Οι παράξενες ημέρες που ζούμε…
Μια ομάδα που αριθμεί χιλιάδες μέλη εμπνέεται και μουρλαίνεται στην ιδέα της Κρητικής Πολιτείας.
Άλλα χιλιάδες άτομα βρίζουν χυδαία σε κάθε ποστ που αφορά τον covid, υπαρκτό ή ανύπαρκτο, τους παίρνει όλους η μπάλα και η κατρακύλα δεν έχει σταματημό. Όμως τα κρούσματα αυξάνουν καθημερινά, τόσο όσο δεν είχαν αυξηθεί στο πρώτο κύμα.
Απίστευτα τα σχόλια σε ό,τι αφορά τη μετατροπή της Αγίας του Θεού Σοφίας σε τζαμί και δεν έχει τέλος το παραλήρημα και οι κατάρες ένθεν κακείθεν. Θα χτυπήσουν τελικά οι Τούρκοι ή όχι;
Οι πυρκαγιές ξανάρχισαν, τα μέτωπα πολλά, ποιός ευθύνεται και τί φταίει, απάτες, βρωμοδουλειές, κατασπατάληση δημόσιου χρήματος και άλλες ντροπές στο προσκήνιο.
Στη φόρα διάλογοι του αίσχους, στη φόρα λόγια δολοφονικά και το αποτέλεσμα της πυρκαγιάς στο Μάτι παραμένει ίδιο. Οι άνθρωποι δεν επιστρέφουν.
Ανοίγω για λίγο το ίντερνετ και έρχονται μπροστά μου όσα κάποτε έμαθα, διάβασα αλλά δε συγκράτησα. Θεωρητικά ο μέσος Έλληνας δε γνωρίζει, πόσο μάλλον οι νέοι να ξεχωρίζουν τις διαφορές όσων ακολουθούν.
Αιγιαλίτιδα ή χωρικά ύδατα, υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, διεθνή ύδατα, ναυτικά μίλια και αξιώσεις, casus beli χρόνια τώρα και navtex, επεκτάσεις, αδιευκρίνιστα ύδατα, με σκιά, γκρι, παράξενα νερά, κλιμακώσεις εντάσεων και διεθνές δίκαιο, σύμμαχοι και αστεία, ενωμένα και ηνωμένα, οι λαοί της Ευρώπης και του κόσμου σε μέση γραμμή και αποστάσεις, βράχοι με δικαιώματα, νησίδες, βραχονησίδες, σκόπελοι, βυθός και υπέδαφος, ό,τι βρίσκεται στο βυθό και ό,τι πετάει.
Και μια λέξη με στοιχειώνει από μέρες.
Συνεκμετάλλευση.
Φωτογραφία τίτλου https://paterakisphotography.weebly.com/
