Η πλειοψηφία έχει ένα γνήσιο ταλέντο, έχει αυτό που λέμε ροπή στην αποτυχία. Μια λέξη που κατάντησε βαριά και ασήκωτη, ενώ δεν είναι τίποτε άλλο από μια προσπάθεια που δεν ευοδώθηκε, από κάποιο μικρό ή μεγάλο πλάνο, σχέδιο, όνειρο που για κάποιους λόγους έμεινε λειψό, καημένο και κάποιες φορές αδικημένο.
Το από της τύχης αποτέλεσμα που δεν έτυχε να είναι επιτυχημένο, δε χρειάζεται να μας πνίξει. Δε χρειάζεται να δημιουργεί πανικούς, άγχη τεράστια που δεν έχουν γιατρειά και καλό, δε χρειάζεται να μας στραγγαλίσουν πέντε, δέκα λάθος χειρισμοί μιας μικρής ζωής.
“Και αν το μετά στα σχέδιά μας αποδείχτηκε καταστροφή κι αν πέσαμε έξω σε πλάνα και υπολογισμούς κι αν χάσαμε χρήματα και υπομονή, δε χρειάζεται να αρρωστήσουμε προσπαθώντας να διορθώσουμε κάτι που δε διορθώνεται”
“Γόρδιοι δεσμοί είναι όλη μας η ζωή και οι κόμποι τους μας πνίγουν, μα, ό,τι δε λύνεται κόβεται και προχωράμε με το κεφάλι ψηλά! Με πλήρη συνείδηση στα δύσκολα και τα εύκολα της ζωής, με πλήρη επίγνωση στη χαρά μα και στη λύπη!”
Ναι, όλα έχουν αποτέλεσμα και όλα από το χέρι μας θα περάσουν για να έχουν τελικό αποτέλεσμα. Κι αν κάτι πήγε λάθος συνήθως δε φταίει ο κακός μας ο καιρός, αλλά κάτι που δε μάθαμε να κάνουμε σωστά, κάτι που μας έδειξαν λάθος ακόμα και κακόβουλα, κάτι που ενώ το ξεκινήσαμε σωστά στο τέλος στράβωσε από μια μικρή λεπτομέρεια.
Όπως συμβαίνει στις εξετάσεις, στις σχέσεις, στην υγεία, στις πιο σημαντικές μας συμφωνίες, κυρίως αυτές που κάνουμε με τον αγαπητό εαυτό μας!
Και είναι τόσο συνηθισμένο να συμβαίνει, που στο τέλος φτάνουμε να μην του δίνουμε σημασία.
Μα αν επιμένει κάτι να στραβώνει τα σχέδιά μας και τα καλά στη ζωή μας, θα πρέπει ίσως κάποια στιγμή με σοβαρότητα να το κοιτάξουμε και να το μελετήσουμε, να δούμε τι κάνουμε λάθος, να αναζητήσουμε το γιατί, κι αν παρόλα αυτά δε βρούμε λύση, ας ζητήσουμε βοήθεια.
Φωτογραφία
Anthony Cantin, Unsplash
