Περιμένοντας τους πάγους να λιώσουν
Περιμένοντας τους πάγους να λιώσουν
Έρχονται κι άλλα χιόνια
Αδίκως περιμένεις να λιώσουν τα προηγούμενα
Μα έρχονται και ισχυροί νοτιάδες λέει
Θα κάψουν τις καρδιές πρώτα και μετά θα λιώσουν τα λασπωμένα παγάκια στις άκριες των ανήλιαγων στενών
Καταφθάνει μεγάλη κακοκαιρία, μία ακόμα, λες κι ο Γενάρης δεν ξέρει
Ξέρει από πάγους, ξέρει κι από λιακάδες
Μα όλα ανάποδα έρχονται πια στον τόπο αυτό
Στην αυλή μου, στο σπίτι μου
Για το κακό και το καλό δε φταίνε οι άλλοι
Σενάρια περί εκλογών, όπως τις τελευταίες δεκαετίες
Απειλές συνεχώς από αγαπημένους γειτόνους
Κι αυτή η άσπρη μέρα με τόσο χιόνι που δεν έρχεται
Ψάχνουμε μια ταυτότητα λέει
Ακόμα
Εγκλωβισμένοι κακόμοιροι άνθρωποι σε πλοιάρια μέσα στο χιονιά
Ταλαίπωροι οι βοηθοί τους
Ταλαίπωρη ολόκληρη η κοινωνία
Δεν υπάρχει γι αυτούς λιμάνι να σταθούν
Μα να, κοίτα, πέρα από τη χιονισμένη αυλή σου, υπάρχει ακόμα κόσμος, υπάρχει ακόμα αίμα που κυλά
Παγωμένα ένστικτα και λόγια και υποσχέσεις και ανάγκες και επιλογές και μικροστόχοι
Αντιγραφές όλα
Η εποχή αυτή θα έπρεπε να καταγραφεί στην ιστορία ως εποχή της αντιγραφής
Στα λόγια, στα σπουδαία, στα καθημερινά, στις εικόνες, στις απολογίες, στα δήθεν μικρά μυστικά που ακολουθώντας τα θα σε φτάσουν στον ουρανό
Ίδιες λέξεις, ίδιες φράσεις όλες, καρμπόν, συνταύτιση πλήρης μέσα στην τόση αντίθεση
Τείχη υψώνονται καινούρια και τα παλιά ενισχύονται
Τα συρματοπλέγματα γίνονται πιο ισχυρά
Λες κι αν περικλείσεις και περιστοιχίσεις το ένστικτο της επιβίωσης θα νιώσεις ασφάλεια
Ακόμη πιο ψηλά τείχη και μέσα στα σπίτια μας
Ο ένας στον άλλο υψώνει ντουβάρι προστασίας
Για παν ενδεχόμενο
Χιλιάδες αστυνομικοί στους δρόμους να κρατήσουν την τάξη στο ύψος της
Κι ας είναι οι δρόμοι με λακκούβες γεμάτες νερό παγωμένο
Παγίδα οι στατιστικές, μεταρρυθμίσεις, ανεξαρτησίες, κραυγές, κεφάλαια, θύματα, ρευστό
Δεν υπάρχει ρευστό και μεγαλώνουμε
Δεν πάν καλά τα πράγματα λέει, μα είναι ωραίο το χάσιμο στις φωτογραφίες
Είναι όμορφες ακόμα οι εικόνες αυτού που θα θέλαμε να ζήσουμε
