ΜΗΝΙΑΙΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ:

Ρόδα η ζωή…

Δεν τους είχα δει σε δράση. Δεν ήξερα καν...

Τα σύννεφα τ’ ουρανού μας…

Τα σύννεφα τ' ουρανού μας, πολυαγαπημένα, μοναδικά, διαφορετικά κάθε φορά. Λόγια και φωτογραφίες από στιγμές έκρηξης ομορφιάς!

Εγώ είμαι εσύ…

Εγώ είμαι εσύ, μού είπεςΚαι συ εγώΚι όταν μιλήσουν...

“Γη των απουσιών” Κική Δημουλά…

“Γη των απουσιών” Κική Δημουλά…

Τώρα θα κοιτάζεις μια θάλασσα.

Ἡ διάθεση να σε ἐντοπίσω
στη συστρεφόμενη ἐντός μου γῆ τῶν ἀπουσιῶν
ἔτσι σε βρίσκει:
πικρή παραθαλάσσια ἀοριστία.

Ἐκεῖ δεν ἔχει ἀκόμα νυχτώσει
κι ἂς νύχτωσε τόσο ἐδῶ
τῶν τόπων οἱ κρίσιμες ὧρες
σπάνια συμπίπτουν.
Κάτι σαν φῶς και οὔτε φῶς,
ἡ ὥρα τοῦ ἑαυτοῦ σου ἔχει πέσει.

Χορεύουν φύκια
κάτω ἀπ᾿ το τζάμι τοῦ νεροῦ.
Τα ρηχά, ἔχουν κι αὐτὰ
τα βάσανά τους και τα γλέντια τους.

Τώρα θα ἔχουν λύσει τα μαλλιά τους
οἱ ἁγνὲς ἡσυχίες τριγύρω
με τη σιωπή σου θα τις κάνεις
γυναῖκες σου ἐκπληρωμένες.
Ξαπλώνουν δίπλα σου.
Ἡ σκέψη σου στερεώνει σκαλοπάτια στον ἀέρα
κι ἀνεβαίνει. Σε κρατάει στο ράμφος της.
Ποῦ ξέρω ἐγώ τα εὐαίσθητα σημεῖα τοῦ πελάγους
για να σε καταλάβω;

Θα κοιτάζεις μία ἔρημη θάλασσα.
Το βλέμμα σου δεν παραλλάζει
ἀπό πλαγιά που γλυκὰ
και μ᾿ ἀνακούφιση σκουραίνει
κατρακυλώντας μες στὴν ἀπομάκρυνση.
Ἀναπνέεις με το στέρνο τῶν μακρινῶν ἠρεμιῶν,
που ἔχω γι᾿ αὐτὲς διαβάσει
στους πολύτομους κόπους που ἔδεσα.
Σ᾿ ἕνα ἀβαθῆ σου στεναγμὸ βούλιαξε ἕνα βαπόρι.
Δεν θα ἤτανε βαπόρι. Θα ἤτανε σκιάχτρο
στα ὑγρὰ περβόλια τῆς φυγῆς
να μην πηγαίνουν οἱ διαθέσεις
να την τσιμπολογᾶνε.

Ἡ τερατώδης τοῦ πελάγους δυνατότητα,
ἡ κίνηση τοῦ πλάτους,
φθάνει στα πόδια σου ἀφρός,
ψευτοεραστὴς στα πρῶτα βότσαλα.
Τοὺς σκάει ἕνα φιλὶ και ξεμεθάει.


Τώρα, θα σοῦ ἔχουν πεῖ ὅ,τι εἶχαν να σοῦ ποῦν
Οἱ ἀναδιπλώσεις τῶν κυμάτων
και θα ἐπιστρέφεις κάπου.
Θα παίρνεις κάποιο χωματόδρομο,
μια ἄλλη ἅπλα,
ἀλλοῦ γυμνὴ κι ἀλλοῦ ντυμένη με βλάστηση.

Ἡ σκέψη σου, μετά ἀπὸ τόση θάλασσα,
κατέβηκε ἀπὸ γλάρος,
βάζει το δέρμα τῆς προσαρμογῆς και χάνεται.
Ὅπου εἶναι θάμνος, πράσινη
ὅπου σκοτεινό, σκοτεινή.
Ἐκεῖ που οἱ καλαμιές σπέρνουν ψιθύρους,
ψιθυριστή,
ὅπου περνάει ρίζα, ριζωμένη
ὅπου κυλάει ρυάκι, ρέουσα
κι ὅπου δαγκώνει ἡ πέτρα, πέτρινη.

