“Ούτε που κατάλαβα μαμά, πότε έφτασε κιόλας ο Αύγουστος…” αναρωτιόταν ο Κωστής τις προάλλες.
Αμ, εγώ το κατάλαβα; Πώς έφτασα 42 ολόκληρων Αυγούστων, όταν σαν σήμερα στις 14:15 το μεσημέρι, πήρα την πρώτη μου ανάσα και ξεκίνησα το υπέροχο ταξίδι μου στη ζωή;
Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, βιαζόμουν! Είχα μιαν ανυπομονησία να μεγαλώσω. Να ζήσω πράγματα. Να φτάσω γρήγορα στην ενηλικίωση. Φαντάζομαι πως είχε να κάνει με τις απαγορεύσεις των εφηβικών μου χρόνων και με όσα ήθελα να ζήσω και “δε με άφηναν”. Ενηλικιώθηκα τελικά – άκου να δεις! – έζησα όσα ονειρευόμουν, τα ζω ακόμα και τώρα που με διαβάζετε και σκέφτομαι από ποιο σημείο της ενήλικης ζωής μου και μετά, άρχισα να κατεβάζω ρυθμούς.
Τώρα δε βιάζομαι. Θέλω να σταματά ο χρόνος, να κυλά αργά.
Να, όπως κατεβάζεις γουλιά γουλιά και απολαμβάνεις, ένα λικέρ που σου αρέσει. Δε θέλεις να τελειώσει γρήγορα το ποτηράκι σου και σαν σε ιεροτελεστία, πίνεις γουλιά γουλιά να γεμίσει γλύκα ο ουρανίσκος και να ευφρανθεί η καρδία σου!
Ξέρεις πότε σταματά ο άνθρωπος να βιάζεται; Όταν καταλάβει πόσο μικρή είναι η ζωή. Αν είναι τυχερός και το καταλάβει δηλαδή.
Έρχονται και δυο τρεις στεναχώριες να σε ταρακουνήσουν, μήπως και δεν έχεις καταλάβει ως τότε και συνεχίζεις να βιάζεσαι. Μόνο όταν βυθίζεσαι στο σκοτάδι, εκτιμάς μια μικρή αχτίδα φωτός. Μόνο όταν τα βλέπεις όλα γύρω σου ασπρόμαυρα, μαθαίνεις να αναζητάς και να βάζεις χρώμα σε ό,τι κάνεις.
Όταν αντιλαμβάνεσαι πόσο μικρό είναι το πέρασμα από τη ζήση μας. Όταν πικρίσουν τα χείλη σου, θα πεις δόξα σοι στην γλυκιά γουλιά που θα βρεθεί μπροστά σου. Εσύ όμως κόψε ρυθμούς, αν δεν το έχεις ήδη κάνει, χωρίς να περιμένεις τα δύσκολα.
Εύκολο είναι;
Κάνε μια βόλτα στη γειτονιά, πήγαινε δίπλα στη γειτόνισσα με τον ωραίο κήπο, που θαυμάζεις αλλά δεν προλαβαίνεις να έχεις και ρώτα την αν έχει καμία γλάστρα με αρμπαρόριζα. Όσες έχουν γλάστρες σε μπαλκόνια, αυλές και κήπους, συνήθως έχουν και αρμπαρόριζα. Είναι η εποχή τους τώρα. Φουντωμένες και γενναίες, σκαρφαλώνουν σε μπαλκόνια και μοσχοβολάνε!
Πελαργόνιο το βαρύοσμον!
Ποώδες παχύφυλλο που ανήκει στο γένος Πελαργόνιο της οικογένειας των Γερανιοειδών (Geraniaceae). Το κοινό του όνομα είναι αλμπαρόριζα ή αρμπαρόριζα, ενώ πολλές φορές αναφέρεται και ως γεράνιο, γεράνι, πελαργόνι, στη Λέσβο χρυσαχί, στην Κύπρο κιούλι, στη Δυτική Μακεδονία μοσχόφυλλο.
Πρόκειται για πολυετές ποώδες φυτό με τρυφερούς βλαστούς οι οποίοι δεν ξυλοποιούνται. Τα φύλλα έχουν γκριζοπράσινο χρώμα με οδοντωτές απολήξεις, είναι χνουδωτά και με πολύ μεγάλες εγκολπώσεις και έντονη αρωματική ευωδιά όταν τριβούν. Τα άνθη του φέρονται σε ταξιανθία και φέρουν 5 πέταλα. Τα χρώματα που συναντάμε στα άνθη του είναι σε αποχρώσεις ροζ και μωβ.
Σε πολλές περιοχές χρησιμοποιείται ως αρωματικό σε μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού.
Τι ανυπομονησία πια!
Πώς και πώς την περιμένω κάθε χρόνο στη γλάστρα, να ανθίσει! Να βγάλω φωτογραφία τα όμορφα μωβ ανθάκια της. Να κόψω ένα φύλλο να το μυρίσω.
Βύσσινο γλυκό χωρίς αρμπαρόριζα δεν φτιάχνω! Αλλά για δες τι άλλο φτιάχνω με το πελαργόνιο και αν θες κι εσύ να ξεπικρίσεις, είμαι εδώ για σένα:
Θα χρειαστείς:
750ml κόκκινο κρασί -προαιρετικά ημίγλυκο –
400γρ ζάχαρη -θα την μειώσεις στο ημίγλυκο-
20 φύλλα αρμπαρόριζας πλυμένα κ σκουπισμένα
Πώς το κάνεις:
Βάζω το κρασί με τη ζάχαρη σε κατσαρόλα να ζεσταθεί ελαφρώς και να λιώσει η ζάχαρη (δεν αφήνω να βράσει). Αποσύρω από τη φωτιά, προσθέτω τα φύλλα & αφήνω να κρυώσει εντελώς. Βάζω το λικέρ σε βάζο και το φυλάω σε σκοτεινό κ δροσερό μέρος για τουλάχιστον μια βδομάδα ανακινώντας το που και που. Πριν σερβίρω, αφαιρώ τα φύλλα της αρμπαρόριζας. Πίνεται σε θερμοκρασία δωματίου ή δροσερό με προσθήκη πάγου. Αν δεν θέλεις να νερώσει, παγώνεις τα ποτήρια και σερβίρεις σε παγωμένο ποτήρι.
Συνοδεύει γλυκά όπως cheesecake και πάβλοβες ή παγωμένα φρούτα όπως φράουλες, κεράσια κτλ και αν θες να τολμήσεις, συνόδευσε μαζί του ιδιαίτερης γεύσης πικάντικα τυριά με αποξηραμένα φρούτα.
Η αγάπη είναι ο σκοπός. Η ζωή είναι το ταξίδι.
Τα μυστικά συστατικά κάθε συνταγής μην τα ξεχνάς. Αγάπη και φροντίδα. Χαμηλώνω τους ρυθμούς μου και επανέρχομαι από Σεπτέμβρη. Να ζεις! Να ονειρεύεσαι! Να ταξιδεύεις! Και να κερνάς αρωματικά λικέρ. Τον εαυτό σου, τους δικούς σου και τη γειτόνισσα με τη γλάστρα αρμπαρόριζας!
Σε κερνώ και εγώ ένα ποτηράκι να το πιεις στην υγειά μου σήμερα, που τόσο γρήγορα ολοκλήρωσα 42 Αυγούστους, στο υπέροχο ταξίδι της ζωής!
Κάνε οικονομία στο χρόνο σου. Απόλαυσε όσα έχεις! Εξοικονόμησε χρόνο να κάνεις όσα ευχαριστούν εσένα και τους αγαπημένους σου!
