Ετικέτα: Βασίλης Κασσάρας

Οι πυρκαγιές, η Αμάλθεια, η Αριάδνη, η Αλκυόνη αλλά κυρίως η Αμαρυλλίς!Τελευταίες ετούτες οι μέρες στο νησί.Σα να τέλειωσε κι οριστικά ο χρόνος τώρα,...

Θέλω να λέω καλημέρες και να χαμογελάω!Σ’ ένα καφέ κάθομαι, έξω στο τραπεζάκι του πεζοδρομίου. Είναι πρωί ακόμα, ώρα 09:00.Στο Λιβάδι Κυθήρων βρίσκομαι, αλλά...

Σα να μην πέρασε μια μέρα. Κι όμως έχω να ταξιδέψω χρόνια με τα ΚΤΕΛ. Το έφερε η ανάγκη και έπρεπε για μια-δύο ώρες...

Ο Γιάννης ο σκύλοςΠαλιότερα χρησιμοποιούσα πολύ ταξί για τα πήγαινε-έλα μου στο αεροδρόμιο λόγω δουλειάς και ταξιδιών.Καταλαβαίνεις φίλε πόσα πολλά έχω να σου πω,...

Ο Φώτης Κόντογλου κάλεσμα απευθύνει μέσα από το βιβλίο του «Ευλογημένο Καταφύγιο» να βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει περισσότερο, να αποτινάξουμε τα πρότυπα που μας έχουν επιβάλει και να ξεκινήσουμε την αναζήτηση μας για την απλότητα, μέσα στην οποία κρύβεται ο ξεχωριστός, μεγαλειώδης και γνήσιος εαυτός του καθενός μας και κατ’ επέκταση και ο ίδιος ο Θεός.

Απ’ την Τετάρτη έλειπα, εκτός Αθηνών. Στα Κύθηρα είχα πάει για δουλειές, ευχάριστες δουλειές, ναι.Κυριακή μεσημέρι όμως τώρα κι επιστρέφω. Κυριακή μεσημέρι στο αεροδρόμιο...

Στίβεν Κινγκ, "Παραμύθι" κι ένα χαμένο διήμερο διαβάσματοςΗ εποχή με τους «Νυχτερίτες», τη «Λάμψη» και τα «Χρήσιμα Αντικείμενα» ή το «Insomnia» και το «Πράσινο...

Πάνω σ’ αυτό το δίτροχο περνούσαμε τα καλοκαίρια μας τα παιδικά· στο ποδήλατο -αποδήλατο, όπως μας το φώναζαν οι γριές της γειτονιάς που κάθονταν συναγμένες σε χαμηλά καρεκλάκια ή και κουκουβισμένες κατάχαμα επάνω σε λινάτσες, έξω απ’ τις αυλές, επιδιδόμενες μετά μανίας σε βελονάκι και κουτσομπολιό, φωνάζοντας για τη φασαρία που κάναμε η μαρίδα.