Η Jerolyn -Elizabeth- Morrison στο elpis calling…
Είναι αρκετά χρόνια που παρακολουθώ την καλεσμένη μας να εργάζεται στην Κρήτη, να κάνει μαθήματα και να δημιουργεί γεύσεις του παρελθόντος ξανά στη σύγχρονη εποχή. Είναι εντυπωσιακό πώς άνθρωποι που δεν έχουν καμιά σχέση με τον τόπο μας, που η «ρίζα» τους βρίσκεται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, δίνουν τόση σημασία και με αγάπη προσεγγίζουν θέματα που για εμάς είναι απλά, αρχαία ιστορία!
Η διακεκριμένη αρχαιολόγος και λέκτορας της Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Baylor Δρ. Τζερολίν -Ελίζαμπεθ- Μόρρισον, έχει αφιερώσει τα χρόνια της στην αναβίωση της μινωικής κουζίνας, φτιάχνοντας η ίδια τα κεραμικά σκεύη που χρησιμοποιούσαν οι Μινωίτες και μαγειρεύει κατά τον τρόπο τους, προσφέροντας σε μας τους σύγχρονους ένα μικρό μα πολύ σημαντικό κομμάτι της ιστορίας μας.
Την καλωσορίζουμε στο elpis calling και την ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο και την καλή της διάθεση!
Καλώς ορίσατε κ. Μόρρισον στο elpis calling! Ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή… Πώς αποφασίσατε να έρθετε στην Κρήτη και για ποιό λόγο;
Όπως τόσα υπέροχα γεγονότα στη ζωή, η επίσκεψή μου στην Κρήτη δεν ήταν προγραμματισμένη. Το 1997, αγόρασα ένα εισιτήριο για την Αθήνα και όταν φτάσαμε στον παλιό αερολιμένα της Αθήνας, περπάτησα προς τον πάγκο της Ολυμπιακής και αγόρασα ένα εισιτήριο για την επόμενη πτήση προς Χανιά. Η αγαπητή μου φίλη Jennifer Moody ήρθε να με πάρει και πήγαμε στην παλιά πόλη για δείπνο! Μερικές γουλιές ρακί στο αεροπλάνο ως καλωσόρισμα και μια ώθηση του κινητήρα, το αεροπλάνο μας απογειώθηκε τη νύχτα.
Ήμουν στα τέλη των 20 μου και ταξίδευα πίσω μπρος, ανάμεσα στο Τέξας, τη Βόρεια Καρολίνα σε μια σχολή χειροτεχνίας και το Μεξικό/Γουατεμάλα. Το Μεξικό είχε γίνει πολύ επικίνδυνο λόγω των επαναστατικών πολέμων και η Jenny με προσκαλούσε πάντα να την συνοδεύσω κατά τη διάρκεια της έρευνάς της στην Κρήτη, και έτσι έκανα για τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο.
Τη γνώρισα στο Πανεπιστήμιο Baylor όταν ήμουν φοιτήτρια. Ήταν μια αξιοσέβαστη αρχαιολόγος που μαζί με τον Oliver Rackham θα μπορούσαν να σας πουν τα πάντα για το τοπίο και τα φυτά της Κρήτης. Μέσα από τα μάτια και τη γνώση τους, έμαθα για πρώτη φορά την ιστορία και τις ιστορίες της Κρήτης. Ήταν εκπληκτικό και ποτέ δεν κοίταξα πίσω!
Ασχολείστε με τη μινωική διατροφή, δημιουργείτε τα πήλινα σκεύη και παρουσιάζετε τον τρόπο με τον οποίο ετοίμαζαν την τροφή τους οι Μινωΐτες. Για ποιον λόγο εστιάσατε στη μινωική διατροφή;
Όλα τα είδη φαγητού και κουζίνας έχουν ενδιαφέρον και πιθανώς να είναι και πολύ γευστικά! Η Εποχή του Χαλκού έχει ένα ιδιαίτερο «μυστήριο» που πολλοί μελετητές και άνθρωποι βρίσκουν συναρπαστικό! Νομίζω αυτό συμβαίνει επειδή οι μελετητές τείνουν να έχουν μόνο ένα μέρος του παζλ, πρέπει να δημιουργήσουν μια πλήρη εικόνα του παρελθόντος! Πρέπει να αντλούν από πολλές πηγές για να δημιουργήσουν πιθανές υποθέσεις και ακόμη και τότε, υπάρχει χώρος για συζήτηση!