Στην ψυχή σου δεν φθάνει κανεὶς
οὔτε δια ξηρᾶς οὔτε δια θαλάσσης.

Αὐτό το δισκίο,
το ἀκουμπισμένο στο μαῦρο ἀτμοσφαιρικὸ τραπέζι,
που το περνᾷς κι ἐσύ, ὅπως κι οἱ ἄλλοι, για φεγγάρι,
ἄσ᾿ το, δεν εἶναι φεγγάρι.
Εἶναι το βραδινό μου χάπι
το ψυχοτρόπο.

Κική Δημουλά

Πρόσφατα

Δημιουργός Δακρύων – Erin Doom, εκδόσεις Ψυχογιός

Δημιουργός Δακρύων – Erin Doom, εκδόσεις ΨυχογιόςΔημιουργός Δακρύων –...

Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του μυαλού…

Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του μυαλού...Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του...

Ιωάννης Πολέμης, Τί είναι η πατρίδα μας…

Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας; Μὴν εἶν᾿ οἱ κάμποι;Μὴν...

Ψυχή και σώμα, συνδυασμός και αλληλεπίδραση. Ψυχοσωματική ασθένεια. Τί είναι και πού οφείλεται;

Ψυχή και σώμα, συνδυασμός και αλληλεπίδραση. Ψυχοσωματική ασθένεια. Τί...

Social Media

Newsletter

Δημοφιλή

Ρόδα η ζωή…

Δεν τους είχα δει σε δράση. Δεν ήξερα καν...

Τα σύννεφα τ’ ουρανού μας…

Τα σύννεφα τ' ουρανού μας, πολυαγαπημένα, μοναδικά, διαφορετικά κάθε φορά. Λόγια και φωτογραφίες από στιγμές έκρηξης ομορφιάς!

Εγώ είμαι εσύ…

Εγώ είμαι εσύ, μού είπεςΚαι συ εγώΚι όταν μιλήσουν...

Γόρδιοι δεσμοί η ζωή μας…

Η πλειοψηφία έχει ένα γνήσιο ταλέντο, έχει αυτό που...

Η Αθηνά Χιώτη στο elpis calling…

Η Αθηνά Χιώτη στο elpis callingΔεν είναι μόνο τα...
Ελπίδα Πατεράκη
Ελπίδα Πατεράκηhttps://elpiscalling.com
Παρατηρώ τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές τους, ακούω με προσοχή τις ιστορίες τους. Συγκρατώ τις λεπτομέρειες και τις μικρές στιγμές. Δημιουργώ όπως μπορώ, συχνά ξεχνώ όσα μαθαίνω και ξεκινώ από την αρχή. Αγαπώ το ραδιόφωνο, τις μουσικές, τα σύννεφα, τα λόγια που ενώνουν τους ανθρώπους. Προσδοκώ την αλλαγή. Κρατώ την ουσία.

Δημιουργός Δακρύων – Erin Doom, εκδόσεις Ψυχογιός

Δημιουργός Δακρύων – Erin Doom, εκδόσεις ΨυχογιόςΔημιουργός Δακρύων – Erin Doom, εκδόσεις Ψυχογιός... Τον τελευταίο καιρό μου είναι αδύνατον σχεδόν, να διαβάσω! Έχω πέσει...

Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του μυαλού…

Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του μυαλού...Ξεσκονίζοντας τα πατάρια του μυαλού... Τα πατάρια του μυαλού χρειάζονται ξεσκόνισμα και το υπόγειο των συναισθημάτων της ζωής που...

Ιωάννης Πολέμης, Τί είναι η πατρίδα μας…

Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας; Μὴν εἶν᾿ οἱ κάμποι;Μὴν εἶναι τ᾿ ἄσπαρτα ψηλὰ βουνά;Μὴν εἶναι ὁ ἥλιος της, ποὺ χρυσολάμπει;Μὴν εἶναι τ᾿ ἄστρα της...

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Discover more from Elpis Calling

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading