ΜΗΝΙΑΙΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ:

Ρόδα η ζωή…

Δεν τους είχα δει σε δράση. Δεν ήξερα καν...

Τα σύννεφα τ’ ουρανού μας…

Τα σύννεφα τ' ουρανού μας, πολυαγαπημένα, μοναδικά, διαφορετικά κάθε φορά. Λόγια και φωτογραφίες από στιγμές έκρηξης ομορφιάς!

Κάτι θα γίνει και μη σκας!

Κάτι θα γίνει και μη σκας!...Λεπτό το λεπτό...

Ο Σπύρος Λάμπρου στο elpis calling…

Ο Σπύρος Λάμπρου στο elpis calling

Με κάποιους ανθρώπους η σύνδεση γίνεται αμέσως, σχεδόν αυτόματα. Νιώθεις οικεία μαζί τους, μιλάς την ίδια γλώσσα, λες κι αυτή η γνωριμία ήταν από πάντα. Αυτοί οι άνθρωποι τελικά γίνονται φίλοι και οι φίλοι είναι ευλογία. Αφήνουν χαραγμένο δρόμο να περπατάς, είναι η αναγνώριση και η γνωριμία με τον μέσα μας κόσμο, ο καθρέφτης.

Γνωριστήκαμε στη σχολή δημοσιογραφίας. Τον ξεχώρισα για την καλοσύνη του, το καθαρό βλέμμα, την σπιρτάδα, το χιούμορ του, το ήθος και την ευγένειά του. Ετοιμόλογος πάντα και ήρεμος. Αινιγματικός κάποιες φορές μα ακέραιος και μαχητής. Με αγάπη για τον κόσμο και πίστη στην αλλαγή. Όλα τα έβαζε σε τάξη με το γάργαρο γέλιο του, που ήταν σαν καθαρό νερό, σαν την ψυχή του.

Με πλάνα πολλά ξεκινά η ζωή και η κάμερα εστιάζει στην αλήθεια του. Γενικό πλάνο στον Σπύρο Λάμπρου, κλειστό πλάνο στον άνθρωπο και φίλο που με μεγάλη χαρά γίνεται μέλος της παρέας του elpis calling!

Ο Σπύρος Λάμπρου στο elpis calling

Τόπος καταγωγής, μνήμες από το παρελθόν. Άντεξαν στον χρόνο οι φιλίες;

Κατάγομαι από την Πελοπόννησο. Η μητέρα είναι από τα Δολιανά, το χωριό του Λαλιώτη όπως το ξέρουν οι περισσότεροι, εκεί που πολέμησε ο Νικηταράς και συναντήθηκε ο Σημίτης με τους υπουργούς του λίγο πριν πέσει. Και αυτή η εισαγωγή έρχεται μιας και ανέφερες τις μνήμες από το παρελθόν και θεώρησα ότι ένα πολιτικό πρώτο σκέλος το χρειάζεται η κουβέντα για να πάρει και την ανάλογη σοβαρότητα. Εκεί λοιπόν περνούσα τα περισσότερα παιδικά μου καλοκαίρια, καμιά 15αρια περίπου, αφού οι γονείς φτωχοί και χρήμα για παραλίες με θαλάσσιο σκι και ξαπλώστρες δίπλα από το νερό, δεν μπορώ να πω ότι έζησα πέραν των κινηματογραφικών ταινιών επιστημονικής φαντασίας.

Όμως έζησα πραγματικές καταστάσεις γειτονιάς με παιδιά που δεν φοβήθηκαν την σκόνη στο χωματόδρομο και βούτηξαν με το λεγόμενο μπλονζόν να αποκρούσουν την 50% δέρμα 50% πλαστικό, μπάλα, δίπλα από την μυτερή πέτρα που οριοθετούσε το τέρμα. Ήμασταν παρέες παιδιών που δεν θυμόμασταν ποτέ αν τα ρούχα μας ήταν κάποιας μάρκας ή τα παπούτσια μιας ιδιαίτερης φίρμας. Αν έχανες το γκολ, απλά τα παπούτσια δεν ήταν καλά. Αν έτρωγες Μερέντα με ψωμί, κατά πάσα πιθανότητα είχες κάτι κιλάκια παραπάνω και καθόσουν στο τέρμα. Στα χέρια σου κρατούσες ένα ξύλο, χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο, μια συνήθεια τύπου άϊφον σήμερα.

Και κάπως έτσι, μαγικά, αν και το τέλος των διακοπών σκέπαζε τις επικοινωνίες μεταξύ Αθήνας και Δολιανών για δέκα μήνες, οι σχέσεις έμεναν ζωντανές. Οι φιλίες φρέσκιες και μετά το τέλος του σχολείου η συνάντηση ήταν το ίδιο συναρπαστική με την προηγούμενη χρονιά. Οι καλοί μου φίλοι είναι όλοι παιδικοί. Ίσως γιατί δεν μεγάλωσα. Ίσως γιατί δεν με βαρέθηκαν. Ίσως γιατί ο χρόνος και η απόσταση δεν ήταν ποτέ αρκετά να καλύψουν τα γέλια μας, την εμπιστοσύνη και την αγάπη μας.

Ανατροπές στον κύκλο της ζωής υπήρξαν; Τυχαία μα σημαντικά γεγονότα;

Η ανατροπή στη ζωή μου συμβαίνει καθημερινά γύρω στις 9. Το πρωί ξεκινώ δίαιτα, το μεσημέρι ψωμολυσσάω και το βράδυ σπάω και υπόσχομαι ότι θα ξεκινήσω αύριο. Δεν είναι αυτό ανατροπή; Μ’ αρέσουν οι ανατροπές, ειδικά όταν τις πραγματοποιώ στις ζωές των άλλων. Η μάνα μου ήθελε πάντα ένα πιο… δεξιό παιδί, να βρει μια δουλειά ως οικονομολόγος, να μην είναι πολυλογάς και να λέει περισσότερα ναι. Με μακριά μαλλιά στα 17, σκουλαρίκια και πρώτο στασίδι στις πορείες αλληλεγγύης, ήταν για την γυναίκα μια ανατροπή. Ανατροπή ήταν τα δυο μου παιδιά. Ο γάμος μου. Δεν θα παντρευόμουν ποτέ. Κάθε μέρα είναι μια υπέροχη ανατροπή.

Η ενασχόληση με την δημοσιογραφία ήρθε μέσα από μια ανατροπή. Τυχαία ένας αρχισυντάκτης σ ένα μπαρ μου πρότεινε να ασχοληθώ… έτσι έγινε. Πήγα στη σχολή, εκεί άλλη μια ανατροπή μ έφερε ένα βήμα πριν φύγω και τώρα ψάχνω ακόμη μια ανατροπή για να ανακατέψω ξανά την τράπουλα.

Βέβαια οι ανατροπές έχουν πτώσεις. Τραυματισμούς. Όμως πολλές φορές οι πληγές σε κρατάνε λίγο πιο πίσω και γλιτώνεις τα χειρότερα. Οι ανατροπές είναι τα φρένα μου και πιάνουν ακόμη καλά, πιστεύω… Στον πόλεμο της Βαγδάτης η αιχμαλωσία μου ήταν μια ανατροπή που άλλαξε την ζωή μου. Το βλέμμα των παιδιών μετά από κάθε βομβαρδισμό και το βλέμμα των δικών μου παιδιών κάθε μέρα που ξυπνούν σ ένα ασφαλές περιβάλλον, μου θυμίζουν την διαφορά ανατροπής από ανατροπή.

Ποιο στοιχείο του χαρακτήρα σας παραμένει δυνατό ως σήμερα;

Η ευγένεια και η διπλωματία. Δεν λειτουργώ εν βρασμώ. Περιμένω ν’ ακούσω πάντα και τις δυο πλευρές. Πολλές φορές η αναμονή αυτή μπορεί να ‘χει κόστος. Να δημιουργεί συγκρούσεις ή να σε φέρει σε αντιπαράθεση με αγενείς και επιθετικούς ανθρώπους. Γι’ αυτό απαιτείται υπομονή και ευγένεια από μας. Γιατί ο κόσμος είναι υπό πίεση. Λειτουργεί πολλές φορές έχοντας λάθος δεδομένα και μην ξεχνάμε, ότι δουλεύουμε μέσα σε μια κοινωνία που βρίσκεται 8 χρόνια σε μνημόνιο. Και θα συνεχίσει να βρίσκεται ακόμη και αν αλλάξουμε το όνομα με το οποίο βαφτίζουμε τα μέτρα ελέγχου ή πίεσης της τσέπης και της ζωής μας.

Είστε κοντά σ’ αυτά που ονειρευτήκατε;

Είμαι κοντά σ’ αυτό που ονειρεύτηκα, αλλά δεν θα αγγίξω ποτέ το όνειρο γιατί συνεχώς ονειρεύομαι νέα πράγματα. Μ’ αρέσει να μην πατάω στην γη. Στα όνειρά μου κουβαλάω πολλούς. Δεν έχει ουσία να βρεθείς σε κάτι όμορφο και να μην υπάρχουν και άλλοι να το μοιραστείς. Θες να πάμε απλά; Τι να την κάνεις την πισίνα χωρίς παρέα και ένα τέλειο πάρτι… Τι να το κάνεις το γεμάτο πορτοφόλι αν δεν το αδειάζεις για να χορτάσεις δώρα τους ανθρώπους π’ αγαπάς. Τι να την κάνεις την πανσέληνο μόνος σου… Τι το θέλει το σκαμνάκι η γιαγιά στην ρούγκα αν δεν έχει τις φίλες της να κουτσομπολέψουν τους περαστικούς… Τι να τον κάνω τον ελληνικό καφέ αν δεν έχω ένα βιβλίο με μια ωραία ιστορία να ρουφήξω…  Τι να τον κάνω τον ύπνο αν δεν ονειρεύομαι…

Εμπειρία και χρόνος πηγαίνουν μαζί. Είναι τελικά σύμμαχοι μας;

Με την βοήθεια του γιατρού είναι σύμμαχοί μας. Που θα πας χωρίς μπότοξ το 2018… Ο χρόνος είναι άτιμο πράγμα. Βάσει των νέων δεδομένων εμπειρία και χρόνος δεν πάνε μαζί. Το ‘πε και ο Μητσοτάκης. Δεν θα έχετε μια δουλειά με οκτάωρο και θα παίρνετε σύνταξη από αυτή. Θα κάνετε πολλές. Οπότε θα πρέπει γρήγορα να αποκτάς εμπειρία. Να καταλαβαίνεις πότε πρέπει να φεύγεις. Ν’ αρπάζεις το άλλο κλαδί και να γίνεσαι μια μαϊμού της επαγγελματικής ζούγκλας, που θα πηδάς από δέντρο σε δέντρο κυνηγώντας το τσαμπί με τις μπανάνες.

Εμπειρία είναι να ξέρεις να σταματάς. Να λες όχι. Να παραμένεις ηθικός. Να ‘χεις αξίες και να μην κάνεις εκπτώσεις. Αυτή η πολυτέλεια έρχεται με το πέρασμα του χρόνου. Σ’ αυτό το χρονικό διάστημα πρέπει να μην ξεπουλήσεις κομμάτια που αποτελούν βάση του χαρακτήρα σου. Αν δεν το κάνεις αυτό, τότε η εμπειρία είναι χρήσιμη μόνο για να πεις σε κάποιον άλλο τι να προσέξει.

Ισορροπεί η καθημερινότητα με τις ανάγκες της προσωπικής ζωής; Υπάρχει τρόπος και διάθεση να κάνετε όσα αγαπάτε;

Ξεκινώ την μέρα μου στις 6 το πρωί, 7 είμαι στο ραδιόφωνο του Άλφα, 8-10 βγαίνω στον αέρα, 9-10 είμαστε στο happy day με τον Δήμο Βερύκιο και 11-12.30 είμαι στην εκπομπή Άλφα ρεπορτάζ στην τηλεόραση του Άλφα. Από τη μία και μετά ανήκω στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Άλφα. Η βάρδια μου τελειώνει στις 20.00. Από εκείνη την στιγμή ξεκινά ένας μαραθώνιος για να κάνω πράγματα για την οικογένεια μου και μένα.

Δεν υπάρχει αρκετός χρόνος. Αλλά νομίζω ότι όλοι μας έχουμε αφήσει στην άκρη ένα μεγάλο μέρος της προσωπικής μας ζωής για να ανταπεξέλθουμε. Ωστόσο υπάρχουν τα σαββατοκύριακα που αναπληρώνουν τον χαμένο χρόνο. Οι ισορροπίες είναι εύθραυστες αλλά τα καταφέρνω. Τώρα που τα δυο μου παιδιά έχουν μεγαλώσει μπορούμε να έχουμε περισσότερο δημιουργικό χρόνο. Να κάνουμε πράγματα μαζί και να γίνομαι και γω καλύτερος άνθρωπος. Τα παιδιά σε ηρεμούν. Σε αναγκάζουν να κάνεις επανεκκίνηση και να δεις τα λάθη σου. Βέβαια σ’ αυτο παίζει σημαντικό ρόλο η γυναίκα μου η Τίνα. Γιατί καταφέρνει εκτός από επαγγελματίας να είναι δυναμική μητέρα και να βάζει όρια, κάτι που συνήθως οι μπαμπάδες και κυρίως εγώ δεν κάνω.

Τι πυροδοτεί την αγάπη για όσα κάνετε; Τι οδηγεί στην έμπνευση της κάθε στιγμής;

Το γεγονός ότι κάθε μέρα δεν θεωρώ ότι πηγαίνω στην δουλειά αλλά σε κάτι που μ αρέσει ιδιαίτερα. Δεν αισθάνομαι ότι πάω σ’ έναν εργοδότη και κάνω κάτι μόνο και μόνο για να βγάλω τα έξοδα μου. Για να ζήσω. Πάω για να διασκεδάσω. Για να μάθω. Για να ανταγωνιστώ. Για να χάσω, να κερδίσω. Να γίνω καλύτερος. Να μπορέσω να μεταφέρω στον κόσμο αντικειμενικά τι συμβαίνει στον κόσμο. Και κάθε βράδυ κάνεις ταμείο. Βλέπεις αν ήσουν τίμιος απέναντι στους ανθρώπους που σε εμπιστεύτηκαν. Ποτέ δεν είμαι ευχαριστημένος από μένα. Όταν μείνω ευχαριστημένος, νομίζω ότι θα έχει έρθει η ώρα να αποχωρήσω. Θα έχω μεγαλώσει τόσο που δεν θα μπορώ να είμαι αυστηρός μαζί μου.

Ζούμε εποχές παγκόσμιας αναστάτωσης και ανασφάλειας. Σε τι βαθμό επηρεάζουν την ζωή και τις επιλογές σας;

Νομίζω ότι η γειτονιά μας πλέον είναι η γειτονιά της Ευρώπης. Σε μια τόσο μεγάλη ρούγκα πρέπει να ‘σαι έτοιμος να ανταπεξέλθεις στις απαιτήσεις. Οπότε προσαρμόζεις και τις επιλογές σου. Όχι πάντα προς τα κάτω. Σε μια τόσο μεγάλη γειτονιά πρέπει να δείξεις ποιο είναι το δικό σου χωράφι. Που είναι τα δικά σου σύνορα. Να κάνεις καλούς γείτονες και να συνυπάρξεις μαζί τους. Μ’ αρέσει αυτή η αναστάτωση, γιατί δημιουργεί ένα brain storming και μας πηγαίνει ένα βήμα μπροστά. Φυσικά υπάρχουν στο δρόμο θηρία που θα σου προκαλέσουν τρόμο, αλλά θέλω να πιστεύω ότι οι Έλληνες είμαστε φτιαγμένοι για να τα ξεπερνάμε. Οι κρητικοί το έχουν αποδείξει τόσες φορές. Για μένα αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν πρότυπο. Θέλω να πατάω στα δικά τους χνάρια…

Το μέλλον δεν προβλέπεται, μα πάντα υπάρχουν σχέδια. Ελπίζετε ακόμα;

Αν δεν είχα ελπίδα, δεν θα έκανα δυο παιδιά που αποτελούν ελπίδα, όπως όλα τα παιδιά του κόσμου. Δεν ελπίζω απλώς, είμαι σίγουρος ότι η νέα γενιά της χώρας μας θα ξεριζώσει πολλά από τα κακά που κληρονόμησε. Νομίζω ότι οι γενιές που έρχονται θα καταφέρουν να αποδείξουν πόσο κακό έκανε στην Ελλάδα μας η πολιτική του βολέματος, του μέσου, της απάτης, του μαύρου χρήματος. Είναι παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς πολλά λεφτά. Χωρίς πισίνες και τζιπάρες από τα μαύρα λεφτά των γονιών τους. Χωρίς θείο στην Κορώνη. Αναγκάζονται ν’ αφήσουν την Ελλάδα. Πάνε στο εξωτερικό, αλλά μέσα τους έχουν πάντα την χώρα τους. Αυτοί, αργά ή γρήγορα θα επιστρέψουν και θα αποδείξουν πόσο καλύτεροι από μας είναι. Το μέλλον θα είναι καλύτερο, αρκεί να μην τα παρατήσουμε. Έχουμε χάσει μάχες. Όχι πολέμους.

Μια ευχή για τους αναγνώστες του elpis calling…

Να είναι πάντα φιλόξενοι όπως είναι και να μας συμπαθάνε εμάς τους Αθηναίους που μετά τις 2 ρακές καταρρέουμε. Για τους υπόλοιπους, εύχομαι να γίνουμε σαν τους κρητικούς…

………………………..

Όλες οι φωτογραφίες ανήκουν στο προσωπικό αρχείο του Σ. Λάμπρου.

μπλονζόν: Η βουτιά του τερματοφύλακα για να πιάσει την μπάλα. Η λέξη προέρχεται από τη γαλλική λέξη «plongeon», που σημαίνει και βουτιά (και βύθισμα).

brain storming: Ο καταιγισμός ιδεών (ή ιδεοκαταιγισμός) είναι μία τεχνική δημιουργικής επίλυσης προβλημάτων μέσω ανταλλαγής ιδεών.

Πρόσφατα

Δημιουργός Δακρύων – Erin Doom, εκδόσεις Ψυχογιός

Δημιουργός Δακρύων – Erin Doom, εκδόσεις ΨυχογιόςΔημιουργός Δακρύων –...

Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του μυαλού…

Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του μυαλού...Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του...

Ιωάννης Πολέμης, Τί είναι η πατρίδα μας…

Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας; Μὴν εἶν᾿ οἱ κάμποι;Μὴν...

Ψυχή και σώμα, συνδυασμός και αλληλεπίδραση. Ψυχοσωματική ασθένεια. Τί είναι και πού οφείλεται;

Ψυχή και σώμα, συνδυασμός και αλληλεπίδραση. Ψυχοσωματική ασθένεια. Τί...

Social Media

Newsletter

Δημοφιλή

Ρόδα η ζωή…

Δεν τους είχα δει σε δράση. Δεν ήξερα καν...

Τα σύννεφα τ’ ουρανού μας…

Τα σύννεφα τ' ουρανού μας, πολυαγαπημένα, μοναδικά, διαφορετικά κάθε φορά. Λόγια και φωτογραφίες από στιγμές έκρηξης ομορφιάς!

Κάτι θα γίνει και μη σκας!

Κάτι θα γίνει και μη σκας!...Λεπτό το λεπτό...

Η Βαρκελώνη έκλεψε την καρδιά μου…

Η Βαρκελώνη χρωστά πολλά στον Γκαουντί ή Γκαουδί, αυτόν τον σπουδαίο αρχιτέκτονα που του έμελλε να φύγει από την ζωή γιατί τον πάτησε το τραμ, όμως άφησε τόσο σπουδαίο, τεράστιο, ιδιοφυές έργο, ίσως και παρανοϊκό.

Ο Νίκος Ταβερναράκης στο elpis calling…

Από τους "Αξέγνιους Περάτες" ως το σήμερα των "Ινάτιδων"...
Ελπίδα Πατεράκη
Ελπίδα Πατεράκηhttps://elpiscalling.com
Παρατηρώ τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές τους, ακούω με προσοχή τις ιστορίες τους. Συγκρατώ τις λεπτομέρειες και τις μικρές στιγμές. Δημιουργώ όπως μπορώ, συχνά ξεχνώ όσα μαθαίνω και ξεκινώ από την αρχή. Αγαπώ το ραδιόφωνο, τις μουσικές, τα σύννεφα, τα λόγια που ενώνουν τους ανθρώπους. Προσδοκώ την αλλαγή. Κρατώ την ουσία.

Δημιουργός Δακρύων – Erin Doom, εκδόσεις Ψυχογιός

Δημιουργός Δακρύων – Erin Doom, εκδόσεις ΨυχογιόςΔημιουργός Δακρύων – Erin Doom, εκδόσεις Ψυχογιός... Τον τελευταίο καιρό μου είναι αδύνατον σχεδόν, να διαβάσω! Έχω πέσει...

Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του μυαλού…

Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του μυαλού...Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του μυαλού... Τα πατάρια του μυαλού χρειάζονται ξεσκόνισμα και το υπόγειο των συναισθημάτων της ζωής που...

Ιωάννης Πολέμης, Τί είναι η πατρίδα μας…

Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας; Μὴν εἶν᾿ οἱ κάμποι;Μὴν εἶναι τ᾿ ἄσπαρτα ψηλὰ βουνά;Μὴν εἶναι ὁ ἥλιος της, ποὺ χρυσολάμπει;Μὴν εἶναι τ᾿ ἄστρα της...

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Discover more from Elpis Calling

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading