ΜΗΝΙΑΙΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ:

Ρόδα η ζωή…

Δεν τους είχα δει σε δράση. Δεν ήξερα καν...

Τα σύννεφα τ’ ουρανού μας…

Τα σύννεφα τ' ουρανού μας, πολυαγαπημένα, μοναδικά, διαφορετικά κάθε φορά. Λόγια και φωτογραφίες από στιγμές έκρηξης ομορφιάς!

Εγώ είμαι εσύ…

Εγώ είμαι εσύ, μού είπεςΚαι συ εγώΚι όταν μιλήσουν...

Οι μεταξωτές κορδέλες

Οι μεταξωτές κορδέλες

Λες κι ο χρόνος που φεύγει, αντί να δίνει σοφία και σκέψη ξεκάθαρη και καθώς πρέπει, μου αφήνει μικρά κενά, σ’ αυτά που συνδέουν το τώρα με το πριν, σε όσα έρχεται να ξυπνήσει μια μπόρα, θρύψαλα να τα κάνει σε μια στιγμή όσα έχτιζα γερά νομίζοντας, με εκπαιδεύσεις, γνώσεις, σεμινάρια, γραψίματα, κουβέντες, όσα σαν έτοιμη από καιρό ήξερα μα δεν ήξερα, δε θέλησα να μάθω και ποτέ.

Στα καθημερινά τα πράγματα αρκούμαι τα απλά, μα σύνθετα καταλήγουν. Κι αυτά μέσα στο φρενήρη αποκαρδιωτικό ρυθμό της εποχής, που τώρα πια νωρίς νυχτώνει, όσο να το πεις, κρατούν σκοτάδι στο χρόνο, πόσο να τα φωτίσει η φθορίου; Για λεντ θα ψάξω τώρα, να εξοικονομήσω πρέπει αγωνίες, νέες προτάσεις να συντάξω, με νέο χρώμα γραμμές να φωτίσω, να ρίξω κάτι πάνω μου της προκοπής να δείξει αλλιώς η ατονία.

Ένα πρωί ένα το βράδυ μ’ άδειο στομάχι η συνταγή, να μαλακώσουν λέει ο γιατρός τα συσπασμένα, αυτά που δεν ισιώνουν φίλε μου με τίποτα, λες και το χε γραμμένο η μοίρα να μου δώσει αντί πόδια στραβά κάτι άλλο, ας πούμε εσωτερικό αντιμαχόμενο όργανο, να έχει αιωνίως να μαλώνει με το ατίθασο έξω, με το παλλόμενο μυαλό που άλλες φορές ταξίδια κάνει ως τα πέρατα της γης κι άλλες ζει σε τοπίο ομιχλώδες, χωρίς φωνή, χωρίς νότες, χωρίς σχέδιο.

Μα χάνω θαρρώ σιγά σιγά την ικανότητά μου να κατανοώ λεγόμενα κι ανθρώπους, ξέχασα λες με μιας λέξεις, ερμηνείες και γραμματικές, σαν όλα να χρειάζονται μετάφραση κι ακόμα μια επεξήγηση. Αδύνατο να καταλάβω νέα ονόματα παλιών επαγγελμάτων, αδύνατο να εννοήσω πλήρως το περιεχόμενο αυτών και σε κείνα τα παλιά γνωστά να το κουμπώσω, τα αντικείμενα της γνώσης που συντηρεί με μανία ο μέσα εαυτός, εκείνος ο καλός, που επιθυμούσε κι ήξερε, που αγωνιζόταν χωρίς κούραση και φόβο.

Μαζεύω μερικά χαρτιά στους χαρτοφύλακες, λες και συλλέγω πρωτότυπα με υπογραφές κι αντίγραφα, μην και σβηστεί η απόδειξη, σημάδι ότι έγινε πραγματικά φύλλο πεπιεσμένο ο αριθμός και η επιλογή και η δια βίου προσπάθεια να τηρηθεί ευλαβικά σειρά και στα υπόλοιπα καλά συντηρημένα, με τις άσχημες φωτογραφίες και τους λάθος αριθμούς.

Μέσα σε κείνον τον παλιό τον μπλε με τα κορδόνια, μεταξωτή κορδέλα βρήκα, αντίγραφο μάλλον θα είναι κι αυτή, για γνήσια δε μου φαίνεται, αντίκρισμα στην προ αιώνων μάχη, να κρατηθεί το θέλω με το πρέπει σε ίση γραμμή ασάλευτη στις πολύβουες καμπύλες, με όρκο βαρύ κορδέλα να μη γίνω ποτέ, ρεζίλι των σκυλιών καμία.

Κι αν τάισα άθελα τέτοια κορδέλα φύκι, κι αν έφαγα δεν ξέρω πως, συγγνώμη κι άφεση ζητώ στα γόνατα πέφτω εκλιπαρώ, άλλη μην είναι η τιμωρία, μόνο ουρανό ανέφελο να βλέπω, πιο τιμωρία από τούτη δεν υπάρχει!

Κολλημένα έμειναν άλλωστε στον τοίχο τ’ αποκόμματα με τρεις ιπτάμενες, απάνω απ’ το εφηβικό γραφείο, σαν κάτι να ήθελαν να πουν, ένα πέτα, ένα φύγε, ένα οι ουρανοί είναι δικοί σου. Μα κανένα φύλλο χαρτιού δε χρησιμοποίησα προσάναμμα στην περιέργεια του κόσμου, κανένα δεν κράτησα μαντήλι άσπρο του χορού στο χέρι να κουνήσω, δείχνοντας αφελώς την έλλειψη αντιγράφων σωτηρίας, έτσι κι αλλιώς ο κόσμος δεν καταλαβαίνει.

Θα φταίει φαίνεται που δε μου άρεσαν ποτέ οι επαναλήψεις, οι ήχοι χωρίς ρυθμό και τα ξεπατικώματα συμπεριφορών. Κι όσοι αγάπη χρησιμοποιούν για ψέμα και ξέρουν πως πιο γλυκιά όψη έχει ο λύκος πρόβατο ντυμένος, εχθροί μου γίνονται με μιας.

Την αυθεντικότητα στα νιάτα μου αγάπησα, με τούτη συνεχίζω. Τα νέα μέσα των μέσων δεν έμαθα ποτέ, τα κύματα της εποχής πολύ με δυσκολεύουν, στις ραδιοσυχνότητες έμεινα εκείνες τις παλιές, στους κύκλους των νέων ποιητών να μπω δεν καταφέρνω.

Δεν ακολούθησα τα χρόνια, καλό ή κακό δεν ξέρω, μιλώ για πράγματα απλά με λόγια απλά, ψυχή ανθρώπου προσπαθώ να μην την κοροϊδεύω, λόγια π’ αγάπησα κρατώ για υπενθύμιση και κάτι κρυφό για να χω ελπίδα ακόμα, στου κύκλου τα γυρίσματα κουράγιο να μου δίνω.  

Σας άρεσε αυτό που διαβάσατε;

Αν ναι, περιηγηθείτε ελεύθερα στη σελίδα του elpis calling και ανακαλύψτε περισσότερες δημοσιεύσεις.
Είναι σημαντικό να επικοινωνούμε, να μοιραζόμαστε κοινά βιώματα και εμπειρίες, να ανταλλάσσουμε απόψεις, γι’ αυτό με χαρά θα διαβάσω το σχόλιό σας!

Πείτε μου τη γνώμη σας και κοινοποιήστε ελεύθερα το άρθρο που μίλησε στην ψυχή σας!

Αν θέλετε να ενημερώνεστε για περισσότερα ενδιαφέροντα άρθρα και συνεντεύξεις


Ακολουθήστε τη σελίδα μας στο Facebook https://www.facebook.com/elpiscalling

Κάντε εγγραφή στο You tube https://www.youtube.com/channel/UCma6lqG8MN0Bc1o9INMj73A

Ακολουθήστε μας στο Instagram https://www.instagram.com/elpiscalling/

Και στο Twitter https://twitter.com/elpiscall

Ευχαριστώ για την παρουσία σας!

Photo by Jonah Pettrich on Unsplash

Πρόσφατα

Κεφάλας Ηλίας, Λόγος για την αβεβαιότητα

Γυρίζωκαι είμαι σαν ένα ρούχο παλιόφαγωμένο από μέσα.Κρύες ανάσες...

Η ευθανασία του Γορίλα και η βιοηθική…

Η ευθανασία του Γορίλα και η βιοηθική...Γεννήθηκε στο χαλάκι...

Πιάσε την αστραπή στο δρόμο σου, άνθρωπε…

Πιάσε την αστραπή στο δρόμο σου, άνθρωπεΣταματά ο χρόνος;...

Έφη Φωτεινού, Οδός Σχεδίας

Σύμφωνα με την ιαπωνική παράδοση, υπάρχει ένα αόρατο κόκκινο...

Social Media

Newsletter

Δημοφιλή

Ρόδα η ζωή…

Δεν τους είχα δει σε δράση. Δεν ήξερα καν...

Τα σύννεφα τ’ ουρανού μας…

Τα σύννεφα τ' ουρανού μας, πολυαγαπημένα, μοναδικά, διαφορετικά κάθε φορά. Λόγια και φωτογραφίες από στιγμές έκρηξης ομορφιάς!

Εγώ είμαι εσύ…

Εγώ είμαι εσύ, μού είπεςΚαι συ εγώΚι όταν μιλήσουν...

Γόρδιοι δεσμοί η ζωή μας…

Η πλειοψηφία έχει ένα γνήσιο ταλέντο, έχει αυτό που...

Η Αθηνά Χιώτη στο elpis calling…

Η Αθηνά Χιώτη στο elpis callingΔεν είναι μόνο τα...
Ελπίδα Πατεράκη
Ελπίδα Πατεράκηhttps://elpiscalling.com
Παρατηρώ τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές τους, ακούω με προσοχή τις ιστορίες τους. Συγκρατώ τις λεπτομέρειες και τις μικρές στιγμές. Δημιουργώ όπως μπορώ, συχνά ξεχνώ όσα μαθαίνω και ξεκινώ από την αρχή. Αγαπώ το ραδιόφωνο, τις μουσικές, τα σύννεφα, τα λόγια που ενώνουν τους ανθρώπους. Προσδοκώ την αλλαγή. Κρατώ την ουσία.

Κεφάλας Ηλίας, Λόγος για την αβεβαιότητα

Γυρίζωκαι είμαι σαν ένα ρούχο παλιόφαγωμένο από μέσα.Κρύες ανάσες με διαπερνούνκαι με μουσκεύει μια παλιά βροχήΑπό πού αρχίζει και πού τελειώνειο κόσμος;Απέραντα χωράφια υγρά...

Η ευθανασία του Γορίλα και η βιοηθική…

Η ευθανασία του Γορίλα και η βιοηθική...Γεννήθηκε στο χαλάκι της κουζίνας ένα κρύο βράδυ Φεβρουαρίου, το 2011. Είχε εφτά αδέρφια. Ήταν προστατευτικός ως ο...

Πιάσε την αστραπή στο δρόμο σου, άνθρωπε…

Πιάσε την αστραπή στο δρόμο σου, άνθρωπεΣταματά ο χρόνος; Κλονίζεται; Διαστέλλεται; Κινείται σε ευθεία γραμμή; Στέκει και δέχεται τις πορείες μας; Απορροφά στιγμές και...

2 ΣΧΟΛΙΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Discover more from Elpis Calling

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading