Λοιπόν, έχω νέα να σου πω, φτιάξε καφέ!
Δε γιορτάζουν όλοι τις «καλές γιορτές» όπως το έχεις στο μυαλό σου! Είτε γιατί είναι μόνοι ή δεν έχουν να περάσουν γιορτινά, λαμπερά, φανταχτερά, είτε γιατί δεν τους ενδιαφέρει να περάσουν έτσι (αρκούνται στα λίγα και στην ουσία), είτε γιατί είναι ξεχασμένοι και κανένας δεν τους κάλεσε, είτε γιατί δεν έχουν σπίτι, είναι άρρωστοι ή έχουν πένθος, είναι εργαζόμενοι, δεν έχουν φίλους και όλοι αυτοί ξέρεις, είναι εσύ και γω, όλοι συνηθισμένοι άνθρωποι της διπλανής πόρτας που δεν ακούν ούτε ένα χρόνια πολλά, Χριστούγεννα ή Πάσχα.
Είναι σαν και σένα και μένα, είναι όπως οι περισσότεροι από μας! Όλοι παλεύουμε να κρατήσουμε ζωντανό και να κρατηθούμε από το αόρατο πνεύμα των Χριστουγέννων (κάθε χρόνο με την ίδια μανία), αυτό που μόλις το βρούμε θα φωτίσει λες και θα γεμίσει ο τόπος στολίδια, δώρα και χρυσόσκονες. Έτσι ξαφνικά!
Σε σένα αφιερώνω αυτή την ανάρτηση και σε σένα που θα τους φροντίσεις όλους και στο τέλος δε θα περάσεις καλά, σε σένα που παλεύεις με τα άγχη και την κατάθλιψή σου, σε σένα που είσαι φυλακή, που ζεις ακόμα σε αντίσκηνο, που η άσπρη μέρα δεν ήρθε ούτε σε κάρτα!
Σε σένα που έχεις οικογένεια αλλά δε θες να πας, σε σένα που σε καλούν και αρνείσαι για χίλιους λόγους, σε σένα που νιώθεις την ταφόπλακα να πέφτει πάνω σου με το στόλισμα της πρώτης βιτρίνας, σε σένα που η μόνη παρέα είναι η γάτα ή το σκυλάκι σου ή η τηλεόραση (την έχεις ανοιχτή ίσα να βουήζει και να ακούγεται κάποιος στο σπίτι), με όλους εσάς ταυτίζομαι και σας στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς!
Σε σένα που δουλεύεις βάρδιες, σε σένα που σχολάς αργά και δεν προλαβαίνεις ούτε έχεις κουράγιο για το παραμικρό (φτιάχνεις ένα τόστ και κοιμάσαι), σε σένα που οι γονείς σου είναι χωρισμένοι και μοιράζεις τις γιορτές μια εδώ και μια εκεί, ενώ κατά βάθος θες να φύγεις μακριά και να ζήσεις τις μέρες όπως εσύ θέλεις, σε σένα που έχεις χωρίσει ήδη αλλά δεν το ξέρει κανείς, σε σένα που χαμογελάς ψεύτικα ίσα να τελειώσει το εορταστικό τραπέζι και μετά επιστρέφεις στα γνωστά, βάζεις φόρμες και βουτάς στον καναπέ!
Σε σένα που μένεις ξάγρυπνος να μας προσέχεις, σε σένα που ψάχνεσαι στις Ομόνοιες, σε σένα που πακετάρεις για μετανάστευση, σε σένα που μετακομίζεις τώρα, σε σένα που έβγαλαν τα πόδια σου κάλους να στέκεσαι και να χτενίζεις ένα σωρό κεφάλια, σε σένα που έχεις αναπνεύσει τα χημικά όλης της χρονιάς να βάφεις νύχια, να χτίζεις νύχια, να ξεβάφεις νύχια, σε σένα που πηγαινοφέρνεις με ένα παπί της κακιάς ώρας πίτσες και σε σένα που φουρνίζεις ολημερίς κι ολονυχτίς να προλάβεις τις παραγγελίες.
Σε σένα που για να χαρείς λίγες ώρες με την οικογένειά σου δουλεύεις υπερωρίες (μάλλον απλήρωτες), σε σένα που χωρίζεις και σε σένα που παλεύεις να βρεις λεφτά να κάνεις μια νέα αρχή, να φτάσει η σύνταξη, να πάρεις ένα δώρο, να μαγειρέψεις κάτι διαφορετικό…
Σε σένα που έχασες τον άνθρωπό σου, ό,τι πιο πολύ αγαπούσες, που μπαινοβγαίνεις στα νοσοκομεία για σένα ή για άλλους, που φροντίζεις, που καθαρίζεις όσα αφήνουμε, που δεν έχεις πέντε ευρώ στην τσέπη, που δεν ανοίγει μια πόρτα να μπεις, που ένα χέρι δε σε κέρασε ούτε φέτος ένα μελομακάρονο!
Στους ακρίτες, στους φαντάρους, στους ηλικιωμένους και εργαζομένους απανταχού γηροκομείων, πτωχοκομείων, νοσοκομείων, ορφανοτροφείων, των αμέσου δράσεως, ασθενοφόρων, πυροσβεστικών, των ετοιμοπόλεμων, των εμποροϋπαλλήλων, των κάθε λογής εφημερευόντων, σερβιτόρων, μαγαζατόρων, πιλότων, καπεταναίων και συνοδών πληρωμάτων, ανθοπωλών, βενζινοπωλών και λοιπών παροχών υπηρεσιών… σε όλους στέλνω ευχές και μια μεγάλη αγκαλιά!
Μακάρι όλοι να είχαν την ευκαιρία να ζήσουν ουσιαστικά τα έθιμα του δωδεκαημέρου και να χαίρονται και να ξεκουράζονται με τις οικογένειές τους, μα πώς να γίνει αυτό…
Δεν ξέρω τί εικόνα έχετε για τη γιορτή αλλά και για όλες τις εορταστικές ημέρες, δεν ξέρω αν σας ενδιαφέρει να ζήσετε την ημέρα ως αυτό που πραγματικά είναι, ως μια θρησκευτική δηλαδή μεγάλη εορτή, ή απλά σας ενδιαφέρει να περάσετε καλά γιατί έτσι συνηθίζεται. Εμείς πάλι συνηθίζουμε την παραμονή των Χριστουγέννων ή ανήμερα τα ξημερώματα να πάμε στην εκκλησία και να τιμήσουμε τη γέννηση του Χριστού, γιατί αυτό είναι τα Χριστούγεννα. Χριστός ετέχθη!
Για άλλους λοιπόν Χριστούγεννα είναι το ρεβεγιόν, για άλλους είναι το σκι στο σαλέ, για άλλους το χουχούλιασμα στον καναπέ, για άλλους οι επισκέψεις από σπίτι σε σπίτι. Για άλλους η απομόνωση και η ευκαιρία για ξεκούραση, για κάποιους τίποτε απολύτως. Δεκτά όλα!
Να είστε καλά και να ζείτε όπως θέλετε. Μόνο μην πάρετε κατάκαρδα που η ζωή σας δεν είναι ούτε διαφήμιση, ούτε βίντεο στο You Tube, ούτε χριστουγεννιάτικη ταινία!
Είναι απλά η ζωή μας, αυτή η απλή, η ωραία και έχει απ’ όλα, είναι μία και μοναδική και αν φέτος ή τα τελευταία χρόνια δεν μπορέσατε να τα ζήσετε όπως θα θέλατε, μη λυπάστε. Θα έρθει η ώρα τους και θα είναι υπέροχη! Κι αν είναι και πνευματική η χαρά, ακόμα καλύτερα!
Υγεία σε όλους! Να έχετε θάρρος!
Ελπίδα Π.
Photo by Debby Hudson on Unsplash
