Είναι μια μαύρη Παρασκευή η αλήθεια. Με σύννεφα, κρύο, ψιλόβροχο
Αφήνω τα βήματά μου τα γνωστά στην πόλη και με οδηγούν στα ασφαλή τα μέρη
Οι γνωστοί άγνωστοι στο ίδιο παγκάκι
Οι χαρτόκουτες δεν άλλαξαν πόστο
Το καροτσάκι με τα απαραίτητα γεμάτο από όσα μπορεί ο άνθρωπος να κουβαλήσει
Μα είναι μαύρη η Παρασκευή
Και πολλοί ψάχνουν την ευκαιρία στη ζωή τους
Την καλή την ευκαιρία που μεγάλη χαρά θα τους δώσει
Γιατί δεν είναι και λίγο να πάρεις αυτό που είχες μεγάλη ανάγκη φτηνά
Φτηνά την γλύτωσα πάλι με τις νευρώσεις και τις εμμονές
Ίσως δεν είμαι νορμάλ που δεν στάθηκα ουρά έξω από πόρτες
Ίσως δεν έχω ζωή μέσα μου που δεν μπόρεσα να δω τις προσφορές εκείνες
Που μόνο χαρά θα έφερναν
Λίγο το λες το μείον στο ποσοστό;
Λίγο το λες να πάρεις το περιττό σε προσφορά;
Πολλές οι προσφορές στον βίο μου
Και λίγες οι θελήσεις
Μα εγώ μια μαύρη μεγάλη Παρασκευή γνωρίζω
Κι αυτή έχει προσφορά ζωής και τζάμπα
Κοιτάζω χρόνια να την πετύχω
Ελπίζω πάντα…
Ελπίδα Π.
(Φωτογραφία michael-skok-609927-unsplash)
