Έβλεπα τις προάλλες ένα από τα σπουδαία ντοκιμαντέρ που συστηματικά προβάλει η κρατική τηλεόραση, που όσο κι αν κάποιοι σιχτιρίζουν, ευτυχώς υπάρχει και για καλή μας τύχη προβάλει ποιότητα.
Δεν κούνησα βλέφαρο μέχρι να τελειώσει όλη η αλλοκοτιά εκείνη, πραγματικά μού σηκώθηκε η τρίχα για πολλούς λόγους. Σύγχρονη αντίληψη περί τεχνολογίας, ηθικής και εξέλιξης του ανθρώπινου είδους. Του ανθρώπινου που παλεύει πολλές φορές να διατηρηθεί ανθρωπινό, ανεπιτυχώς.
Είχε πολλά στοιχεία και να μην σας κουράζω. Αλλά το βασικό του ήταν ο άνθρωπος κεραία, ο Nill Harbisson, που κατάφερε με τα πολλά και τα λίγα να κάνει εμφύτευση κεραίας στον εγκέφαλο με αισθητήρα και κεραία που συλλαμβάνουν και στέλνουν σήματα σε τσιπ εμφυτευμένο στο κρανίο του, αν τον γκουγκλάρετε θα βρείτε σχετικά άρθρα. Κατάφερε λοιπόν να γίνει ο άνθρωπος κεραία με την βοήθεια χειρουργού, που δέχτηκε ανώνυμα να τον «βοηθήσει» καθώς κάτι τέτοιο δεν ήταν και τόσο νόμιμο όπως καταλαβαίνεις. Αναγνωρίστηκε τελικά από την βρετανική κυβέρνηση όχι ως άνθρωπος, αλλά ως cyborg, ο οποίος διεκδικεί να αναγνωριστεί ως «μετά-άνθρωπος».
Υπήρχαν κι άλλοι σ αυτό το ντοκιμαντέρ, αμερικάνος που έβαλε υποψηφιότητα για την προεδρία με εμμονή στην μετάλλαξη του ανθρώπου σε κινητό μηχάνημα τεχνολογικής προόδου και πολλά άλλα, ομάδες και κοινότητες με εμφυτευμένα τσιπάκια πάνω τους για να γίνουν κάτι άλλο από αυτό που είναι και να οργανώσουν πια την ζωή τους υπό άλλους όρους και συνθήκες, φανατικούς της μετεξέλιξης του ανθρώπινου είδους σε κάτι που θα μοιάζει περισσότερο σε κινούμενη μηχανή.
Δεν ξέρω αν αυτό για κάποιους θεωρείται τεχνολογική πρόοδος, δεν ξέρω πόσο κουβεντιάζεται στα συνέδρια βιοηθικής και δεοντολογίας, δεν ξέρω γιατί πρέπει να συμβαίνει … ή μπορεί και να ξέρω.
Βιοηθική- cyborgs σημειώσατε Χ
Κι έρχομαι τώρα εγώ η άσχετη σε θέματα τεχνολογίας και χρήσης της, να αναρωτηθώ μέρες που είναι, μέσα στην Σαρακοστή λίγο πριν το Πάσχα, πώς γίνεται χιλιάδες χρόνια πριν οι προφητείες να είχαν μιλήσει για το εμφύτευμα στο χέρι που θα κάνει όλη την δουλειά στο μέλλον; Που με αυτό θα ξεκλειδώνεις σπίτια, αυτοκίνητα, θα σκανάρεσαι ολόκληρος και θα έχεις μέσα σου ιατρικό ιστορικό, κωδικούς, θα κάνεις τραπεζικές συναλλαγές και όλοι θα είναι τελικά τόσο ευτυχισμένοι, όπως άλλωστε ήδη δείχνουν στις διαφημίσεις τους επιχειρηματικοί κολοσσοί! Το τσιπάρισμα ξεκίνησε από τα ζώα, με χαρά θα συνεχιστεί στους υπερήλικες και τώρα πια λένε πως θα επιβάλλεται στα παιδιά που θα γεννιούνται.
Ναι, ισχύει αυτό το αξιοκαταφρόνητο, γελοίο, θλιβερό αστείο που όμως δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Ναι, αυτό που κοροϊδεύουν ασύστολα οι έξυπνοι και προοδευτικοί του κόσμου, τα μεγάλα μυαλά, γίνεται ήδη. Ισχύει απλά και πριν χίλια ενιακόσια είκοσι δύο χρόνια αναφέρθηκε στην Αποκάλυψη, ισχύει γιατί μεταγενέστερα άνθρωποι αγράμματοι, απλοί καλόγεροι, περιέγραψαν όλα όσα ζούμε κι ακόμα χειρότερα.
Το βλέπουμε να γίνεται μπροστά μας. Η εφαρμογή του τσιπ στο χέρι ισχύει και υποστηρίζεται από πολλούς. Δεδομένο αυτό.
Πριν καιρό οι γιαγιάδες ανά την χώρα δεν μπορούσαν να πάρουν την σύνταξή τους αν δεν διέθεταν κάρτα. Όπου να’ ναι οι κάρτες θα αποσυρθούν, οι ανέπαφες συναλλαγές που ήδη χρησιμοποιούνται, θα είναι διαδεδομένες ευρέως. Λίγο αργότερα, τα κινητά τηλέφωνα δεν θα είναι ασφαλή, εύκολα τα κλέβει κάποιος και ό,τι άλλο έχουν στη μνήμη τους, και το πιο ασφαλές και ωφέλιμο μέσο θα είναι το εμφυτευμένο τσιπάκι, που κανείς δεν θα μπορεί να πάρει από σένα και να αφαιρέσει, αφού θα είναι μέσα στο σώμα σου.
Creepy? Ω, ναι, είναι! Φαντασία; Όχι καθόλου, συμβαίνει ήδη. Κοινή λογική; Πού είναι; Όλα είναι εδώ μπροστά μας και μείς τα φτύνουμε, τα περιγελούμε. Τους δίνουμε μια και τα πετάμε στην άκρη, απλά γιατί είναι παλιακά, μπανάλ και τύπου θρησκευτικά και μείς είμαστε σύγχρονοι άνθρωποι, ώριμοι, επιστήμονες, για χαζά θα μιλάμε τώρα;
Δεν θα κουράσω άλλο. Ας όψεται το ντοκιμαντέρ και τα βίντεο αναπαραγωγής στο γιουτιούμπ που με ξεσήκωσαν. Ο καθένας μας νομίζει, σχεδόν ξέρει, υποθέτει τι γίνεται. Τα δεδομένα άραγε αλλάζουν με την ελεύθερη βούληση; Μπορούν όλα να ανατραπούν αν το αποφασίσουμε; Ή απλά ό,τι είναι να γίνει θα γίνει;
Μόνο η έρευνα μπορεί να βοηθήσει και να μας κάνει να δούμε και να καταλάβουμε όσα θέλουμε και μπορούμε. Κανείς δεν μας κλείνει τα βιβλία και την πρόσβαση στην πηγή της πληροφόρησης. Μελέτη, σημειώσεις, απορίες, ερωτήσεις, συζητήσεις και όλα μπαίνουν σε σειρά. Αλλά πώς να γίνει αυτό, όταν όλοι νομίζουμε πως γίναμε πια Θεοί;
Οι Πυξ Λαξ το είχαν πει ωραία σ έναν στίχο τους… «κι αν υπάρχει θεός και παίζεις μαζί του;»
Ελπίδα Π.
