Η Μαρία Κουνελάκη στο elpis calling…
Τολμώντας τη χαρά μέσα από τον χορό!
Στις όμορφες και ιδιαίτερες γωνιές της επαρχίας, στην ανατολική άκρη της Κρήτης και στην πόλη της Σητείας, στην πόλη του Βιτσέντζου Κορνάρου, έχει τολμήσει να προσεγγίσει τη χαρά μέσα από το ρυθμό και την κίνηση μια γυναίκα, που δημιούργησε ένα σημείο αναφοράς και συνάντησης, μια Σχολή Χορού για ανθρώπους κάθε ηλικίας που μοιράζονται το ίδιο πάθος για τη ζωή και εκφράζονται χορευτικά με συνέπεια, αφοσίωση και χαμόγελο.
Λίγο πριν τη χορευτική εκδήλωση της Σχολής στα πλαίσια των Πολιτιστικών Εκδηλώσεων του Δήμου Σητείας “Κορνάρεια 2025” στις 14 Ιουνίου, συνομιλούμε μαζί της για τη δύναμη του χορού και της θέλησης, την τοπική κοινότητα της Σητείας και το μήνυμα που θέλει να περάσει μέσα από την μουσικοχορευτική παράσταση που έχει ως τίτλο “Τολμώντας τη χαρά!”.
Μας μιλά για το πάθος της και την πορεία της ως δασκάλας χορού, τη σπουδαιότητα της ομάδας και το θάρρος που χρειάζεται για να τολμήσεις να ζεις με χαρά σε όλους τους τομείς της ζωής, μέσα στην απαιτητική για όλους καθημερινότητα.
Με μεγάλη χαρά υποδεχόμαστε στο elpis calling τη Μαρία Κουνελάκη…
Από τις σπουδές κλασικής φιλολογίας ως το χορό, υπάρχει μια σχετική απόσταση. Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με αυτόν τον τρόπο έκφρασης και δημιουργίας;
Από μικρή λάτρευα το χορό, αλλά η συστηματική μου ενασχόληση ξεκίνησε στη Θεσσαλονίκη το 2002 όταν γράφτηκα στη Σχολή Λατινοαμερικάνικων Χορών και Τάνγκο “Dance Club International”.
Η μεγάλη χριστουγεννιάτικη παράσταση της Σχολής υπήρξε η χρονική στιγμή κατά την οποία όλα ανατράπηκαν στη ζωή μου! Η παρουσίαση των χορογραφιών τη βραδιά εκείνη με συγκλόνισε! Άφησα την παρέα μου και μαγνητισμένη κατευθύνθηκα όσο πιο κοντά μπορούσα στη σκηνή, όπου με κομμένη την ανάσα παρακολούθησα ό,τι πιο θεαματικό είχα δει ποτέ στη ζωή μου ως τη μέρα εκείνη!
Την επομένη πήγα στην υπεύθυνη της σχολής και τη ρώτησα τι δυνατότητες είχα για να επεκτείνω τις γνώσεις μου όσο περισσότερο γινόταν στα επόμενα τρία χρόνια που επρόκειτο να μείνω στη Θεσσαλονίκη.
– Μπορείτε να γραφτείτε σε ένα τμήμα εντατικό, μου απάντησε εκείνη, σε ένα τμήμα επαγγελματικό…
– Τι είναι το επαγγελματικό; τη διέκοψα χωρίς δεύτερη σκέψη.
– Είναι το τμήμα όπου διδάσκεται κάποιος το βηματολόγιο καβαλιέρου και ντάμας, τη θεωρία όλων των χορών, εξετάζεται στο τέλος από ομάδα εξεταστών και λαμβάνει πτυχίο, ώστε να μπορεί να διδάξει!
Η απόφαση πάρθηκε μέσα μου την ίδια στιγμή! Την επόμενη μέρα ζήτησα δάνειο από την Τράπεζα για να μπορώ να καταβάλω τα απαιτούμενα δίδακτρα, μιας και γνώριζα ότι οι γονείς μου δεν επρόκειτο να στηρίξουν την απόφασή μου αυτή, θεωρώντας την παρορμητική και παράτολμη. Πήρα το δάνειο και με τον τρόπο αυτό κατάφερα και γράφτηκα στο επαγγελματικό τμήμα της σχολής Dance Club International, οπότε άρχισε η συστηματική και εντατική ενασχόλησή μου με το χορό!
Η ενασχόληση αυτή δεν έμεινε στη ζωή σας ως χόμπι, έγινε επάγγελμα και όλοι ξέρουμε πως όποιος κάνει αυτό που αγαπά δεν χρειάζεται να δουλέψει ούτε μια μέρα! Τί σας ενέπνευσε να ανοίξετε τη δική σας σχολή χορού στη Σητεία;
Κάθε μέρα που περνούσε συνειδητοποιούσα την αξία που είχε για μένα η απόφαση αυτή, κάθε μέρα ερωτευόμουν περισσότερο το χορό, την καλλιέργεια νέων δεξιοτήτων στο σώμα μου, το σπάσιμο των ορίων, την επέκταση, τη δυνατότητα να εκφράζω τη θηλυκότητά μου ως ντάμα, αλλά και να προσφέρω χαρά καθοδηγώντας τις ντάμες σαν καβαλιέρος.
Ήταν πλέον για μένα μονόδρομος η απομάκρυνση από το προηγούμενο επάγγελμά μου που ασκούσα επί 13 χρόνια και η δημιουργία μιας Σχολής Χορού στη Σητεία.
“Υπάρχουν αρκετοί φιλόλογοι”, σκεφτόμουν, “εγώ ονειρεύομαι να μεταφυτεύσω στην πόλη μου το μαγικό αυτό σποράκι που δεν υπάρχει!”
Όπως ήταν αναμενόμενο, όλοι οι δικοί μου άνθρωποι προσπάθησαν να με αποτρέψουν.
“Η Σητεία είναι μικρή, δύσκολο να πετύχει ένα τέτοιο εγχείρημα”” μου έλεγαν.
“Θα δοκιμάσω!” επέμενα.
Κι έτσι κι έγινε! Το Σεπτέμβριο του 2006 διέδωσα σε φίλους και γνωστούς ότι ξεκινάω να διδάσκω χορό σε μια μικρή αίθουσα κάτω από το σπίτι μου με μαθητολόγιο και αποδείξεις κανονικά. 30 άτομα ήρθαν! Ανέλπιστα πολλά!
Έτσι με περισσότερο θάρρος την επόμενη χρονιά άνοιξα τη Σχολή Χορού BAILA στο χώρο που στεγάζεται μέχρι σήμερα, η οποία έχει τη χαρά να αριθμεί στα μαθητολόγιά της πολλούς -πάρα πολλούς- μαθητές κι εγώ την τύχη να απολαμβάνω τη συνύπαρξη και τη δημιουργία μαζί τους!
Ποιους τύπους χορών διδάσκετε στη σχολή σας;
Μέσα στα 20 χρόνια λειτουργίας της Σχολής Χορού BAILA ο χορός, όπως κάθε ζωντανός οργανισμός, γνώρισε πολλές αλλαγές. Οι χοροί με τους οποίους ξεκινήσαμε ήταν η Rumba, το Cha cha cha, το Mambo, η Samba, το Swing-rock, η Disco, το Waltz, το Fox-trot και το Tango, το ευρωπαϊκό και το αργεντίνικο.
Στην πορεία οι τάσεις και οι προτιμήσεις ανά την Ελλάδα άλλαξαν. Η κουβανέζικη Salsa επικράτησε δυναμικά στα latin party με την ενέργεια και το πάθος της, όπως και η Βachata λόγω του αισθησιασμού και της απλότητάς της, που την έκανε προσιτή σε όλους.
Κατόπιν και η μόδα της κουβανέζικης Salsa υποχώρησε και υπερίσχυσε η Salsa LA, ίδια στο ρυθμό, εντελώς διαφορετική στο βηματολόγιο. Επίσης το αργεντίνικο Tango γνώρισε μεγάλη ακμή, κέρδισε τις καρδιές μας, αξίωσε βραδιές χορού αποκλειστικά δικές του, τις περίφημες μιλόνγκες.
Όλες αυτές οι αλλαγές συνεπάγονταν, όπως είναι φυσικό, διαρκή εκπαίδευση δική μου, πολλά σεμινάρια και online μαθήματα, ώστε να μπορώ να παρέχω με επάρκεια τις νέες γνώσεις στους μαθητές μου.
Εκτός από τους παραπάνω χορούς, στη Σχολή μας υπάρχει και η Zumba, ένας εκρηκτικός συνδυασμός χορού και γυμναστικής, που γνωρίζει μεγάλη ακμή τα τελευταία χρόνια χάρη στον υπεύθυνο του τμήματος, Μάκη Μαρκάκη, ο οποίος καταφέρνει με το χιουμοριστικό ταπεραμέντο του να μετατρέπει το μάθημα σε αληθινό πάρτι ευεξίας.
Τέλος, λειτουργεί και τμήμα Dancer Body Conditioning με υπεύθυνη την Αφροδίτη Σκίνερ, η οποία εμπλουτίζει και διαφοροποιεί σε κάθε μάθημα (!) το πρόγραμμά της, ώστε η ενδυνάμωση του σώματος, η ευλιγισία, η ορθοσωμία και η καλή φυσική κατάσταση κατακτώνται από όλους εμάς τους μαθητές της, χωρίς να αισθανθούμε πλήξη ούτε μία στιγμή.
Ανταποκρίνεται θετικά η κοινωνία της πόλης;
Η κοινωνία της πόλης αγκάλιασε με θέρμη από την πρώτη μέρα της λειτουργίας της τη Σχολή. Καθώς ο κόσμος διψούσε για κάτι καινούριο, οι λατινοαμερικάνικοι ρυθμοί με το μπρίο και το πάθος τους τον σαγήνεψαν, του έκλεψαν την καρδιά, τον παρέσυραν στο μεθυστικό χορό τους και τον ώθησαν να σπάσει τα στεγανά του, να τολμήσει, να ελευθερωθεί.
Ενδεικτικά είναι τα παρακάτω δύο σχόλια που άκουσα σε πάρτι μας:
“Νιώθω σαν να βρίσκομαι σε μέρος μαγικό με σταλακτίτες και σταλαγμίτες, μέσα σε ένα όνειρο!” μου είχε πει η Βάσω.
“Τι όμορφα! Κοιτώ γύρω μου όλον αυτόν τον κόσμο και συνειδητοποιώ ότι όλο αυτό το δημιούργησε η Σχολή χορού μας!” μου είχε πει η Αντωνέλλα.
Σήμερα ο κόσμος της Σητείας έχει ευτυχώς περισσότερες διεξόδους από ό,τι 20 χρόνια πριν, ωστόσο οι λάτρεις των λάτιν χορών και του τάνγκο παραμένουν ένθερμοι και ενθουσιώδεις, γεμάτοι ευγνωμοσύνη που ο χορός είχε τη δύναμη να τους τραβήξει από τη μονοτονία της καθημερινότητας και να τους πλημμυρίσει χαρά. Αυτοί οι άνθρωποι μου δίνουν δύναμη να προχωρώ και χάρη σ’ αυτούς εξακολουθώ να ονειρεύομαι νέες δημιουργίες και να επιζητώ δρόμους εξέλιξης.
Ετοιμάζετε μια όμορφη εκδήλωση στα πλαίσια των Πολιτιστικών Εκδηλώσεων του Δήμου Σητείας «Κορνάρεια 2025» στις 14 Ιουνίου, με μια ποικιλία ρυθμών και στυλ όπως διαβάζουμε στο επίσημο πρόγραμμα, από λατινοαμερικάνικους χορούς μέχρι τη Zumba και το Tango. Ποιο είναι το όραμά σας πίσω από τον τίτλο “Τολμώντας τη χαρά!”;
Ο τίτλος της εκδήλωσής μας θέλει να προβάλει την αξία της κινητοποίησης του καθένα από μας προς ό,τι τον κάνει χαρούμενο, ό,τι του δίνει ζωή. Όλοι ξέρουμε τι μας ζωοποιεί, φτάνει να αναρωτηθούμε. Δεν το κυνηγούμε όμως όλοι. Συνήθως αφηνόμαστε να βουλιάζουμε σε μια ρουτίνα που πολύ λίγο συγγενεύει με τη χαρά.
Αλήθεια, θέλει τόλμη η χαρά; Ποιο είναι το μήνυμα της παράστασης;
Ναι, ασφαλώς χρειάζεται τόλμη η χαρά!
Το μήνυμα της παράστασης είναι ακριβώς αυτό:
Όλοι όσοι μαθαίνουμε χορό και δημιουργούμε χορογραφίες, όπως και όλοι όσοι δημιουργούν καθετί Ωραίο –
χρειαζόμαστε ΤΟΛΜΗ……
…για να ξεβολευτούμε από τη συνήθεια
…για να αφοσιωθούμε στη δουλειά προκειμένου να αποκτήσουμε τις απαραίτητες δεξιότητες
…για να συνεργαστούμε και να έρθουμε κοντά με άλλους ανθρώπους
…για να εκτεθούμε κάτω από δυνατούς προβολείς στα μάτια του κόσμου
…για να αποδεχτούμε ακόμα και τα πιθανά λάθη μας!
Στο τέλος όμως βγαίνουμε πάντα νικητές, τροπαιοφόροι της χαράς!
Ο ρόλος των μαθητών στην προετοιμασία και την παρουσίαση της εκδήλωσης είναι σίγουρα καθοριστικός. Από πόσα άτομα πλαισιώνονται οι εκδηλώσεις της βραδιάς;
Οι μαθητές της Σχολής είναι οι στηλοβάτες κάθε δημιουργικού εγχειρήματος, οι εμπνευστές και οι συντελεστές του μαζί. Είναι οι φίλοι μας, οι υποστηρικτές μας, οι άνθρωποι που μας εμπιστεύονται και για τους οποίους φυλλάσσουμε μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μας.
Στη φετινή παράσταση συμμετέχουν πάνω από 30 άτομα, πολλά από τα οποία σε περισσότερες από μία χορογραφίες.
Τί θα λέγατε σε κάποιον που σκέφτεται να ξεκινήσει χορό αλλά διστάζει;
Τόλμησε και δε θα μετανιώσεις!
Κάνετε όνειρα; Ποιο είναι το προσωπικό σας όνειρο για τη σχολή Baila και τη χορευτική κοινότητα στη Σητεία;
Ζει κανείς χωρίς όνειρα; Μόνο να επιβιώσει μπορεί. Τι να την κάνεις όμως την επιβίωση όταν μπορείς να ζήσεις;
Το προσωπικό μου όνειρο για τη Σχολή είναι μέσα στο καλοκαίρι να κυοφορήσω ιδέες που θα γεννήσουν μια ακμαία και όμορφη νέα χορευτική χρονιά. Παράλληλα να αξιωθώ να βρω ανθρώπους ικανούς και πρόθυμους να με βοηθήσουν, δασκάλους, παρτενέρ, συμπαραστάτες.
Πιο συγκεκριμένο τίποτα δεν έχω αυτή τη στιγμή να σας πω, πέρα από το ότι δε σταματώ να ονειρεύομαι, να βάζω τοξοτίσιους στόχους και να προχωρώ.
Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας! Ας κλείσουμε με την καθιερωμένη ευχή για τους αναγνώστες του elpis calling…
Εγώ ευχαριστώ θερμά!
Η ευχή μου για όλους εμάς τους αναγνώστες του elpis calling είναι να βρίσκουμε τη δύναμη κάθε μέρα, κάθε στιγμή να αντιστεκόμαστε στην “απαισιομανία” που μας κατακλύζει από παντού.
Να μην καταδεχόμαστε να γινόμαστε μέρος του γκρίζου και του ζοφερού, αλλά να επιλέγουμε να γινόμαστε “εργάτες του φωτός”, εμπνευστές του αισίου, υπάρξεις λαμπερές, γεμάτες πίστη στη δύναμη του Καλού και του Ωραίου!
Γιατί σ’ έναν κόσμο που βουλιάζει και χάνεται, μονάχα αν φορέσουμε το σωσίβιο στον εαυτό μας και ενατενίσουμε το Φως, θα μπορέσουμε να τείνουμε χείρα βοηθείας στους ανθρώπους που μπορεί να βυθίζονται γύρω μας….
