Άστα τα μαλλάκια σου…

Δεν μπορώ να κάνω μια τεράστια ανάρτηση που ίσως κουράσει. Όμως στο διαδίκτυο θα βρείτε πολλές και ενδιαφέρουσες πληροφορίες για όποια απορία σας δημιουργηθεί.

Η ιστορία της κομμωτικής και της περιποίησης μαλλιών, γενειάδων, δοντιών, προσώπου και άκρων έχει περάσει ανά τους αιώνες τα χίλια μύρια κύματα. Στα καταγεγραμμένα βρίσκουμε πάρα πολλά στοιχεία που ενισχύουν την άποψη πως ο άνθρωπος σε όλα τα χρόνια ως σήμερα, είχε τρελή ανάγκη και λαχτάρα να αρέσει ή καλύτερα, να ακολουθεί τη μόδα που κάποιοι του επέβαλλαν, για κοινωνικούς κυρίως λόγους.

Λαοί πλούσιοι με ιδιαίτερα πολιτιστικά στοιχεία ξεχώρισαν για διάφορους λόγους κι ένας από αυτούς ήταν και η περιποίηση των μαλλιών, το μήκος, το χρώμα, το χτένισμα. Σε άντρες και γυναίκες τα μαλλιά περνούσαν των παθών τους τον τάραχο κι έτσι, φτάσαμε στις μέρες μας να μην αναγνωρίζουμε το φυσικό.

Τα μαλλιά με τα χρόνια γκριζάρουν, ασπρίζουν (κι αυτό όχι σε όλους τους ανθρώπους), τα δόντια χάνουν το λευκό τους χρώμα, τα νύχια γίνονται ευαίσθητα, το πρόσωπο σπάει, δημιουργεί ρυτίδες έκφρασης και το σώμα (χωρίς άσκηση και σχετική περιποίηση) ακολουθεί τη βαρύτητα.

Υπάρχει λόγος να μας τρομάζει η εικόνα του ανθρώπου που μεγαλώνει;

Υπάρχει λόγος αλήθεια που οι γυναίκες συγκεκριμένα επιβάλλεται να μεγαλώνουν διαφορετικά από τους άντρες;

Η γυναίκα λοιπόν, αν ακολουθήσει τη φύση και την «κανονικότητα» και σταματήσει να βάφει (όπως εγώ) τα μαλλιά της, θεωρείται όχι ωραία, παραμελημένη, καμιά φορά άρρωστη ή κακομοίρα ή τουλάχιστον καταθλιπτική. 

Το κακό λοιπόν δεν είναι αν εσύ τα βάφεις κι εγώ όχι. Το τραγικό δεν είναι αν εσύ επιλέγεις αυτό κι εγώ κάτι άλλο. Το κακό είναι ότι δυσκολευόμαστε “αφύσικα” να αποδεχτούμε και να ανεχτούμε το φυσικό μα και το διαφορετικό.

Οι πεποιθήσεις της κοινωνίας ότι ο άντρας μπορεί ενώ η γυναίκα όχι, ότι το ένα είναι ωραίο και το άλλο όχι κι όλα τα στερεότυπα που μας κρατούν γερά και μας σέρνουν από τη μύτη ως σήμερα, κάποια στιγμή πρέπει να αποδυναμωθούν!

Προσωπικά βαρέθηκα να βλέπω ψεύτικα χτισμένα χρωματισμένα ζωγραφισμένα νύχια, ψεύτικα μαλλιά κολλημένα, ψεύτικο χρώμα, ψεύτικες βλεφαρίδες, αφύσικα φρύδια, παραφουσκωμένα χείλη, αρώματα πάνω στα αρώματα, απίθανα καλλυντικά.

Για τις γυναίκες όλα αυτά! Μεγάλη μπίζνα, τεράστια βιομηχανία πίσω από την εμφάνισή μας! Για τους άντρες λίγα πράγματα, κάποια περιποίηση, μερικά αξεσουάρ.

Δεν υπάρχει όμως κακό και καλό, λάθος ή σωστό. Υπάρχει η επιλογή, υπάρχει και το γούστο.

Όταν το αλλιώτικο σπάει τα δεσμά του καθιερωμένου, υπάρχει πάντα αμηχανία.

Θυμώνω και εκπλήσσομαι κάθε φορά με τον φυσικό τρόπο με τον οποίο δεχόμαστε όλες αυτές τις αλλαγές στον άντρα αλλά τις καταδικάζουμε για τις γυναίκες και τις δείχνουμε με το δάχτυλο. Εντυπωσιάζομαι με την βαρύτητα που αποκτούν ένα μάτσο τρίχες!

Εν κατακλείδι και για να μην σας κουράζω, θα ήθελα να ευχηθώ ο κόσμος να βλέπει αλλιώς και πιο καθαρά, μακριά από κατεστημένα και καθιερωμένα, να σταματήσει να ασχολείται και να δίνει σημασία στα τι και πως για να ασχοληθεί λίγο με την ουσία. Να αντέχει να συνυπάρχει με ό,τι και όποιον δεν του μοιάζει.

Μην καταπιέζεστε λοιπόν άλλο! Δεν υπάρχει λόγος. Αν κάτι δε σας βολεύει βγάλτε το από τη ζωή σας. Θα νιώσετε μεγάλη ελευθερία. Αν δεν σας αρέσει, αλλάξτε το.

Άλλωστε, ποιος είπε ότι όλα είναι μόνιμα και αμετάκλητα; Μόνο το θέμα της υγείας είναι σημαντικό, όλα τα υπόλοιπα αλλάζουν. Σήμερα έχουμε γκρίζα, αύριο μαύρα, από μελαχρινές γινόμαστε ξανθές, από ρυτιδιασμένες ισιώνουμε με τη βοήθεια της επιστήμης.

Κάντε αυτό που σας αρέσει και μη δίνετε τόση βάση σε σχόλια και ψιθύρους του καθενός. Να είστε εσείς, όπως κι αν επιλέξετε να είστε και να μην αντιγράφετε! Είναι βαρετό!

Την αγάπη μου…

Ελπίδα Π.