Ξεκίνησα να γράφω για ένα άλλο θέμα, αλλά τελικά αποφάσισα να καταλήξω σε αυτό γιατί πονώ πολύ τις γυναίκες που ξεπατώνονται τέτοιες μέρες προς ευχαρίστηση όλων. Ποτέ δε με έπεισε το "όταν είναι οι άλλοι ευχαριστημένοι είμαι κι εγώ"....
Οι μέρες είναι στολισμένες. Οι ώρες καλοντυμένες. Οι στιγμές, όλες οι στιγμές, πρέπει να είναι διασκεδαστικές και στο πνεύμα των ημερών. Έρχονται σπουδαίες μέρες, που το νόημά τους έχει δεσμευτεί στις γιρλάντες, τα φωτάκια και τα μπισκότα με το...
Άγιε Βασίλη μου,
σου γράφω νωρίς, για να προλάβω το πήξιμο στο ταχυδρομείο, αν και ξέρω ότι πάλι αργά είναι. Καθώς όμως το ποτέ δεν είναι αργά υπερισχύει τελευταία στο μυαλό μου, θέλω να σου ζητήσω κάτι χάρες που...
Τις αποστάσεις από παιδί τις μετρούσα με τραγούδια, με διάρκεια τραγουδιών. Ήξερα πόσο διαρκεί το κάθε ένα και μοίραζα την απόσταση σε νούμερα, ώρες, λεπτά, δευτερόλεπτα. Περπατούσα με σκοπό, με ρυθμό και ο τρόπος που κοίταζα το κάθε τι...
Είμαι υπερευαίσθητη. Χαρακτηρισμένη και με τη βούλα. Τέλος. Στην αγγλική ανήκω στην κατηγορία των Highly Sensitive People ή αλλιώς στους HSP! Αντιμετωπίζω τα πάντα με ενδιαφέρον, δεν αφήνω τίποτα να πέσει κάτω, ούτε τα άχρηστα, τα επεξεργάζομαι μέχρι αηδίας...
Έχω ένα σημάδι, να, εδώ μπροστά. Μοιάζει χάρτης με διαδρομές της μοίρας. Είναι ένας τυφλοσούρτης που βρίσκεται πάντα εκεί, να μου υπενθυμίζει τι δεν πρέπει και τι πρέπει.Περιμένω σε δωμάτιο μικρό, βαμμένο λερωμένο φιστικί, με έναν στραβό πίνακα...
Πώς πολεμάς το σκοτάδι; Με σκοτάδι ή με φως; Πώς ακυρώνεις την κακία; Με κακία ή με καλοσύνη; Πώς βελτιώνεις τις αντοχές; Παραδίνεσαι ή προσπαθείς περισσότερο;Αφήνω το εγώ μου στην άκρη και έρχομαι στη θέση του άλλου. Του δίπλα,...
Ανοίγω φως, κλείνω φως, ανοίγω ντουλάπα, κλείνω ντουλάπα, ανοίγω, κλείνω πόρτα, ανοίγω, κλείνω, κλειδώνω και ξεκλειδώνω, αφήνω τσάντα, ξεχνώ, επιστρέφω για μια γουλιά νερό, παίρνω βαθιά ανάσα, ξανά την τσάντα στον ώμο, κινητό, κλειδιά, ανοίγω, κλείνω και αναρωτιέμαι πως...
Σου λένε να μη φας γλυκά. Αρχίζει η άρνηση και σταματάς σε όλες μα όλες τις βιτρίνες φούρνων και ζαχαροπλαστείων, λες κι έχεις βγει από την εποχή των παγετώνων και τρέχουν τα σάλια σου μπροστά στο θέαμα μπακλαβάδων και...
Πολλά με κρατούσαν πίσω. Πάρα πολλά στα οποία έδωσα υπερβολική αξία, ενώ δεν έπρεπε να σταθώ ούτε μισό λεπτό! Όμως, έτσι γίνεται συνήθως, κάνουμε άπειρους κύκλους πρώτα, γύρω γύρω απ' όσα δεν έχουμε την ωριμότητα να αντιμετωπίσουμε και σιγά...
