Αχ, Αθήνα, σ’ αγαπώ!
Μια σύντομη επίσκεψη στην πρωτεύουσα μ’ έκανε να σκεφτώ, ότι κάποια στιγμή οι κυβερνήσεις αυτού του τόπου, θα πρέπει να δίνουν στους πολίτες και επίδομα πολιτισμού! Αφού αρχίσαμε που αρχίσαμε με τα επιδόματα, θα πρέπει ή να εφαρμοστούν παντού ή να δημιουργηθούν τέτοιες συνθήκες, που δε θα χρειάζονται!
Οι άνθρωποι από το πρωί μέχρι το βράδυ τρέχουν να καλύψουν καθημερινές ανάγκες, πληρωμές, τα βασικά έξοδα ενός σπιτιού και μιας απλής ζωής, τώρα πια σε όλες τις μικρές και μεγάλες πόλεις οι άνθρωποι τρέχουν να προλάβουν, γενικά και αόριστα ή συγκεκριμένα. Τώρα πια τρέχουν χωρίς σταματημό και οι άνθρωποι των μεγάλων αστικών κέντρων, μα και της επαρχίας. Να είσαι όμως στην πηγή και να μην μπορείς να πιεις νερό, αυτό είναι πρόβλημα. Να είσαι στην πρωτεύουσα των δράσεων, των εκδηλώσεων, του πολιτισμού και να μην έχεις χρήματα ή χρόνο, αυτό κάνει χειρότερη την αίσθηση του να ζεις σε μια πόλη αλλά να μην μπορείς να τη χαρείς όπως ένας επισκέπτης.
Όσα μας κάνουν πια τη ζωή δύσκολη κι αφήνουν τις εποχές να προσπερνούν χωρίς να αλλάζει κάτι, είναι αυτά τα απλά που θα έπρεπε να μπορούν να έχουν όλοι οι άνθρωποι χωρίς να χρειάζεται να τρέχουν όλη μέρα σε μία και περισσότερες δουλειές, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις καθημερινές υποχρεώσεις τους!
Θυμήθηκα τα χρόνια που έζησα στην Αθήνα και μπορώ να καταλάβω γιατί οι περισσότεροι κάτοικοί της δεν έχουν ούτε χρόνο, ούτε αντοχή και διάθεση, ούτε χρήματα να βάλουν στο μηνιαίο έστω πρόγραμμά τους μια έξοδο, για οποιαδήποτε μορφή πολιτιστικής εκδήλωσης της πόλης που ζουν.
Όλο και πιο σπάνια και όλο λιγότεροι μπορούν να απολαύσουν όσα αυτή η μοναδική πόλη προσφέρει! Κι αν είναι κανείς μόνος του πάει κι έρχεται, αλλά οι οικογένειες πώς να τα καλύψουν όλα; Αν κάποτε λέγαμε ότι η Αθήνα είναι ιδανική για τους φοιτητές, τους συνταξιούχους και τους λεφτάδες, τώρα αντέχει μόνο η τελευταία κατηγορία.. αν έχεις χρόνο, συνήθως δεν έχεις χρήμα κι αν έχεις χρήμα, συνήθως δεν έχεις χρόνο. Είναι δύσκολες οι ισορροπίες τώρα πια!
Η Αθήνα δεν είναι η φθηνότερη πόλη για να ζήσει κάποιος με βασικό μισθό! Όση οικονομία και να κάνεις, δε βγαίνει με τίποτα κι αν βγαίνει, σπάνια ξοδεύεται για κάτι άλλο εκτός τα ήδη προγραμματισμένα.. Τώρα βέβαια θα μου πεις και χωρίς χρήματα γίνεται κάποιες φορές δουλίτσα, αρκεί να περπατάς, να περπατάς, να περπατάς… και να απολαμβάνεις, δεκτό, αλλά δεν αρκεί! Αν όλα προσφέρονταν, θα είχαμε να κάνουμε μόνο με το χρόνο, αλλά λίγα πράγματα πια προσφέρονται, τα περισσότερα έχουν αντίτιμο..
Πώς να μιλήσεις λοιπόν για πολιτισμό και για τις ομορφιές μιας πόλης σε αυτόν που δεν έχει τα βασικά; Πώς να του πεις ότι χάνει πολλά που δεν τα απολαμβάνει; Πώς να μιλήσεις για πολιτισμό σε μια Αθήνα, που αν και εξακολουθεί να είναι το κέντρο του πολιτισμού και των εκδηλώσεων και των συνεδρίων και των εκθέσεων, δεν παρέχει τη δυνατότητα σε όσους επιθυμούν, να τη ζήσουν όπως θα ήθελαν; Να μπορούν να έχουν τη δυνατότητα χρημάτων και χρόνου να απολαύσουν κάθε της γωνιά!
Για να είμαι ειλικρινής, η όμορφη Αθήνα δεν έχει καμιά σχέση με την πόλη των φοιτητικών μου χρόνων, με την πόλη που πάντα θυμάμαι με νοσταλγία και θαυμάζω κρυφά και φανερά.. Τώρα πια θαυμάζω τους κατοίκους αυτής της πόλης για τις πολλές αντοχές τους και την ψυχική τους δύναμη, κυρίως!
Έμεινε κάποια αίγλη στους κύριους δρόμους κι όχι σε όλους τους κύριους και στις πόρτες που σε οδηγούν στους μαγικούς κόσμους των μουσείων, θεάτρων, μουσικών σκηνών, σχολών και τεχνών.. Είναι σίγουρα καλύτερη από τα χρόνια της οικονομικής κρίσης (που δεν έληξε) και που οι κεντρικοί της ιστορικοί δρόμοι ήταν σκοτεινοί και μύριζαν κάτουρο, αλλά επιδέχεται βελτιώσεων κι όσο πιο γρήγορα το δουν οι δημαρχοκεντρικεςεξουσιες τόσο καλύτερα για το λίκνο του πολιτισμού!
Προσπαθεί πολύ ο σύγχρονος Έλληνας του 2023 να καταλάβει τι έγινε και δεν απολαμβάνει πια, γιατί δεν μπορεί να χαρεί αυτό που απολαμβάνουν εκατομμύρια επισκέπτες όταν έρχονται στην Αθήνα, ενώ αυτός δυσκολεύεται τόσο! Μια βόλτα στο ιστορικό κέντρο και γύρω από την Ακρόπολη είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς τον όγκο των επισκεπτών. Μικροί, μεγάλοι, μαθητές και φοιτητές, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι άλλων χωρών απολαμβάνουν αυτό που εμείς προσπερνάμε από αδυναμία να το αντέξουμε οικονομικά. Και είναι κρίμα! Ίσως είναι και η νοοτροπία, δεν έχω καταλήξει.
Αυτή η πόλη είναι μοναδική και δε θα έπρεπε να ξεχωρίζει μόνο για την Ακρόπολη! Καλό θα ήταν οι μισοί κάτοικοι της χώρας που μαζεύτηκαν στην πρωτεύουσα, να έχουν την ευκαιρία τους, όχι μόνο να βρουν μια ξερή δουλειά αλλά και να μπορούν να βιώνουν συχνά την ουσία τού να μπορεί να είναι κάποιος πολίτης αυτής της πόλης και να απολαμβάνει τις ομορφιές και τις παροχές της! Να μπορεί να ζει το όνειρο και όχι μόνο να κοιτάζει αυτούς που μπορούν. Να μπορεί να κάνει περισσότερα από τα βασικά!
Αθήνα Αθήνα
Χαρά της γης και της αυγής
μικρό γαλάζιο κρίνο
Κάποια βραδιά στην αμμουδιά
κοχύλι σου θα μείνω…
Γιατί Αθήνα σ’ αγαπώ! Να ξέρεις!
