Η υπόσχεση... Ξαφνικά, θα έλεγα, την είδα μπροστά μου! Μαντήλα φόραγε και δυο βαλίτσες κράταγε βαριές, που τις ακούμπησε χάμου, στο πάτωμα. «Συγνώμη παιδί μου, πάλι απροειδοποίητα έρχομαι…», μου είπε…
Είδα ένα όνειρο πριν χρόνια... Γιαγιά και θεία συγχωρεμένες από καιρό, μάνα και κόρη. Μίλησα για λίγο με τη θεία χωρίς να τη βλέπω και ρώτησα… Είναι καλά η γιαγιά;…

Ξεκίνησε ως προσωπικό ιστολόγιο το 2016 και συνεχίζει μέχρι σήμερα, και σας προσκαλεί να ξεκινήσετε ένα ταξίδι σε όσα απλά μα και σύνθετα αποτελούν την κάθε μέρα μας, για όσα αγαπάμε να λέμε, να ακούμε, να διαβάζουμε.
Συνδεθείτε στον λογαριασμό σας