Ένα πράγμα που έμαθα για την ελληνική ζωή, είναι ότι οι άνθρωποι ΑΓΑΠΟΥΝ να συζητούν και να εμπλέκονται! Έτσι, υπάρχει αυτό το ενδιαφέρον για το θέμα! Για παράδειγμα, από τη μια πλευρά, οι μελετητές μπορεί να έχουν υπολείμματα τροφίμων, αλλά όχι τα σκεύη μαγειρέματος, εστίες ή εγκαταστάσεις αποθήκευσης. Αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει αμφιβολίες για να κατανοήσουν τί έκαναν οι άνθρωποι με αυτά. Ή και το αντίθετο, μπορεί να έχουμε σκεύη μαγειρέματος, εστίες και εγκαταστάσεις αποθήκευσης, αλλά όχι τα υπολείμματα τροφίμων.
Πώς γνωρίζουν οι μελετητές ακριβώς τί μαγείρευαν ή αποθηκευόταν σε αυτήν τη θέση; Πρέπει να δουν το σχήμα ή το μέγεθος των σκευών – αγγείων και να αρχίσουν να σκέφτονται και να ψάχνουν για έμμεσες αποδείξεις. Επιπλέον, στην Κρήτη δεν υπάρχει γραπτή καταγραφή για το μαγείρεμα, το σερβίρισμα ή το φαγητό… Πώς έγινε κάτι τέτοιο! Οπότε αυτό είναι ενδιαφέρον, αν το σκεφτείς!
Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι ο μινωικός πολιτισμός είναι η πρώτη “αυτοκρατορία”, “βασίλειο” ή “πολιτισμός κράτους” της Ελλάδας (όποια λέξη κι αν χρησιμοποιήσει κανείς) που εμπορευόταν και αλληλεπιδρούσε συστηματικά με την ακτή της Λεβαντίνης και την Αίγυπτο! Αυτοί οι πολιτισμοί ήταν πανίσχυροι και άλλαξαν τον κόσμο και είναι εντυπωσιακό αν σκεφτείτε, ότι οι άνθρωποι της Κρήτης είχαν συμπεριληφθεί σε αυτό το δίκτυο.
Τι μαγείρευαν οι Μινωΐτες αλήθεια; Υπάρχουν καταγραφές των φαγητών τους ή κάτι που να δείχνει τί τους άρεσε περισσότερο;
Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες συνταγές βήμα προς βήμα για το πώς μαγείρευαν οι Μινωίτες. Η γραμμική Α περιλαμβάνει τρόφιμα, αλλά δεν μπορούμε να διαβάσουμε τα κείμενα. Έχουμε υπολείμματα τροφίμων στα τοιχώματα των αγγείων και των χώρων αποθήκευσης, και αυτό είναι εξαιρετικά χρήσιμο. Έχουμε επίσης σετ μαγειρέματος και αποθηκευτικές εγκαταστάσεις που επιτρέπουν στους μελετητές να συσχετίσουν συγκεκριμένα αντικείμενα και χώρους με την προετοιμασία τροφίμων και την αποθήκευσή τους. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί δίνει στους μελετητές μια ιδέα για το πώς οι άνθρωποι που ζούσαν στην Εποχή του Χαλκού, οργάνωναν τους χώρους τους ή ποια εργαλεία χρειάζονταν για το μαγείρεμα, πράγμα που αντανακλά τις σκέψεις τους σχετικά με το φαγητό.
Επιπλέον, οι μελετητές μπορούν να εξετάσουν ορισμένα περιβαλλοντικά στοιχεία για να κατανοήσουν πώς ήταν το περιβάλλον και το κλίμα της Εποχής του Χαλκού κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων περιόδων, ώστε να εικάσουν αν συγκεκριμένοι τύποι τροφίμων, όπως ελαιόλαδο, σιτηρά ή σταφύλια για κρασί, συγκομίζονταν. Μερικές φορές, αλλά όχι πάντα, μπορεί να βρεθεί αυτό το είδος πληροφοριών.
Στις περιοχές όπου εργάζομαι στην Ανατολική Κρήτη, υπάρχει εξαιρετική διατήρηση τροφίμων! Οι αρχαιολόγοι βρίσκουν διάφορα υπολείμματα φαγητών σε αγγεία μαγειρέματος. Αυτά τα τρόφιμα περιλαμβάνουν φακές, άγριο λαγό, πεταλίδες και καβούρια, περιστασιακά κόκαλα κατσίκας. Εκτός από αυτά, υπάρχουν σιτηρά, οστά διαφόρων ειδών ψαριών, χοιρινό, κατσίκα, σύκα, αμύγδαλα, σταφύλια και ελιές. Φαίνεται ότι οι Μινωΐτες είχαν μια σχετικά ποικιλόμορφη διατροφή!
Πόσο διαφέρει ο σημερινός τρόπος προετοιμασίας του φαγητού μας στην Κρήτη με την μινωική εποχή;
Εξαιρετική ερώτηση! Πρώτον, η πηγή θέρμανσης των Μινωιτών ήταν η φωτιά, και τα σκεύη μαγειρέματός τους ήταν φτιαγμένα από πηλό. Οι Κρητικοί και οι Έλληνες είναι συνηθισμένοι να βλέπουν ανθρώπους να προετοιμάζουν το φαγητό σε ξυλόφουρνους και πάνω στη φωτιά. Πολλοί έχουν κεραμικές κατσαρόλες που είτε έχουν δει ανθρώπους να τις χρησιμοποιούν, ή τις χρησιμοποιούν οι ίδιοι.
Έτσι, πιστεύω ότι θεμελιωδώς υπάρχει ένα αίσθημα άνεσης που πολλοί Κρήτες ή Έλληνες έχουν, όταν πρόκειται για την προετοιμασία του φαγητού, χρησιμοποιώντας φωτιά ή κεραμικά σκεύη. Υπάρχουν όμως διαφορές. Μπορεί να χρειαστεί περισσότερος χρόνος για το μαγείρεμα σε μία εστία μαγειρέματος με ένα κεραμικό σκεύος, και πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να αφιερώσουν τόσο χρόνο ή θέλουν να επισπεύσουν τη διαδικασία. Το αποτέλεσμα δεν είναι τόσο καλό όταν συμβαίνει αυτό. Επίσης, η γεύση έχει αλλάξει από την εποχή των Μινωιτών ως σήμερα. Τότε δεν είχαν λεμόνι και οι περισσότεροι δεν ήταν συνηθισμένοι σε αυτή την όξινη γεύση.Είναι ένα κοινό παράπονο που ακούω, η ποσότητα του χρόνου, η ποσότητα του καπνού και χωρίς λεμόνι!
Ποια είναι η δική σας καταγωγή κ. Μόρρισον; Βρίσκετε κοινά στις παραδόσεις μας;
Η καταγωγή της οικογένειάς μου είναι από τη νοτιοανατολική Αμερική. Για πολλές γενιές υπήρξε μια κλειστή γεωργική κοινότητα με στενούς δεσμούς με τον ωκεανό, τον Κόλπο του Μεξικού, τις λίμνες και τα ποτάμια, που μοιάζουν πολύ με την Ελλάδα. Οι άνθρωποι ήταν δεμένοι μεταξύ τους και με τη φύση. Ήταν επίσης τεχνίτες που παρήγαν το φαγητό τους, το διατηρούσαν, προετοίμαζαν τα εργαλεία τους, τα ρούχα, και φρόντιζαν την κατοικία και τα μέσα μετακίνησής τους για να κάνουν τη δουλειά τους. Επίσης, η ευρύτερη οικογένειά μου είναι πολύ μεγάλη και πολλοί ζουν στον ίδιο τόπο που μεγάλωσαν. Σ’ αυτό διαφέρω εγώ. Η οικογένειά μου ζούσε σε πολλά διαφορετικά μέρη και ταξίδευε πολύ όσο μεγάλωνα, οπότε έμαθα πώς να είμαι ευέλικτη και πώς να γνωρίζομαι με διάφορους τύπους ανθρώπων. Μου αρέσουν και οι δύο προσεγγίσεις στη ζωή!
Πείτε μας παρακαλώ, κάνετε μαθήματα μινωικής μαγειρικής;… Πώς μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει; Μαθαίνουμε πως έρχονται άνθρωποι από παντού για να μάθουν τον τρόπο που μαγείρευαν οι πρόγονοί μας!
Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι! Από την πανδημία, κάθε χρόνο ήταν διαφορετικά. Έχω μοιράσει το χρόνο μου μεταξύ Χανίων, Ανατολικής Κρήτης και τώρα Τέξας. Κατά τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους δίδασκα Ιστορία της Τέχνης και Ελληνική Τέχνη και Πολιτισμό. Όλοι αγαπούν την Ελλάδα τόσο του παρελθόντος όσο και του παρόντος. Θα είμαι στην Ανατολική Κρήτη αυτό το καλοκαίρι, αλλά δεν είμαι ακόμα σίγουρη. Ο Μόχλος θα είναι στη λίστα. Αν κάποιος ενδιαφέρεται, παρακαλώ στείλτε μου ένα email ή ένα μήνυμα στο Instagram! Σας ευχαριστώ που ρωτήσατε.
Τί αγαπάτε περισσότερο στο νησί μας;
Είναι εκπληκτικό! Τί δεν υπάρχει να αγαπήσεις! Αγαπώ τα πάντα!
Σας λείπει η Αμερική όταν είστε εδώ; Υπάρχει σκέψη να μείνετε μόνιμα στην Κρήτη;
Τείνω να αγαπώ τον τόπο όπου βρίσκομαι και τους ανθρώπους που είμαι μαζί τους όσο είμαι εκεί. Μου αρέσει να ζω τη ζωή μου στο παρόν. Υπάρχουν στιγμές όταν είμαι στο Τέξας που μου λείπει βαθιά η Κρήτη, η μυρωδιά, τα βουνά, η θάλασσα, τα χαμόγελα των φίλων μου. Όταν είμαι στην Κρήτη, μερικές φορές μου λείπει το Τέξας BBQ ή αυτός ο μεγάλος τεξανός γαλάζιος καλοκαιρινός ουρανός με τα λευκά αφρώδη σύννεφα και τις καταιγίδες που σε κατατρομάζουν! Στο τέλος, προσπαθώ να μην απογοητεύομαι. Γνωρίζω ότι είμαι τυχερή που έχω αυτά τα πράγματα στη ζωή μου για να μου λείπουν και είμαι ευγνώμον για καθέναν και καθετί που τα συμπεριλαμβάνει!
Από το 1997, ζω και εργάζομαι στην Κρήτη για μεγάλα χρονικά διαστήματα και από το 2004 έγινα επίσημα κάτοικος της Ελλάδας. Από το 2006, όταν είχα μια υποτροφία Fulbright για να ασχοληθώ με τα βυζαντινά και μινωικά σκεύη μαγειρέματος, άρχισα να μένω εδώ όλο το χρόνο ή τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου στο νησί.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας ήμουν κυρίως στην Κρήτη, αλλά επίσης στις Ηνωμένες Πολιτείες. Περίπου τον Αύγουστο του 2021, πήγα πίσω στο Τέξας για να αρχίσω να διδάσκω Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Baylor και τώρα περνώ τα καλοκαίρια μου στην Κρήτη. Ήταν αρχικά ένα σοκ, αλλά μετά συνέβη κάτι εξαιρετικό!
Τώρα περνώ όλο το χρόνο μου να μελετώ και να διδάσκω νέους ανθρώπους για τον αρχαίο ελληνικό και μεσογειακό κόσμο, και το ΑΓΑΠΟΥΝ πραγματικά! Όλοι θέλουν να έρθουν στην Ελλάδα! Αντί να ζω λοιπόν μια ζωή στην Ελλάδα, τώρα διδάσκω συνεχώς διάφορες πτυχές της ελληνικής ζωής σε ανθρώπους που δεν γνώριζαν τίποτα γι’ αυτό πριν. Το βρίσκω εξαιρετικό και πολύ ικανοποιητικό. Ο ρόλος μου πια ως υπότροφος Fulbright άλλαξε και αυτό είναι πολύ διασκεδαστικό! Δεν είναι γνωστό πόσο καιρό θα διδάσκω, οπότε ποιός ξέρει τί επιφυλάσσει το μέλλον!… Και μου αρέσει αυτό.
Κάνετε σχέδια για το μέλλον; Προγραμματίζετε τη ζωή σας ή υιοθετήσατε τον ελληνικό τρόπο που τα αφήνει όλα λίγο στην τύχη;
Να αφήνεις ένα μέρος της ημέρας στην τύχη, είναι υγιές! Κανείς δεν μπορεί να ελέγξει τα πάντα και όταν έμαθα πώς να εγκαταλείψω αυτή την ψευδαίσθηση, έγινα πολύ πιο ευτυχισμένη γυναίκα! Κάνω σχέδια, ή ας πούμε “κάνω όνειρα…”
Ευχαριστώ πολύ κ. Μόρρισον! Τι θα θέλατε να ευχηθείτε στους σύγχρονους Κρητικούς;
Εύχομαι στους ανθρώπους να αγαπούν ο ένας τον άλλο με κάθε κόστος. Σας ευχαριστώ που αφιερώσατε χρόνο για να με γνωρίσετε καλύτερα.
