εικονοληψία: Γιάννης Νικολάου

Τραγούδι (η Κυρά του ποταμιού): Πέπη Θεοχάρη

Στίχοι: Βασίλης Κασσάρας

Μουσική: Παραδοσιακό νανούρισμα

Πρόσφατα

Η Μαρία Κουνελάκη στο elpis calling…

Η Μαρία Κουνελάκη στο elpis calling...Τολμώντας τη χαρά μέσα...

Ξεκίνα να Είσαι…

Ξεκίνα να Είσαι...Είναι νωρίς και πάντα θα είναι νωρίς...

Ελίζαμπεθ Μπάρετ Μπράουνινγκ, Πώς σ’ αγαπώ;

Ελίζαμπεθ Μπάρετ Μπράουνινγκ, Πώς σ' αγαπώ;Πώς σ’ αγαπώ;...

Chat GPT αγάπη μου!…

Chat GPT αγάπη μου!...Μια δυο φορές χρειάστηκε να δοκιμάσω...

Social Media

Newsletter

Δημοφιλή

Ω, εαυτέ μου! Ω, ζωή!…

Ω, εαυτέ μου! Ω, ζωή!...Θέλω να ξεχνώ πως σε...

Στο Κιλκίς μετά από χρόνια…

Στο Κιλκίς μετά από χρόνιακαι φαίνονται όλα τόσο διαφορετικά...

Η Εύα Παρακεντάκη στο elpis calling…

Η Εύα Παρακεντάκη στο elpis callingΓεύεται τις χαρές μα...

Το “μνημοκέρε” ενώνει κόσμους…

Με ένα ποντιακό έθιμο θα σας ευχηθώ για την...

Γύρω γύρω όλοι…

Γύρω γύρω όλοιΚαι στη μέση ποιος;Πάμε γύρω από ανθρώπους,...
Ελπίδα Πατεράκη
Ελπίδα Πατεράκηhttps://elpiscalling.com
Παρατηρώ τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές τους, ακούω με προσοχή τις ιστορίες τους. Συγκρατώ τις λεπτομέρειες και τις μικρές στιγμές. Δημιουργώ όπως μπορώ, συχνά ξεχνώ όσα μαθαίνω και ξεκινώ από την αρχή. Αγαπώ το ραδιόφωνο, τις μουσικές, τα σύννεφα, τα λόγια που ενώνουν τους ανθρώπους. Προσδοκώ την αλλαγή. Κρατώ την ουσία.

Η Μαρία Κουνελάκη στο elpis calling…

Η Μαρία Κουνελάκη στο elpis calling...Τολμώντας τη χαρά μέσα από τον χορό!Στις όμορφες και ιδιαίτερες γωνιές της επαρχίας, στην ανατολική άκρη της Κρήτης και...

Ξεκίνα να Είσαι…

Ξεκίνα να Είσαι...Είναι νωρίς και πάντα θα είναι νωρίς για σοβαρές αποφάσεις, είναι αργά και πάντα θα είναι αργά για σοβαρές αποφάσεις. Δεν υπάρχει...

Ελίζαμπεθ Μπάρετ Μπράουνινγκ, Πώς σ’ αγαπώ;

Ελίζαμπεθ Μπάρετ Μπράουνινγκ, Πώς σ' αγαπώ;Πώς σ’ αγαπώ; Άσε με να μετρήσω τρόπους.Σε αγαπώ στο βάθος και στο πλάτος και στο ύψοςΠου η...

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Discover more from Elpis Calling

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading