Μίζερα κακόβουλα πλάσματα!
Λεκέδες του πλανήτη!
Κακομεγαλωμένα κι άρρωστα στην ψυχή και στο μυαλό!
Θυμωμένα και κομπλεξικά πλάσματα κατώτερων ενστίκτων!
Αρσενικά και θηλυκά που κακοποιούν ψυχολογικά, λεκτικά, σωματικά μόλις βρουν το κατάλληλο άτομο, μόλις βρουν ευάλωτο στόχο!
Στο οικογενειακό και στο επαγγελματικό περιβάλλον, στο σχολικό και στον αθλητικό χώρο, στο δρόμο και στη γειτονιά! Παντού υπάρχουν και έχουν γίνει καθεστώς! Γιατί κανένα σοβαρό καθεστώς δεν τους έβαλε στη θέση τους ως τώρα! Δεν υπάρχει πραγματική προστασία για κανένα θύμα, χωρίς να έχει γίνει πριν ο περίγελος της κοινωνίας και της παρέας!
Πού θα βρει μια κοπέλα, ένας νέος άνθρωπος χωρίς εμπειρίες και με πάρα πολλές ευαισθησίες τη δύναμη και τον τρόπο να αντικρούσει έναν ισχυρό άνθρωπο;
Οι πολίτες που έχουν μεγαλώσει με κακοποίηση, συνεχίζουν να κακοποιούν και να ανέχονται την κακοποίηση. Το σύνολο της κοινωνίας είναι άρρωστο και προβληματικό! Τα μηνύματα των ανθρώπων στα σχόλια που κάνουν κάτω από ειδήσεις σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης αυτό δείχνουν!
Πόσο κακοποιημένοι και βαθειά πληγωμένοι είμαστε όλοι μας; Πόσο θυμωμένοι και τρομαγμένοι; Πόσο ενοχικοί μάθαμε να είμαστε, στοχεύοντας από μικρά παιδάκια στην κακή μας πλευρά, σ’ αυτό που μειονεκτούμε, στο λάθος και όχι στο σωστό, στο κακό που κάποια φορά έγινε αλλά έμεινε να μας στοιχειώνει;
Και η ευαλωτότητά μας δεν αναδείχθηκε ως κάτι καλό και τρυφερό, αλλά έγινε κομμάτι ενός εαυτού μικρού και αδύναμου, ενός εαυτού φτιαγμένου μόνο για να πληγώνεται, να αδικείται, να μειονεκτεί στην τελειότητα δίπλα των υπόλοιπων πλασμάτων, να κρίνεται μονίμως για το κάθε τι και στο τέλος να κρύβεται, γιατί ακόμα και τα λάθη των άλλων έγιναν δικά του και γιατί όποιο κακό χαρακτηριστικό άλλου ανθρώπου το βλάψει, θα φταίει το ίδιο που το προκάλεσε και όχι ο άλλος που το έπραξε εναντίον του.
Δεν υπάρχει ούτε θεσμός που να είναι πιο δυνατός από αυτούς τους θύτες, ούτε κοινωνική συνοχή ισχυρή ενάντια στο κακό! Δεν υπάρχει πίστη σε κανένα ιερό και όσιο, δεν υπάρχει πίστη στον ίδιο τον άνθρωπο και στην καλή φύση του!
Το κίνημα #MeToo είναι μικρό μπροστά στο χάλι της κατάστασης παγκόσμια. Όμως δεν είναι λίγο! Είναι η αρχή της καταστολής στο κοινωνικό έγκλημα που δε βρήκε ποτέ τιμωρία! Είναι η απάντηση στις αρχές και τους υψηλά ιστάμενους ότι δεν κάνουν πάντα αυτοί κουμάντο! Είναι η απάντηση στον κάθε ανώμαλο που υπάρχει και είναι ισόβιος κίνδυνος για την κοινωνία, ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να κάνει το κακό!
Αλήθεια, τί ακριβώς γινόταν έως τώρα αν κάποιος δήλωνε παρενόχληση, εκτός από το να γίνει ο ίδιος θέμα για κουτσομπολιό και σχόλια; Τί γινόταν ακριβώς αν κάποια μαθήτρια τολμούσε να καταγγείλει καθηγητή, γραμματέας τον διευθυντή της, υπάλληλος τον προϊστάμενό της;
Υπάρχει εικόνα στο μυαλό σας; Για τη φοιτήτρια που τολμά να τα βάλει με ένα ολόκληρο κατεστημένο; Για την κυρία που κάνει το μεταπτυχιακό ή το διδακτορικό της αλλά στέκεται εμπόδιο ένας υπεράνω υποψίας καθηγητής και άνθρωπος που με τον τρόπο του ζητά περισσότερα από το γραπτό της; Για την κοπέλα που ο καθηγητής δεν της βάζει τον βαθμό που της αξίζει, παρά μόνον αν πάει μαζί του στο ξενοδοχείο;
Για μια καταγγελία σε βάρος ενός βουλευτή, ποιά αστυνομία θα κάνει σοβαρά το καθήκον της;
Για την υπάλληλο που η διευθύντρια την κακομεταχειρίζεται καθημερινά λεκτικά και ψυχολογικά προσβάλλοντάς την δημόσια; Για το παλικάρι που δέχεται στο κλειδωμένο γραφείο την παρενόχληση από τον διευθυντή του;
Για το κοριτσάκι που δέχεται παρενόχληση από τον θείο στο μπαλκόνι, τη στιγμή που στο δίπλα δωμάτιο είναι όλη η οικογένεια; Για τον οικογενειακό φίλο που αναλαμβάνει να βοηθήσει τη νεαρή φοιτήτρια να βρει σπίτι με το αζημίωτο; Για τον παππού που βάζει χέρι στην εγγονή του;
Για τον οποιοδήποτε πάνω από μας που μάς κάνει το βίο αβίωτο ποιός θα βρεθεί να πει στοπ, πριν γίνει το χειρότερο;
Δεν τα ακούμε πρώτη φορά όλα τούτα, δεν πέφτουμε από τα σύννεφα, έτσι δεν είναι;
Δεν είναι μόνο ένας τομέας της ζωής στον οποίο μπορεί να πέσει θύμα η κάθε κοπέλα και ο κάθε νεαρός, αλλά όλη η ζωή μας είναι γεμάτη από μικρές μικρές οπές που κάποια στιγμή τρυπώνει το κακό και άλλους βλάπτει λιγότερο κι άλλους περισσότερο, μα σε όλους αφήνει ανεξίτηλα σημάδια!
Το σχολείο οφείλει να μπει δυναμικά στις ενημερώσεις, στις εμψυχώσεις, στα μαθήματα που θα βοηθήσουν τα παιδιά να καταλάβουν το συναίσθημά τους και κυρίως τους άλλους! Να μπορούν να ξέρουν σε σύντομο χρόνο ποιος είναι αυτός που έχουν απέναντί τους και να διαβάζουν τις προθέσεις του! Να μάθουν πώς πρέπει να αντιδράσουν αν βρεθούν σε τέτοια κατάσταση.
Γονείς μιλήστε! Μάθετε στα παιδιά όσα δεν σας έμαθαν οι δικοί σας γονείς! Μάθετέ τα να μπορούν να σας μιλούν με θάρρος και ειλικρίνεια για όλα! Μόνον εσάς έχουν συμμάχους! Οι φίλοι δεν ξέρουν όσα εσείς μπορείτε να πείτε στα παιδιά σας! Προφυλάξτε τα κυρίως από τους συγγενείς σας! Αυτοί είναι οι πρώτοι εχθροί. Οι υπόλοιποι θα ακολουθήσουν στη ζωή!
2021 και ακόμα κρυβόμαστε, ακόμα ντρεπόμαστε, ακόμα βάζουμε κάτω από το χαλί υποθέσεις! Σκοπός δεν πρέπει να είναι μόνο να κινητοποιηθούμε ως προς το να μοιραστούμε εμπειρίες αλλά και να κατονομάσουμε τελικά τους κινδύνους δίπλα μας, που όσο μένουν αόρατα πρόσωπα καλυμμένα από την ντροπή και τους φόβους μας, θα παίρνουν θάρρος και δυνάμεις να συνεχίζουν την κάθε σιχαμένη τους διαστροφή σε άλλα ανυποψίαστα θύματα!