……………………………………………………
Όλες οι φωτογραφίες ανήκουν στο προσωπικό αρχείο της Jerolyn Elizabeth Morrison
Περισσότερα μπορείτε να δείτε και εδώ https://www.minoantastes.com/
It’s been quite a few years that I have been admiring our guest’s working in Crete, which involves, among others, giving lessons to people and reliving flavors of the past in the modern era.
It’s really impressive that some people, whose “roots” and home are thousands of kilometers away, pay such attention and study thoroughly subjects that are just history to many of us! The acknowledged Archaeologist and Lecturer of Art History at Baylor University, Dr. Jerolyn –Elizabeth- Morrison, has dedicated many years in reviving Minoan cuisine, making the ceramic vessels used by the Minoans and cooking according to their style. Her studying gives the opportunity to us Greeks, to learn a small but significant part of our history and our identity.
We welcome her to Elpis Calling and truly appreciate her time and kindness!
………………………………………………………
Welcome Mrs. Morrison to Elpis Calling! Let’s start the story from the beginning… How did you decide to come to Crete and for what reason?
This is a great question! Like so many wonderful events in life my trip to Crete was only moderately planned. In 1997, I purchased a plane ticket to Athens and when I arrived in the old Athens airport I walked over to the counter of Olympic and purchased a ticket for the next flight to Khania. My dear friend Jennifer Moody was to pick me up and we head to the old town for dinner! A few shots of raki on the plane (as a “Welcome…let’s go!”) and a kick-start to the engine so that our plane could take off in the middle of the night. I was in my middle to late 20’s and had been traveling back and forth between Texas, North Carolina at a craft school and Mexico/Guatemalan. Mexico had become very dangerous with the revolutionary wars and Jenny had always invited me to tag along with her while she was conducting research in Crete, and so I did for the months of Sept and Oct. I knew Jenny from Baylor University when I was student. She was a well-respected archaeologist who along with Oliver Rackham could tell you anything you wanted to know about the Cretan landscape and plants. It was through their eyes and knowledge that I first learnt about Crete’s history and stories. It was amazing and I never looked back!
You are involved in Minoan cuisine, creating clay vessels and presenting the way Minoans prepared their food. Why did you focus on Minoan cuisine?
All food and cuisine is interesting, and probably tastes pretty good! The Bronze Age holds a special type of “mystery” that many scholars and people find fascinating! I think that this is because scholars tend to have only part of the puzzle, they need to create a complete picture of the past! They must pull from multiple sources to construct plausible hypothesis and even then, there is room for debate! One thing I have learnt about Greek life is that people LOVE to debate and discuss and be engaged! So, there is this excitement about the topic! For example, from one site the scholars might have food remains, but not cooking pots, hearths, or storage facilities. This could create questionable context for the food to understand what people were doing with this food. Or the opposite can be true, we can have cooking pots, hearths, and storage pots, but no food remains. How do scholars know exactly what was cooked or storage in that location? They must look at the shape or the size of the vessels and start thinking and looking at indirect evidence. Additionally, Crete has no written record about cooking, serving, or eating… HOW this was done. So that is fun to think about!
Most importantly, Minoan civilization is Greece’s first “Empire”, “Kingdom” or “State civilization” (whatever word one uses) that was consistently trading and interacting with the Levantine coast and Egypt! Those civilizations were powerful and change the world and that is awesome to consider that the people of Crete were included in that network.
What did the Minoans actually cook? Are there records of their dishes or anything indicating what they liked the most?
There are no step-by-step written recipes of how the Minoan cooked. Linear A lists foods, but we cannot read the texts. We have food remains in context of pots or spaces and this is incredibly helpful. We also have cooking kits, and storage facilities that allows scholars to relate specific objects and spaces with food preparation and storage. This is HUGE because it gives scholars an idea of how people living the Bronze Age organized their spaces or what tools they needed for cooking, which reflects their thoughts concerning food. Additionally, scholars can look at some environmental evidence to understand what the Bronze Age environment and climate might have been like during specific periods to speculate if a particular type of food, like olive oil, grains, or grapes for wine, was being harvested. Sometimes, but not always, this type of information can be found. On the sites that I work at in East Crete there is excellent food preservation! Archaeologists find various good remains in cooking pots. These foods include lentils, wild hare, limpets and crab, occasionally goat bones. Beside this there is grains, bones of various types of fish, pork, goat, figs, almonds, grapes, and olives. It demonstrates that Minoan appear to have had a relatively varied diet!
How different is today’s way of preparing food in Crete from the Minoan era?
Great question! For one, the Minoan’s heating source was fire, and their cooking pots were made from clay. Cretan and Greeks are used to seeing people prepare food in wooden ovens and over fire. And many have ceramic casseroles that they have seen people use, or they used themselves. So, I believe fundamentally there is a comfortable factor that many Cretans or Greek have when it comes to preparing food using fire or ceramic pots. There are differences. It can take time to cooking in a cooking hearth with a ceramic pot and many people cannot devote that much time or want to hurry the process. The result is not nice when this happens. Also, the flavoring is different between the Minoan times and today. They did not have lemon then and most people have grown accustomed to this acidic taste. It is a common complaint that I hear, the amount of time, the amount of smoke and no lemon! LOL
What is your background, Mrs. Morrison? Do you find commonalities with our traditions?
Fundamentally, my family’s heritage is from the American southeast. For many generations it was a close agricultural community with ties to the ocean, Gulf of Mexico, or fresh lakes or rivers, which is very much like Greece. People were tied to each other and nature. People also were crafts men and women, who produced their food, preserved it, prepared their tools, cloths, and maintained their houses and cars to make their jobs. Also, my extended family is very large and many live in the same place that they grew up. This is very different from me. My immediate family lived in many different places and traveled much as I was growing up, so I learnt how to be very flexible and how to get to know different kinds of people. I like both approaches to life!
Please tell us, do you offer Minoan cooking classes? How can one attend? We hear that people come from all over to learn how our ancestors cooked!
Everyone is welcomed! Since the Pandemic it has been different every year. I have split my time between Khania, East Crete, and now Texas. During the academic school year I have been teaching Art History and Greek Art and Culture! It is amazing! Everyone loves Greece in the past and present. I will be in East Crete cooking this summer, but I am not sure yet. Mochlos will be on the list. If anyone is interested, please send me an email or message on Instagram! Thank you for asking. 😊
It’s truly impressive! What do you love the most about our island?
WOW! What is there NOT to love! I LOVE EVERYTHING!
Do you miss America when you’re here? Is there a thought of staying permanently in Crete?
I tend to love where I am and who I am with while I am there. I like to live my life in the present. There are moments when I am in Texas that I deeply and to my core miss Crete – the smell, the mountains, the sea, the smiles of my friends. When I am in Crete – sometimes I miss Texas BBQ or those big ol’ Texas blue summer skies with white puffy clouds and rolling thunderstorms that make you jump out of your skin! In the end, I try not to get sad. I know I am lucky to have those things in my life to miss and I am grateful for everyone and everything in it!
Since 1997, I have been living and working on Crete for long periods of time and in 2004 I become a Greek resident. Since 2006 when I had a Fulbright grant to work on Byzantine and Minoan cooking pots, I started staying here year-round or most of the year on the island. During the pandemic I was mostly on Crete, but also in the States. Around August 2021, I went back to Texas to start teaching Art History at Baylor University and now spending my summers in Crete. It was a shock, but something extraordinary happened! I now spend all my time studying and teaching young people about the ancient Greek and Mediterranean World and they LOVE it! They all want to come! Instead of living a Greek life, I am now continuously teaching various aspects of Greek life to people that never knew anything about it before. I find it remarkable and very rewarding. My roles as a Fulbright scholar have switched and it is very fun! It is unknown how long I will teach, so who knows what the future will hold! ….and I like this.
Do you make plans for the future? Do you structure your life or have you adopted the Greek way that leaves everything a bit to fate?
Leaving part of your day to fate is healthy! No one can control everything and once I learnt to give that illusion up, I became a much happier woman! I do make plans, or “outline dreams” let’s say….
Thank you very much, Mrs. Morrison! What would you like to wish to modern Cretans?
I wish for people to love each other at all costs. Thank you for taking the time to get to know me better.
………………………………………..
All photos belong to the personal archive of Jerolyn Elizabeth Morrison
You can see more here https://www.minoantastes.com/
